نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
سازمان «صدای حق و عدالت» با ابراز نگرانی شدید، تصمیم طالبان در هرات مبنی بر اجبار زنان به پوشیدن برقع را محکوم کرد. در اعلامیه آمده است این اقدام با ارزش‌های اسلامی در تضاد بوده و آزادی و کرامت زنان را نقض می‌کند. گزارش‌ها نشان می‌دهد زنان سرپیچی‌کننده با خشونت، تحقیر و محرومیت از خدمات عمومی مواجه می‌شوند.
در جهانی که طالبان دختران را از آموزش محروم کرده‌اند، تیم رباتیک دختران افغانستان با دانش، خلاقیت و همبستگی، پرچم امید را در پاناما برافراشتند. آنان از دل مهاجرت و محدودیت برخاستند تا ثابت کنند که اراده، مرز نمی‌شناسد. این حضور، نه‌فقط رقابت علمی، بلکه اعتراض خاموشی است علیه حذف زنان و سرکوب استعدادها.
خیابان‌های کابل، پس از چهار سال سلطه طالبان و سرکوب مداوم زنان، شاهد یک «انقلاب شادمانی» بود. هزاران زن و مرد در استقبال از قهرمانان فوتسال، قوانین سخت‌گیرانه تفکیک جنسیتی را به چالش کشیدند و با حضور مختلط و پایکوبی، اراده جمعی برای آزادی‌های سلب‌شده را فریاد زدند.
منیژه باختری، سفیر افغانستان در اتریش، با رد مشروعیت طالبان و حفظ استقلال دیپلماتیک، به نماد مقاومت مدنی تبدیل شده است. او همراه با شماری از دیپلمات‌های زن و مرد، سفارت‌ها را به سنگر دفاع از حقوق مردم بدل کرده‌اند. در برابر واگذاری نمایندگی‌ها به طالبان، ایستادگی آنان مسئولیتی حقوقی، اخلاقی و تاریخی است.
در حالی که جاپان نخست‌وزیر زن انتخاب می‌کند، میلیون‌ها دختر در افغانستان حتی از حق رفتن به مکتب محروم‌اند. این تضاد، شکاف دردناکی میان پیشرفت و عقب‌ماندگی در آسیا را نشان می‌دهد. سکوت کشورهای همسایه و بی‌عملی جهانی، طالبان را جسورتر کرده و زنان کشور را به قربانیان سیاست‌های افراطی بدل ساخته است.
یازدهم اکتوبر، روز جهانی دختر است؛ روزی برای تجلیل از امید، آموزش و توانمندی. اما در افغانستان، این روز به نمادی از محرومیت، سکوت و مقاومت بدل شده است. میلیون‌ها دختر پشت درهای بسته‌ی مکاتب و دانشگاه‌ها، از ابتدایی‌ترین حقوق انسانی خود محروم‌اند نه به‌دلیل جنگ، بلکه به‌دلیل سیاستی که از آگاهی می‌ترسد. در سرزمینی […]