نگرانی‌ها از ادامه کشمکش سیاسی اشرف غنی و عبدالله عبدالله
به گزارش شانا به نقل از ایرنا؛ چون با وجود این‌که محمد اشرف غنی، رئیس جمهوری و عبدالله عبدالله رئیس اجرایی حکومت وحدت ملی در ۱۹ حوت در کابل در ظاهر به طور مشترک به‌عنوان رئیس جمهوری جدید این کشور برای دفاع از منافع ملی کشور سوگند ریاست جمهوری یاد کردند، اما اقدامات بعدی آن‌ها علیه یکدیگر خلاف ادعای قبلی‌شان را اثبات می‌کند.
تیم عبدالله پس از پایان مراسم تحلیف، معاونان خود را به کاخ ریاست جمهوری برده و آن‌ها را به ادارات جدیدشان معرفی کرد، در مقابل اشرف غنی این اقدام تیم عبدالله را نادرست خوانده و تأکید کرد که نباید احساساتی عمل کنند.
روز چهارشنبه اشرف غنی در فرمانی ریاست اجرایی دولت وحدت ملی را که عبدالله عبدالله سکان‌دار آن بود، ملغی اعلام کرد.
هرچند با ادای مراسم تحلیف هردو مدعی ریاست جمهوری، روشن بود که دوره کاری دولت وحدت ملی پایان یافته است؛ اما صدور فرمان رسمی اشرف غنی برای لغو ریاست اجرایی واکنش تیم عبدالله را در پی داشت.
«فخرالدین قاری‌زاده» مشاور سابق وزارت امور خارجه و عضو ارشد تیم ثبات و همگرایی در واکنش به فرمان اشرف غنی در صفحه فیس‌بوک خود نوشت: فرامینی که اذهان عامه را مخدوش و جنگ روانی را تقویت کند نمی‌تواند استوانه‌های لرزان را استوار سازد.
وی گفت که مقام ریاست اجرایی سابق دیگر وجود خارجی ندارد و قصر سپیدار ازاین‌پس مقر رئیس جمهوری دولت همه‌شمول است.
«فضل‌احمد معنوی» دیگر عضو ارشد تیم عبدالله عبدالله نیز در توئیتی نوشته است: مردم می‌دانند که کاربرد این فرامین از چهاردیواری کاخ ریاست جمهوری فراتر نمی‌رود.
معنوی تأکید کرده است که قصر سپیدار مقر رئیس جمهوری دولت همه‌شمول است و دست زدن به آن درواقع آتش زدن به انبار باروت خواهد بود؛ تیم اشرف غنی اما تا حدودی خونسردی خود را حفظ کرده و در برابر واکنش‌های تند هواداران عبدالله خاموشی اختیار کرده است.
اما در بیرون از این دو صف، مردم، سیاست‌مداران و کارشناسان نگران وضعیت بوده و باور دارند که شماری از افراد منتظر فرصت هستند تا آب را گل‌آلود کرده و ماهی بگیرند.
«احمد سعیدی» در صفحه فیس‌بوک خود نوشته است که نگران برخورد بین محافظان اشرف غنی و عبدالله عبدالله نیست؛ اما نگران آن است که هر دوتیم در بین نیروهای امنیتی هواداران خود را دارند و این وضعیت می‌تواند نفاق و شقاق را در ارتش دامن زند.
«تادامیچی یاماماتو» نماینده ویژه سازمان ملل متحد برای افغانستان هم دیروز با عبدالله عبدالله دیدار کرده و در این دیدار خواستار حل چالش‌های موجود و تشکیل یک دولت فراگیر شده است.
وی گفته است که هر دو تیم باید در یک توافق و تطابق با قانون اساسی این کشور برای ایجاد دولتی اقدام کنند که برای همه پذیرفتنی باشد.
نماینده ویژه سازمان ملل در امور افغانستان ایجاد چنین دولتی را برای تشکیل هیئت مذاکره‌کننده با طالبان و در گفت‌وگوهای بین‌الافغانی، حیاتی خوانده است.
«رحمت‌الله نبیل» رئیس سابق اداره امنیت ملی افغانستان هم در واکنش به دو مراسم تحلیف گفته است که در شرایط نسبتاً مشابهی با سال ۲۰۱۴ قرار داریم و پس از پنج سال دوباره به همان مرحله رسیده‌ایم.
به باور نبیل وضعیت رقت‌بار کنونی هرچند قابل پیش‌بینی بود و می‌شد از آن جلوگیری کرد، اما متأسفانه قدرت‌طلبی و عدم دوراندیشی سران حکومت وحدت ملی، هم آن‌ها و هم مردم افغانستان را به باتلاق بحران انداخت.
وی گفته است هرچند بیرون آمدن از این بحران و باتلاق روز به روز مشکل‌تر میشود اما ناممکن نیست و کسانی که ادعای بزرگی می‌کنند، در عمل باید نشان دهند و از منافع زودگذر فردی و شخصی پرهیز کنند.
رئیس سابق اداره امنیت ملی افغانستان، این کشور را به انباری از باروت تشبیه کرده و گفته است: کافی است یک فتنه‌جو جرقه‌ای از آتش را به آن برساند که دیگر هیچ کسی نجات نخواهد یافت و بدون‌شک سیاسیون افغانستان با اقدامات خلاف منافع ملی برای همیشه بدنامی را برای خود به می‌گذارند.
نبیل برای بیرون رفت از بحران کنونی و نجات افغانستان خواستار تشکیل دولتی به نام «مصالحه ملی» شده است تا کشور را از وضعیت کنونی خارج کند.
آمریکایی‌ها نیز دولت موازی را غیرقابل‌قبول خوانده و خواستار تشکیل دولت فراگیر از طریق گفت‌وگو، بین دو تیم شده‌اند.
روسیه هم نتوانست وضعیت کنونی افغانستان را نادیده گرفته و وزارت خارجه آن کشور از سیاست‌مداران افغانستان خواست از اقداماتی که سبب افزایش اختلافات میشود، خودداری کنند.
وزارت خارجه روسیه گفته است که افغانستانی‌ها برای رهایی از شرایط کنونی بر موضوع مصالحه تمرکز کنند. روسیه از بازیگران مسئول افغانستان خواسته است که به منافع ملی مشترک پابند بوده و فقط برای صلح تلاش کنند.
این در حالی است که درگیری بین نیروهای دولتی و طالبان در مناطق مختلف افغانستان ادامه دارد و اگر وضعیت کنونی با گفت‌وگو و تشکیل دولت ملی و قابل‌قبول برای همه طرف‌ها شکل نگیرد، برنده این کشمکش‌ها طالبان خواهد بود؛ زیرا این گروه پس از امضای توافق‌نامه صلح با آمریکا خود را برنده میدان دانسته و در آستانه مذاکرات بین‌الافغانی خواهان امتیازاتی است که افغانستانی‌ها باید با وحدت و اقتدار در مقابل خواسته‌های آن‌ها بایستند.
برخی از سیاست‌مداران افغانستان وضعیت کنونی را با زمان خروج نیروهای ارتش سرخ در سال‌های ۱۳۶۸ مقایسه کرده و هشدار می‌دهند که اگر سیاست‌مداران افغانستان با هوشیاری رفتار نکنند دهه ۷۰ میلادی بار دیگر تکرار خواهد شد.
