به گزارش شانا به نقل از تسنیم؛ پس از اینکه امارت اسلامی سال گذشته بار دیگر قدرت را در افغانستان به دست گرفت، «رجب طیب اردوغان» رئیس جمهور ترکیه بارها و بارها تکرار کرد: آنکارا به شدت علاقمند به اداره فرودگاه بین‌المللی کابل است.
با این حال، پس از ماه‌ها مذاکره ترکیه و قطر با امارت اسلامی، سرانجام این شرکت اماراتی GAAC بود که مجوز خدمات زمینی فرودگاه‌های کابل، هرات و قندهار را دریافت کرد.
دو منبع نزدیک به مذاکرات در این باره به «میدل ایست آی» گفتند چند دلیل عمده در کنار گذاشته شدن آنکارا از صحنه از زمان آغاز مذاکرات و شکست چندین دور مذاکره آن‌ها وجود دارد.
به گفته منابع، قرار بود ترکیه و قطر یک سرمایه‌گذاری مشترک برای اداره کابل و سه فرودگاه دیگر ایجاد کنند. با این حال، طالبان خواستار این شدند که حساب‌های بانکی که برای این پروژه مشترک باز می‌شود باید تحت کنترل آن‌ها باشد.
منبع افزود: امارت اسلامی همچنین تغییرات غیرمنتظره دیگری مانند افزایش هزینه‌ها و مالیات فرودگاه‌ها را در این قرارداد ایجاد کردند.
براساس این گزارش، طالبان همچنین در مجموع خواستار سرمایه‌گذاری ۱٫۵ میلیارد دلاری در فرودگاه کابل و دیگر فرودگاه‌های افغانستان طی ۱۰ سال آینده شده بود.
منبع با اعلام این موضوع گفت: در ابتدا قرار بود آنکارا و دوحه هر کدام ۱۰۰ میلیون دلار برای سال اول سرمایه‌گذاری کنند، اما این نوع سرمایه‌گذاری به تضمین‌های خاص نیاز دارد.
یکی دیگر از موارد مهم اختلاف، استقرار نظامیان ترکیه به عنوان محافظان امنیتی در فرودگاه بود، چیزی که طالبان علناً با آن مخالفت کرد.
آنکارا اما با ارائه یک مصالحه، پیشنهاد داد تا امنیت بیرونی به طالبان واگذار شود، اما در مقابل مسئولیت امنیت داخل تأسیسات را خود بر عهده بگیرد.
منابع درباره چرایی واگذاری مدیریت فرودگاه‌های افغانستان به شرکت اماراتی GAAC افزودند: برخی از بازیگران در داخل طالبان فکر می‌کردند که امارات به دلیل مزایایی که ارائه می‌دهد، مانند سرعت کار و تجربه گذشته در مدیریت فرودگاه‌های افغانستان، گزینه بهتری است.
«فیض زلاند» استادیار دانشگاه کابل در این باره گفت: طالبان زمانی که تصمیم گرفتند قرارداد اداره فرودگاه‌ها را به امارات واگذار کنند، به جای تصمیم سیاسی، یک تصمیم فنی گرفتند.
وی افزود: امارات در مقایسه با ترکیه و قطر از مزایای خاصی برخوردار است، از جمله اینکه از ماه‌ها قبل از تسلط طالبان تمام کارکنان خود را استخدام کرده بود، با فرودگاه‌های افغانستان آشنا بود و با سرمایه‌گذاری‌های طولانی مدت در بخش هوانوردی در این کشور حضور داشت.
زلاند ادامه داد: طالبان نیاز به یک راه‌اندازی فوری داشتند، بنابراین به جای همراهی با دوحه و آنکارا، که آماده‌سازی فرودگاه‌ها توسط آن‌ها می‌توانست ماه‌ها زمان ببرد، خواستار راه‌حلی سریع شدند.
به گفته منابع، هنوز تعدادی از پرسنل فنی و نظامی ترکیه در کابل مستقر هستند و آنکارا همچنان به دنبال نقشی برای دولت و ارتش این کشور در ارتباط با فرودگاه کابل است.
