اخبار هیدراسلایدبین‌المللیگزارش

فتوای آیت‌الله سیستانی درباره روزه رمضان در دوره کرونا

به گزارش شانا به نقل از ایرنا؛ آیت‌الله سیستانی در این فتوا در پاسخ به استفتایی درباره روزه ماه مبارک رمضان در سایه شیوع ویروس کرونا تأکید کرد که وجوب روزه ماه رمضان یک تکلیف فردی است و هرکس که شرایط وجوب آن را داشته باشد باید فارغ از اینکه برای دیگران واجب باشد یا خیر، روزه بگیرد.

و اگر فرد مسلمان بیم آن داشته باشد که با روزه گرفتن ولو با اتخاذ همه تدابیر احتیاطی، به کرونا مبتلا می‌شود، وجوب هرروزی که می‌ترسد در صورت روزه گرفتن به این بیماری مبتلا می‌شود، از او ساقط می‌شود.

اما اگر بتواند درجه احتمال ابتلا به بیماری را کم کند تا آنچه ازنظر عقلا دیگر احتمال ابتلا مورد اعتنا نباشد- ولو از طریق ماندن در خانه و عدم اختلاط نزدیک با دیگران، استفاده از ماسک و دستکش‌های پزشکی و رعایت موارد ضدعفونی مکرر و نظیر آن – و موجب مشقت شدید و غیرقابل‌تحملی نباشد، وجوب روزه از او ساقط نمی‌شود.

اما درباره آنچه گفته شده که پزشکان نوشیدن آب را در دوره‌های نزدیک به هم به‌منظور جلوگیری از کمبود آب بدن و خشکی حلق توصیه می‌کنند – به این دلیل که احتمال ابتلای به ویروس کرونا را مرتفع می‌کند – این امر مانع وجوب روزه نمی‌شود، به‌جز کسانی که به آن رسیده باشند و در صورت روزه گرفتن، ترس ابتلای به بیماری وجود داشته باشد و هیچ راهی برای کاهش احتمال آن‌هم وجود نداشته باشد – ولو با ماندن در منزل و اتخاذ سایر راه‌های احتیاطی پیشرفته – و اما دیگران باید روزه بگیرند.

البته چه‌بسا بتوان با خوردن سبزیجات و میوه‌های سرشار از آب، پیش از سحر کمبود آب بدن ناشی از روزه‌داری را جبران کرد همچنان که می‌توان با جویدن ساجق بدون قند، جلوی خشکی حلق را گرفت – البته به شرطی که بخش‌های آن در دهان تجزیه نشود و داخل نرود.- بنابراین جویدن ساجق باعث افزایش ترشح بزاق دهان می‌شود و مانعی از آن در صورت روزه گرفتن وجود ندارد.

این‌گونه کسانی که می‌توانند کار خود را در ماه رمضان ترک کرده و در منزل باقی بمانند و از ابتلا به بیماری مذکور در امان باشند، وجوب روزه از آنان ساقط نمی‌شود؛ اما افرادی که نمی‌توانند کار خود را رها کنند – بنا به هر دلیلی- و از ابتلا به ویروس در صورت ترک نوشیدن آب در بازه‌های زمانی در روز بیم دارند و نمی‌توانند اقدامات دیگر برای در امان ماندن از ابتلا به کرونا اتخاذ کنند، روزه بر آنان واجب نیست، هرچند مجاز به روزه‌خواری در ملأعام هم نیستند.

دکمه بازگشت به بالا