نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
تحقیقات یونیسف نشان می‌دهد که دوران قاعدگی باعث می‌شود که شماری از دختران از رفتن به مکتب و بسیاری برنامه‌های اجتماعی دیگر محروم شوند. بعد از این برنامه‌ای برای آگاهی‌دهی در این رابطه در مکاتب راه‌اندازی می‌شود. زهرا (نام مستعار) یک دختر ۱۶ ساله است که در بامیان زندگی می‌کند. او می‌گوید وقتی برای اولین […]
تحقیقات یونیسف نشان می‌دهد که دوران قاعدگی باعث می‌شود که شماری از دختران از رفتن به مکتب و بسیاری برنامه‌های اجتماعی دیگر محروم شوند. بعد از این برنامه‌ای برای آگاهی‌دهی در این رابطه در مکاتب راه‌اندازی می‌شود.
زهرا (نام مستعار) یک دختر ۱۶ ساله است که در بامیان زندگی می‌کند. او می‌گوید وقتی برای اولین بار دختران دچار عادت ماهوار می‌شوند، با مشکلات زیادی مواجه می‌شوند. او می‌گوید دوستان زیادی دارد که در جریان عادت ماهوار، از رفتن به مکتب و محافل اجتماعی خودداری می‌کنند.
این دختر می‌گوید: «وقتی دختران به سن بلوغ می‌رسند، این یک مشکل جدی است. دختران نمی‌دانند که این مشکل را چگونه با مادر یا خواهر خود در میان بگذارند. برای خودم شخصاَ این یک مشکل بود.»
این دختر نوجوان که نخستین بار در روستاهای دورافتاده دوران قاعدگی را تجربه کرده است، می‌گوید: «در اطراف امکانات نیست. وقتی آدم درد داشته باشد، کلینیکی وجود ندارد که مراجعه کنیم. در آنجاها حتی کوتکس وجود ندارد و خانم‌ها از تکه استفاده می‌کنند.»
یک دختر جوان دیگر که دانش‌آموز صنف یازدهم مکتب در بامیان است و نمی‌خواهد نامش در گزارش ذکر شود، می‌گوید: «مشکل این است که صحبت در این رابطه شرم است. نه به خانواده چیزی گفته می‌توانیم، نه در مکتب. اگر معلم زن باشد شاید به نحوی بتوانیم بفهمانیم، اما اگر استاد مرد باشد، اصلاَ چیزی گفته نمی‌توانیم. اگر به کلینیک هم برویم، حیران می‌مانیم چه بگوییم. حتی اگر جرئت کنیم به زبان بیاوریم، فکر دیگری می‌کنند.»
این دختر دانش‌آموز در مورد تجربه شخصی‌اش می‌گوید: «صنف هشتم مکتب بودم. وقت امتحانات بود. چون وضعیتم خراب بود، رفته نتوانستم و از امتحان ماندم. نه در خانه گفته می‌توانستم که چرا به مکتب نرفته‌ام و نه در مکتب دلیل غیرحاضری‌ام را گفته می‌توانستم.»
این دختر جوان قصه یک دوست خود را چنین بازگو می‌کند: «او وقتی برای اولین بار عادت ماهوار شده بود، گریه می‌کرد و می‌گفت نمی‌فهمم که مرا چه شده است. اصلاَ در این رابطه آگاهی نداشت.»
عادت ماهوار بعد از رسیدن به بلوغ یک امر طبیعی و حتی نشانه سلامت دختران است؛ اما در افغانستان این قضیه یک تابو است. افزون بر نبود امکانات و آگاهی، باورهای نادرستی در افغانستان حاکم است که دختران و زنان را در دوران قاعدگی «ناپاک» می‌دانند و به این دلیل آن‌ها از اشتراک در بسیاری محافل خودداری می‌کنند.
تحقیقات یونیسف نشان می‌دهد که «حدود ۸۰ درصد دختران اجازه ندارند تا در جریان عادت ماهوارشان در مراسم‌های اجتماعی مانند عروسی، تشییع جنازه یا رفتن به زیارت‌گاه‌ها اشتراک کنند.»
افزون بر این، آمار یونیسف نشان می‌دهد که حدود ۷۰ درصد دختران در جریان عادت ماهوار به علت ترس از عقیم شدن از حمام کردن خودداری می‌کنند و ۲۹ درصد دختران گفته‌اند که به این علت در مکتب غیرحاضر می‌شوند.
