نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
دانشآموزان دختری که اخیراً آزمون نهایی صنف ششم را سپری کردهاند میگویند که نگران ادامه تحصیل خود هستند. آنان از طالبان میخواهند تا در مکاتب را بازگشایی کنند.
شماری از خانوادههای دانشآموزان دختر نیز میگویند که محرومیت دخترانشان از آموزش نگرانکننده است و باید طالبان زمینه آموزش را برای دختران بالاتر از صنف ششم فراهم کنند.
اما پس از واگذاری قدرت به گروه طالبان، این گروه در اولین اقدام خود با مسدود کردن مکاتب دخترانه، هزاران دانشآموز دختر را از ادامه تحصیل محروم کردند.
هرچند بارها برخی مقامات طالبان از بازگشایی مکاتب سخن گفتهاند اما با گذشت بیش از ۱۵ ماه از واگذاری قدرت به این گروه، هنوز کوچکترین اقدامی برای بازگشایی مکاتب دخترانه توسط این گروه تندرو صورت نگرفته است.
اکنون افغانستان تنها کشور جهان است که در آن دختران حق ادامه تحصیل و رفتن به مکتب را ندارند.
مقامهای پاکستانی اعلام کردند که مکاتب مهاجران افغانستانی در شهر کویته، مرکز ایالت بلوچستان، بسته شده و معلمان و دانشآموزان این مراکز آموزشی اخراج خواهند شد.
در میان کوچههای خاکی هرات، جایی که بسیاری از دختران افغانستانی با محدودیتهای آموزشی، فرهنگی و اقتصادی روبهرو هستند، داستانی متفاوت در حال شکلگیری بود. فاطمه، دختری جوان با ذهنی کنجکاو و قلبی پر از آرزو، در شرایطی رشد کرد که دسترسی به تکنالوژی برای بسیاری از همسالانش یک رؤیای دور بود.
نتایج یک نظرسنجی تازه از سوی بخش زنان سازمان ملل متحد نشان میدهد که ۹۲ درصد مردم افغانستان، از آموزش دختران حمایت میکنند. این آمار چشمگیر، در تضاد کامل با سیاستهای طالبان در منع تحصیل دختران قرار دارد و بازتابدهنده خواست عمومی برای بازگشت عدالت آموزشی در کشور است.
در روزهایی که آموزش برای دختران افغانستانی به رؤیایی ممنوع و دوردست بدل شده، بنیاد جوانان افغانستان با هدایت استاد سالار، استاد دانشگاه، پژوهشگر علوم اجتماعی و فعال فرهنگی، به یکی از معدود پناهگاههای یادگیری و رشد تبدیل شده است. این بنیاد مستقل و غیرانتفاعی که از سال ۲۰۱۷ فعالیت خود را آغاز نموده، با برگزاری دورههای آموزشی آنلاین، در دل بحرانهای اجتماعی و سیاسی بستری برای بازسازی امید، توانمندسازی نسل جوان و ارتقای مهارتهای فردی فراهم کرده است. استاد سالار، بنیانگذار بنیاد، با نگاهی انسانی و تحولگرا، آموزش را از یک ساختار خشک به تجربهای زنده و معنادار بدل کرده و میگوید: «دخترانی که در این مسیر با ما همراه شدند، نه فقط درس خواندند، بلکه خودشان را شناختند، با چالشها روبهرو شدند و ایستادگی کردند.» این بنیاد اکنون با بیش از ده هزار دانشجو از سراسر افغانستان، ایران، پاکستان، آلمان و بریتانیا، به نماد نوآوری آموزشی و مقاومت فرهنگی در برابر محرومیت بدل گشته است.
دیدگاه بسته شده است.