نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
مریم، دانشآموز پیشین در شهر کابل، به دلیل کمخونی ناشی از مشکلات اقتصادی، از ادامه درمان و بهبود وضعیت جسمانی خود بازمانده است. این گزارش توسط رادیو آزادی تهیه شده است. به گزارش شانا به نقل از رادیو آزادی؛ مریم، دانشآموزی که به دلیل مشکلات اقتصادی و از همه مهمتر محدودیتهای فزاینده طالبان از تحصیل […]
مریم، دانشآموز پیشین در شهر کابل، به دلیل کمخونی ناشی از مشکلات اقتصادی، از ادامه درمان و بهبود وضعیت جسمانی خود بازمانده است. این گزارش توسط رادیو آزادی تهیه شده است.
به گزارش شانا به نقل از رادیو آزادی؛ مریم، دانشآموزی که به دلیل مشکلات اقتصادی و از همه مهمتر محدودیتهای فزاینده طالبان از تحصیل بازمانده، اکنون با مشکل جدی کمخونی دست و پنجه نرم میکند. او از ضعف جسمانی، خستگی زودهنگام، سرگیجه و تغییر رنگ صورت خود خبر داده و گفته است که پزشک تشخیص کمخونی داده است.
با این حال، مشکلات اقتصادی خانواده، مانع از آن شده است که مریم بتواند روند درمان خود را پیگیری کند و بهبودی یابد. او میگوید که به دلیل فقر، قادر به تهیه دارو و غذای مناسب نیست و همین امر، وضعیت جسمانی او را روز به روز بدتر میکند.
این گزارش تکاندهنده، که توسط رادیو آزادی تهیه شده، بار دیگر بر عمق فاجعه فقر و تأثیر آن بر سلامت و زندگی مردم در افغانستان تأکید میکند. دسترسی به خدمات بهداشتی و درمانی مناسب، به ویژه برای قشر آسیبپذیر جامعه، به یک چالش جدی تبدیل شده است و بسیاری از مردم، مانند مریم، به دلیل مشکلات اقتصادی، از ابتداییترین حقوق خود محروم هستند.
نتایج یک نظرسنجی تازه از سوی بخش زنان سازمان ملل متحد نشان میدهد که ۹۲ درصد مردم افغانستان، از آموزش دختران حمایت میکنند. این آمار چشمگیر، در تضاد کامل با سیاستهای طالبان در منع تحصیل دختران قرار دارد و بازتابدهنده خواست عمومی برای بازگشت عدالت آموزشی در کشور است.
در روزهایی که آموزش برای دختران افغانستانی به رؤیایی ممنوع و دوردست بدل شده، بنیاد جوانان افغانستان با هدایت استاد سالار، استاد دانشگاه، پژوهشگر علوم اجتماعی و فعال فرهنگی، به یکی از معدود پناهگاههای یادگیری و رشد تبدیل شده است. این بنیاد مستقل و غیرانتفاعی که از سال ۲۰۱۷ فعالیت خود را آغاز نموده، با برگزاری دورههای آموزشی آنلاین، در دل بحرانهای اجتماعی و سیاسی بستری برای بازسازی امید، توانمندسازی نسل جوان و ارتقای مهارتهای فردی فراهم کرده است. استاد سالار، بنیانگذار بنیاد، با نگاهی انسانی و تحولگرا، آموزش را از یک ساختار خشک به تجربهای زنده و معنادار بدل کرده و میگوید: «دخترانی که در این مسیر با ما همراه شدند، نه فقط درس خواندند، بلکه خودشان را شناختند، با چالشها روبهرو شدند و ایستادگی کردند.» این بنیاد اکنون با بیش از ده هزار دانشجو از سراسر افغانستان، ایران، پاکستان، آلمان و بریتانیا، به نماد نوآوری آموزشی و مقاومت فرهنگی در برابر محرومیت بدل گشته است.
پژوهش تازه دانشگاه کمبریج نشان میدهد که طالبان در چهار سال گذشته بیشترین موارد نقض کنوانسیونهای بینالمللی حقوق بشر را مرتکب شدهاند؛ از محدودیتهای شدید بر زنان گرفته تا شکنجه و بازداشت منتقدان.
در حالی که چهار سال از ممنوعیت آموزش دختران در افغانستان میگذرد، یکی از فعالان مدنی با انتشار یادداشتی، این وضعیت را نهتنها بحران آموزشی بلکه «جنایتی خاموش علیه انسانیت» توصیف کرده و خواستار اقدام فوری ملی و بینالمللی شده است. حلیمه نورزی، فعال سیاسی و اجتماعی، در نوشتهای که بهتازگی منتشر کرده، از محرومیت […]
دیدگاه بسته شده است.