زهرا می‌افزاید: «وقتی که ما با این مشکل برمی‌خوریم، از مکتب رخصتی گرفته نمی‌توانیم. می‌شرمیم که به استاد بگوییم به این دلیل به ما رخصتی بدهد. به علت داشتن درد و نبود امکانات در مکتب، چند روزی اگر مکتب آمده نتوانیم در صنف غیرحاضر می‌شویم و اگر این مشکل ادامه داشته باشد، شاید از مکتب محروم شویم.»
شفیقه مددی، نماینده یونیسف در بامیان در مراسم «حفظ‌الصحه دوران قاعدگی» در حضور دختران مکاتب و معلمان گفت: «تغییرات جسمی و روحی مربوط به بلوغ، فرآیند عادی زندگی است؛ بنابراین شناختن و حفظ‌الصحه دوران قاعدگی بسیار مهم است؛ زیرا این کار مانع عمده آموزش و توانمندی دختران می‌شود.»
سازمان علمی و فرهنگی ملل متحد (یونیسف) و حکومت افغانستان تصمیم گرفته‌اند که در این رابطه به دختران در مکاتب معلومات داده شود.
راضیه رضایی، مسئول بخش صحت ریاست معارف بامیان در این برنامه گفت که وزارت معارف ۱۱۰ هزار رهنمود را برای مدیرت حفظ‌الصحه دوران قاعدگی برای معلمان و دختران دانش‌آموز در افغانستان چاپ کرده است و به زودی در مکاتب متوسطه به عنوان مضامین کمکی به دختران نوجوان تدریس خواهد شد.
لطیفه محسنی، معاون ولایت بامیان، در این مراسم از دانش‌آموزان دختر خواست که این امر طبیعی را مایه خجالتی و مریضی نشمارند، بلکه یک امر امیدوارکننده برای بلوغ و قابلیت مادر شدن بدانند.
صابره نیکزاد، فعال حقوق زن در بامیان می‌گوید که به علت سنتی بودن جامعه و پایین بودن سطح آگاهی مردم در روستاها، سخن گفتن از دوران قاعدگی تابو و ننگ پنداشته می‌شود و این سبب شده است که شماری از دختران از رفتن به مکتب، مراسم‌ها و برنامه‌های مذهبی و اجتماعی محروم شوند.
او افزود که چاپ و تدریس رهنمود دوران قاعدگی در مکاتب برای دختران خیلی موثر و مفید خواهد بود و دختران پیش از تجربه عادت ماهوار در مورد آن اطلاع حاصل کرده و دچار ترس و نگرانی نمی‌شوند.
بر اساس گزارش دفتر هیأت معاونت سازمان ملل متحد، رانندگان در افغانستان از انتقال زنان بدون محرم، حتی به مراکز درمانی، خودداری می‌کنند. این محدودیت که از قوانین طالبان سرچشمه میگیرد، مانع جدی در مسیر دسترسی زنان به خدمات حیاتی از جمله درمان پزشکی ایجاد کرده است. این اقدام، که بخشی از سیاستهای سرکوبگرانهی طالبان […]
نازی مظفری، نویسنده و منتقد مقیم اروپا، با نگاهی تیزبینانه و انتقادی، به بررسی برنامه‌های فرهنگی زنستیزانه پرداخته است. او با تأکید بر ضرورت بازنگری جدی در محتوای این برنامهها، از نهادینهشدن خشونت و تحقیر زنان در جامعه هشدار داده و خواستار شکستن چرخههای آسیبزننده شده است. اکنون متن او را میخوانیم. از هرچه انجمن […]
فعالان حقوق بشر و زنان معترض در جنبش شنبههای ارغوانی از تمامی نهادها و سازمانهای بینالمللی خواستند تا برای نجات قدریه، زنی که قربانی خشونتهای ناعادلانه طالبان شده است، اقدامات فوری و مؤثر انجام دهند. جنبش شنبههای ارغوانی با انتشار اعلامیهای خواستار اقدام فوری نهادها و سازمانهای بینالمللی برای نجات قدریه شد؛ زنی که بهعنوان […]
سازمان ملل متحد هشدار داده است که تا سال ۲۰۳۰، چهار میلیون دختر افغانستانی از حق آموزش محروم خواهند شد. این بحران آموزشی ناشی از محدودیتهای طالبان و بسته بودن مدارس برای دختران بالاتر از صنف ششم است. سخنگوی سازمان ملل متحد اعلام کرده است که اگر محدودیتهای آموزشی طالبان ادامه یابد، تا سال ۲۰۳۰ […]
دیدگاه بسته شده است.