«آیا کودکان هم بغاوت کرده بودند؟»

او افزود که این گروه با فرستادن بزرگان محلی از قربانیان خواسته بودند که سلاح خود را تحویل دهند؛ اما پس از خودداری آن‌ها، نیروهای این گروه با وارد شدن به محل، بعد از درگیری 9 نفر را کشته‌ و 4 را نفر را زخمی کرده‌اند.

سخنگوی وزارت داخله گروه طالبان گفته است که قربانیان «همه افراد مسلح» بوده‌اند و کشته شدن کودکان و زخمی شدن یک زن و بازداشت پنج نفر دیگر واقعیت ندارد. او همچنین مدعی شده است که یک جنگجوی طالبان نیز کشته و دو جنگجوی دیگر آن‌ها زخمی شده است.

این ادعا از سوی سخنگوی گروه طالبان در حالی مطرح شد که پیش از آن دفتر والی گروه طالبان در ولایت دایکندی، اعلامیه‌های متناقض در این مورد منتشر کرده بود.

واکنش شهروندان

ادعای گروه طالبان با واکنش گسترده شهروندان افغانستان مواجه شده است و آن‌ها این گروه را متهم به «دروغ‌گویی» در مورد کشتار شیعیان هزاره در دایکندی می‌کنند.

براساس روایت‌هایی که منابع معتبر به رسانه‌ها ارائه کرده‌اند، در حمله گروه طالبان، هشت نفر از شیعیان هزاره کشته شده‌اند که در میان آن‌ها سه کودک نیز شامل است. این کودکان از 11 تا 14 سال سن دارند.

عکس‌های قربانیان این حادثه نیز از سوی اعضای خانواده‌های آن‌ها در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده است و همه آن‌ها اعضای دو خانواده هستند.

شهروندان افغانستان با همرسانی عکس‌های قربانیان این حادثه، از جمله کودکان، از گروه طالبان می‌پرسند که «آیا کودکان نیز بغاوت‌گر بودند؟»

آن‌ها می‌گویند که گروه طالبان به بهانه «بغاوت» و «شورش» اقدام به «نسل‌کشی» شیعیان هزاره در افغانستان می‌کند و حتی از کشتار زنان و کودکان، ابایی ندارد.

علی امیری، استاد دانشگاه و پژوهشگر در صفحه فیس‌بوک خود به ادعای طالبان واکنش نشان داده و نوشته است: واقع این است که طالب از سر نفرت و ترس به هر بهانه‌ای هزاره می‌کشد و با رذالت و وقاحت به جنایت خود تهمت «بغاوت» می‌چسباند.

درخواست تحقیق و بررسی

شهروندان افغانستان کشتار شیعیان هزاره در ولایت دایکندی را «جنایت ضدبشری» و در تداوم سیاست «نسل‌کشی هزاره‌ها» می‌دانند و خواستار تحقیق و بررسی مستقلانه آن هستند.

شماری از سیاست‌مداران و چهره‌های مطرح هزاره در واکنش‌های که به این حادثه داشته‌اند، از  سازمان ملل و نهادهای بین‌المللی، خواستار تحقیق و بررسی دقیق این حادثه شده‌اند.

سرور دانش، معاون رئیس جمهور حکومت پیشین افغانستان و رئیس حزب «عدالت و آزادی» در واکنشی که به این حادثه، خواستار بررسی دقیق آن شده است.

در اعلامیه او آمده است که: «از جامعه بین‌المللی و نهادهای حقوق بشری و مخصوصا دفتر یوناما در کابل می‌خواهم که با بررسی دقیق این جنایت، به هر ترتیب ممکن از تداوم جنایات ضدبشری طالبان و از کشتار مردم ملکی توسط طالبان جلوگیری کنند.»

محمد محقق، رهبر حزب وحدت مردم افغانستان نیز خواستار بررسی این حادثه از سوی سازمان‌های حقوق بشری شده است و گفته است: «از مجامع حقوق بشری می‌خواهم که پیرامون قضیه رسیدگی واقدامات مقتضی نمایند و از دولت‌هایی که پول‌های سیل‌آسا به این گروه کودک‌کش سرازیر می‌کنند نیز می‌خواهم  که روند تقویت این اداره ظالم را متوقف کنند.»

این اولین بار نیست که گروه طالبان قربانیان حملات و لشکرکشی‌های خود را «بغاوت‌گر» خطاب می‌کند و تلاش می‌کند کشتار آن‌ها را توجیه کند.

این گروه پیش از این نیز کشتار بی‌رحمانه زنان، کودکان، کهن‌سالان و جوانان هزاره را در بلخاب، دایکندی، بهسود و بامیان با همین حربه توجیه و گزارش‌های مستقل را که حاکی از وقوع جنایات ضدبشری بود، انکار و رد کرده است.