شورای علمای افغانستان: هرگونه جنگ در برابر حکومت افغانستان خلاف دین اسلام است
به گزارش شانا به نقل از صدای آمریکا؛ صدیق صدیقی، سخنگوی ریاست جمهور افغانستان گفت که جنگ طالبان در تضاد با ارزش‌های دین اسلام است.
آقای صدیقی گفت: «طالبان زیر سایه دین، بزرگ‌ترین جنایات ضد بشریت را انجام می‌دهند. جنگشان ناروا است و جهان اسلام به شمول امام کعبه شریف که قبله مسلمانان است، جنگ طالبان را حرام دانسته و آن را منافقت دانسته است.»
صدیقی افزود: «دفاع نیروهای افغان دفاع مشروع است؛ دفاع در برابر منافقت و جنگ علیه باطل است. ازین‌رو می‌توان این دفاع را جهاد نامید، جهاد برای حفظ کشور ما از شر منافقین، حفظ نوامیس و خاک در برابر تجاوز یک گروه ویرانگر.»
اما طالبان که افغانستان را «اشغال‌شده» و حکومت این کشور را «دست‌نشانده» می‌خوانند، ادعا دارند که جنگ و شورشگری این گروه بر ضد دولت افغانستان بر حق و «جهاد» است.
طالبان در افغانستان مسئولیت حملاتی را بر عهده گرفته‌اند که در آن غیرنظامیان به شمول کودکان و زنان کشته شده‌اند. بیشتر این حملات، انتحاری بوده است؛ حملاتی که علمای افغانستان و سایر علمای جهان می‌گویند برخلاف آموزه‌های دین اسلام است.
شورای علمای افغانستان با صدور یک فتوا هرگونه جنگ در برابر حکومت افغانستان را خلاف دین اسلام خوانده است. این شورا گفته است «مبارزه مسلحانه و انجام سایر اعمال تحت نام جهاد در مقابل جمهوری اسلامی افغانستان که ۹۹ فیصد مردم آن مسلمان است و قانون اساسی آن نیز در سطح منطقه از همه بیشتر اسلامی است، هیچ‌گونه جواز شرعی ندارد. بر اساس نصوص دینی حکم جهاد تنها صلاحیت دولت اسلام (حاکم مسلمان) است.»
مولانا عبدالقادر امامی غوری، یکی از علمای دین گفت که دین اسلام اجازه نمی‌دهد کسی در مقابل حکومتی اعلام جهاد کند که از سوی مردم انتخاب شده باشد.
آقای غوری در مورد جنگ طالبان در افغانستان گفت: «طالبان یا گروه‌های دیگری در که در مقابل حکومت می‌جنگند، از نقطه نظر شریعت، باغی یاد می‌شوند.»
آقای غوری افزود که جنگ بر ضد حکومت افغانستان، با وجود خلاها و ضعف‌هایی که دارد، جایز نیست.
او با اشاره به گروه‌های مسلح مخالف دولت افغانستان گفت: «این گروه‌ها از نقطه نظر شریعت باغی و مفسد فی‌الارض شناخته می‌شوند که در مقابلشان جنگ و جهاد روا است. این گروه‌ها مباح‌الدم هستند؛ یعنی ریزاندن خونشان جواز دارد.»
او گفت که بر اساس حدیث پیامبر اسلام، مردم تا زمانی حق جنگیدن در مقابل حکومت را ندارند که حکمرانان «مانع نماز نشوند و کفر بواح و علنی سر نزدند.»
با آنهم آقای غوری گفت از نقطه نظر امر معروف و نهی از منکر «باید ضعف‌ها، خیانت‌ها و خلاهای (دولت) گفته شود، اما قیام مسلحانه جواز ندارد.»
