نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
بیش از ۲۰۰ خانواده پناهجوی افغانستانی در اسلام‌آباد، پس از اخراج از محل سکونت‌شان، در پارک‌های عمومی اطراف دفاتر دولتی خیمه‌های اعتراضی برپا کرده‌اند. این خانواده‌ها شامل زنان باردار، کودکان و سالمندان‌اند و در شرایط دشوار بدون دسترسی به خدمات اولیه زندگی می‌کنند.
به گزارش منابع محلی، این خانواده‌ها که اخیراً از خانه‌های اجاره‌ای و خوابگاه‌های غیررسمی در پایتخت پاکستان بیرون رانده شده‌اند، اکنون بیش از سه هفته است در فضای باز زندگی می‌کنند. نبود سرپناه مناسب، غذای کافی، خدمات صحی و امنیت، وضعیت آن‌ها را بحرانی‌تر کرده است.
بخش بزرگی از این پناهجویان مدارک قانونی اقامت در پاکستان دارند؛ از جمله حدود ۱.۳ میلیون نفر با کارت ثبت پناهندگی و ۷۵۰ هزار نفر با کارت هویت افغانستانی که از سوی دولت پاکستان صادر شده است. با این حال، دولت پاکستان اعلام کرده که از اول ۱۰ سنبله ۱۴۰۴ برنامه‌ای برای اخراج تدریجی پناهجویان افغانستانی، حتی افراد دارای مدارک معتبر، آغاز خواهد شد.
یکی از پناهجویان معترض در گفت‌وگو با رسانه‌ها اظهار داشت: «ما با کودکان و زنان باردار در این خیمه‌ها زندگی می‌کنیم، اما هیچ نهادی به ما رسیدگی نکرده است. کمیساریای عالی سازمان ملل وعده داده بود از ما حمایت کند، اما تاکنون هیچ بازدیدی نکرده‌اند.»
گزارش‌ها حاکی است که بخشی از این خانواده‌ها از جامعه هزاره‌اند که در افغانستان با تهدیدهای امنیتی جدی مواجه هستند. پناهجویان می‌گویند فشارهای پولیس پاکستان و تهدید به بازداشت، آن‌ها را مجبور به ترک خانه‌ها و برپایی خیمه‌های اعتراضی کرده است.
در مقابل، مقامات پاکستانی ادعا کرده‌اند که روند بازگشت پناهجویان «داوطلبانه» بوده و هیچ اجباری در کار نیست. با این حال، وزارت اطلاعات پاکستان تاکنون به پرسش‌های رسانه‌ها درباره اتهام فشار بر پناهجویان پاسخ رسمی نداده است.
اعتراض پناهجویان افغانستانی در اسلام‌آباد بار دیگر توجه افکار عمومی را به وضعیت مبهم بیش از دو میلیون مهاجر افغانستانی در پاکستان جلب کرده است. در حالی که خانواده‌های پناهجو از نبود حمایت بین‌المللی و فشارهای محلی شکایت دارند، دولت پاکستان بر ادامه طرح اخراج تدریجی پافشاری می‌کند؛ روندی که می‌تواند به بحران انسانی تازه‌ای در منطقه دامن بزند.
دکتر خالدین ضیایی، رئیس اندیشکده تعلیمی ملت افغانستان، در یادداشتی تازه هشدار داده که تنش میان طالبان و پاکستان به مرز جنگی برای بقا رسیده است.
مذاکرات چهارروزه طالبان و پاکستان در استانبول، با میانجی‌گری ترکیه و قطر، بدون هیچ نتیجه‌ای پایان یافت؛ گفت‌وگوهایی که قرار بود آتش‌بس دوحه را به توافقی پایدار بدل کند، اما به بن‌بست کشیده شد. اسلام‌آباد طالبان را به حمایت از گروه‌های تروریستی ضدپاکستانی متهم کرده و هشدار داده است که «صبرش تمام شده». در حالی‌که کارشناسان منطقه‌ای و بین‌المللی شکست این مذاکرات را نشانه‌ای از آغاز فصل تازه‌ای از تنش در مرزهای جنوب آسیا می‌دانند، بیم آن می‌رود که تحولات پیش‌رو، افغانستان را وارد مرحله‌ای از بی‌ثباتی و درگیری‌های تازه کند.
در حالی‌که از تنش‌های مرزی و حمله‌های متقابل میان طالبان و پاکستان مدت زیادی نمی‌گذرد، نمایندگان دو طرف در ترکیه سرگرم گفت‌وگو هستند. طالبان از اعلام نتیجه خودداری می‌کند و می‌گوید هنوز زود است قضاوت شود. این نشست‌ها در فضایی از بی‌اعتمادی و رقابت امنیتی جریان دارد و پیامدهایش می‌تواند بر سرنوشت مردم افغانستان سنگین باشد.
۲۰ کشور اروپایی خواستار اخراج مهاجران افغانستانی فاقد اقامت شده‌اند؛ اقدامی که با مذاکرات محرمانه آلمان و طالبان همراه شده است. این تصمیم در حالی اتخاذ می‌شود که افغانستان تحت حاکمیت طالبان با بحران‌های امنیتی و انسانی روبه‌روست. بازگرداندن مهاجران بدون تضمین‌های حقوقی، نه‌تنها جان آنان را تهدید می‌کند، بلکه اعتبار سیاست‌های مهاجرتی اروپا را نیز زیر سؤال می‌برد.
دیدگاه بسته شده است.