نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
اخیراً دختری به نام «فرشته» بر خلاف خواسته‌های خانواده و جامعه خود می‌خواهد یک «مُدل» شود. او می‌گوید که چهار سال از تأسیس تیم «مدلینگ افغان» با تعدادی از نوجوانان در شهر مزارشریف می‌گذرد و از دوره کودکی تا اکنون همچنان علاقه‌مند این هنر بوده است. این بانوی دانشجو می‌گوید که امنیت در ولایت بلخ […]
اخیراً دختری به نام «فرشته» بر خلاف خواسته‌های خانواده و جامعه خود می‌خواهد یک «مُدل» شود. او می‌گوید که چهار سال از تأسیس تیم «مدلینگ افغان» با تعدادی از نوجوانان در شهر مزارشریف می‌گذرد و از دوره کودکی تا اکنون همچنان علاقه‌مند این هنر بوده است.
این بانوی دانشجو می‌گوید که امنیت در ولایت بلخ باعث شده است تا او به هنر مُدلینگ روی آورد. وی از نیروهای امنیتی می‌خواهد تا برای تأمین امنیت بیشتر در شهر مزارشریف تلاش کنند.
از سویی هم عادل‌شاه عادل، سخنگوی پُلیس بلخ به تمام شهروندان اطمینان می‌دهد که نیروهای امنیتی عملیات‌ها و ایست‌وبازرسی‌هایی را در داخل شهر مزارشریف به صورت شبانه‌روزی برای تأمین امنیت شهروندان راه‌اندازی کرده‌اند.
در همین حال، شماری از اعضای تیم مدلینگ می‌گویند که آنها در برنامه‌های مختلف توسط بعضی از مقامات دولتی تقدیر شده‌اند. آنان از نیروهای امنیتی به علت تأمین امنیت‌شان ابراز خرسندی می‌کند و ولایت بلخ را نسبت به سایر ولایت‌ها بستر امنی برای فعالیت‌های خود می‌دانند.
با بازگشت طالبان و سکوت جهانی، زنان افغانستان از آموزش، اشتغال، درمان و حضور اجتماعی محروم شدند. اجباری شدن برقع در هرات، نماد تازه‌ای از حذف نظام‌مند زنان است. در حکومت پیشین، زنان در سیاست، دادگستری و رسانه نقش فعال داشتند؛ اکنون قربانیان خاموش معامله‌های سیاسی بی‌پاسخ‌اند.
در جهانی که طالبان دختران را از آموزش محروم کرده‌اند، تیم رباتیک دختران افغانستان با دانش، خلاقیت و همبستگی، پرچم امید را در پاناما برافراشتند. آنان از دل مهاجرت و محدودیت برخاستند تا ثابت کنند که اراده، مرز نمی‌شناسد. این حضور، نه‌فقط رقابت علمی، بلکه اعتراض خاموشی است علیه حذف زنان و سرکوب استعدادها.
خیابان‌های کابل، پس از چهار سال سلطه طالبان و سرکوب مداوم زنان، شاهد یک «انقلاب شادمانی» بود. هزاران زن و مرد در استقبال از قهرمانان فوتسال، قوانین سخت‌گیرانه تفکیک جنسیتی را به چالش کشیدند و با حضور مختلط و پایکوبی، اراده جمعی برای آزادی‌های سلب‌شده را فریاد زدند.
در حالی که جاپان نخست‌وزیر زن انتخاب می‌کند، میلیون‌ها دختر در افغانستان حتی از حق رفتن به مکتب محروم‌اند. این تضاد، شکاف دردناکی میان پیشرفت و عقب‌ماندگی در آسیا را نشان می‌دهد. سکوت کشورهای همسایه و بی‌عملی جهانی، طالبان را جسورتر کرده و زنان کشور را به قربانیان سیاست‌های افراطی بدل ساخته است.
دیدگاه بسته شده است.