نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
بحران اقتصادی و انسانی در کشور، ابعاد تکاندهندهای به خود گرفته است. در جدیدترین نمونه از این بحران، بسیاری از زنان به دلیل فقر شدید و ناتوانی در تأمین هزینههای زندگی، مجبور به فروش موی سر خود شدهاند. این اقدام ناگزیر، نمادی تلخ از وضعیت اسفناک انسانی و پیامدی مستقیم از حاکمیت کنونی است. در […]
بحران اقتصادی و انسانی در کشور، ابعاد تکاندهندهای به خود گرفته است. در جدیدترین نمونه از این بحران، بسیاری از زنان به دلیل فقر شدید و ناتوانی در تأمین هزینههای زندگی، مجبور به فروش موی سر خود شدهاند. این اقدام ناگزیر، نمادی تلخ از وضعیت اسفناک انسانی و پیامدی مستقیم از حاکمیت کنونی است.
در ویدئویی که به تازگی منتشر شده، مهتاب، یکی از ساکنان کابل، با صدایی بغضآلود از فروش موی خود و دخترش برای تأمین هزینههای زندگی میگوید. او تنها یکی از هزاران زنی است که در کشور به دلیل فقر شدید، به این اقدام ناچار شده است.
در گفتگو با چند تن از زنانی که موی خود را فروختهاند، دلایل مختلفی برای این تصمیم بیان شد. برخی از آنها از بیکاری همسرانشان و ناتوانی در تأمین هزینههای درمان اعضای خانواده سخن گفتند. برخی دیگر از افزایش قیمت مواد غذایی و اجاره مسکن و عدم توانایی در تأمین نیازهای اولیه خانواده خود گلایه داشتند.
کارشناسان اجتماعی و اقتصادی بر این باورند که فروش موی زنان، نشانهای از شکست سیاستهای اقتصادی و اجتماعی حاکمیت کنونی و بیتوجهی به نیازهای اولیه مردم است. آنها معتقدند که ادامه این روند میتواند عواقب اجتماعی و روانی جدی برای زنان و خانوادههای آنها داشته باشد.
فروش موی زنان علاوه بر مشکلات اقتصادی، عواقب اجتماعی و روانی نیز به دنبال دارد. از جمله این عواقب میتوان به کاهش عزت نفس زنان، افزایش آسیبپذیری آنها در برابر خشونتهای خانگی و اجتماعی، و تقویت باورهای منفی در مورد زنان اشاره کرد.
فروش موی زنان، زنگ خطری جدی برای جامعه است. این پدیده نشان میدهد که بحران انسانی در کشور به ابعاد گستردهتری رسیده و نیازمند توجه فوری جامعه جهانی است. این وضعیت اسفناک، نتیجه مستقیم حاکمیت تکقومی، تکحزبی، تکجنسیتی و … است که با اعمال محدودیتهای شدید بر زنان و نادیده گرفتن نیازهای اولیه مردم، آنها را به ورطه فقر و فلاکت کشانده است. برای مقابله با این بحران، علاوه بر کمکهای بشردوستانه، باید به دنبال راهکارهایی پایدار برای بهبود وضعیت اقتصادی کشور و حمایت از حقوق زنان بود.
اما تراژدی آنجاست که ما زنان، گاهی خود در ستمی که بر ما روا میشود، همدست میشویم. در سرنوشت امروز ما، بهویژه آنان که در افغانستان نفس میکشند، این جمله هر روز به شکلی تازه تحقق مییابد؛ آن هم وقتی کسانی که سالها در آزادی و رفاه غرب زندگی کردهاند، با سفری کوتاه به افغانستان […]
با انتشار نتایج آزمون سراسری کانکور، اندوهی سنگین بر دلهای هزاران خانواده سایه انداخت؛ خانوادههایی که امیدشان به درخشش فرزند در صفحه نتیجه بود و اکنون با کاغذی خالی از نام دختران مواجهاند. این حذف نه فقط عددی در جدول، بلکه بریدن آرزوهایی است که سالها با تلاش، اشک و آرمان ساخته شدهاند. جامعهای که […]
۱۴۰۰ روز از بسته ماندن مکاتب دخترانه در افغانستان گذشته است. در این مدت، نه تنها آموزش، بلکه نفس کشیدن، حضور اجتماعی، و حتی خواستن حق، برای زنان افغانستانی به جرم تبدیل شده است. در حالیکه جهان از آزادی و عدالت سخن میگوید، زنان افغانستان پشت دیوارهای خاموشی، فراموش شدهاند. این یادداشت، نگاهی دارد به […]
جنبش فریاد زنان افغانستان با صدور اعلامیهای، بازداشتهای اخیر زنان توسط اداره امر به معروف طالبان را مصداق آپارتاید جنسیتی دانسته و خواهان واکنش جهانی برای توقف چنین اقدامات شده است. در پی بازداشت شماری از زنان در کابل و دیگر شهرهای افغانستان توسط اداره موسوم به امر به معروف طالبان، جنبش فریاد زنان افغانستان […]
دیدگاه بسته شده است.