بحران حقوق بشری پناهجویان در پاکستان

تحولات اخیر نشان‌دهنده برخوردهای نگران‌کننده و غیرانسانی با پناهجویان افغانستان در کشورهای همسایه، به‌ویژه پاکستان است که با تحقیر، بازداشت و اخراج اجباری، اصول بین‌المللی و کنوانسیون ۱۹۵۱ پناهندگان را آشکارا نقض می‌کنند. این وضعیت که منجر به محرومیت مهاجران از حقوق اساسی نظیر سرپناه، آموزش و بهداشت شده، نیازمند مداخله فوری سازمان ملل و بیداری نهادهای مدنی برای تأمین عدالت و کرامت انسانی است.

گزارش‌های اخیر حاکی از آن است که رفتارهای جاری در کشورهای همسایه، به‌ویژه پاکستان، در قبال مهاجران افغانستان به سطحی نگران‌کننده رسیده است.

هزاران شهروند افغانستان که به دلیل ج‍نگ، فجایع و بی‌ثباتی ناچار به ترک وطن شده‌اند، اکنون در این کشورها با تحقیر، بازداشت و اخراج اجباری مواجه هستند که این وضعیت توجه جدی نهادهای بین‌المللی را می‌طلبد.

طبق بررسی‌های صورت‌گرفته، مهاجران در کشورهای همسایه، مخصوصاً پاکستان، نه‌تنها از حق اقامت محروم شده‌اند، بلکه دسترسی آن‌ها به حقوق اساسی بشری نظیر سرپناه، آموزش، بهداشت و حق کار نیز سلب شده است.

این اقدامات، نقض صریح کنوانسیون‌های بین‌المللی حقوق بشر، به‌ویژه کنوانسیون ۱۹۵۱ پناهندگان، کنوانسیون حقوق کودک و اعلامیه جهانی حقوق بشر محسوب می‌شود.

در حالی که این کشورهای میزبان مدعی حمایت از ارزش‌های اسلامی و انسانی هستند، در عمل با مهاجران به‌گونه‌ای برخورد می‌کنند که فاقد کرامت انسانی است؛ به‌طوری که زنان، کودکان، سالمندان و بیماران بدون هیچ ترحمی از محل‌های سکونت چندین‌ساله خود اخراج می‌شوند.

در همین راستا، تاکید شده است که جامعه جهانی و نهادهای وابسته به سازمان ملل نباید در قبال این وضعیت سکوت کنند و لازم است اقدامات جدی و فوری انجام دهند. همچنین از نهادهای مدنی حقوق بشر خواسته شده است تا صدای خود را بلند کنند. پناهجویان افغانستان خواهان عدالت هستند، نه صدقه؛ چرا که احترام به آن‌ها به معنای احترام به اصول بین‌المللی و ارزش‌های انسانی است و مردم افغانستان در هر شرایطی مستحق عزت و کرامت هستند.

  • ویسا صافی؛ فعال حقوق بشر