نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
در حالی که نگرانیها درباره وضعیت حقوق بشر، به ویژه حقوق زنان، در افغانستان افزایش یافته است، طالبان بر تمرکز کمکهای بینالمللی بر پروژههای توسعهای تاکید کرده است. وزیر اقتصاد طالبان در دیدار با رئیس یوناما، خواستار آن شد که نهادهای بینالمللی در سال جاری میلادی، تلاشهای خود را در راستای عملی کردن پروژههای توسعهای […]
در حالی که نگرانیها درباره وضعیت حقوق بشر، به ویژه حقوق زنان، در افغانستان افزایش یافته است، طالبان بر تمرکز کمکهای بینالمللی بر پروژههای توسعهای تاکید کرده است. وزیر اقتصاد طالبان در دیدار با رئیس یوناما، خواستار آن شد که نهادهای بینالمللی در سال جاری میلادی، تلاشهای خود را در راستای عملی کردن پروژههای توسعهای متمرکز کنند.
در پی تحولات اخیر در افغانستان و روی کار آمدن طالبان، وضعیت اقتصادی و اجتماعی این کشور با چالشهای جدی روبرو شده است. افزایش فقر، بیکاری و مشکلات معیشتی مردم، از مهمترین چالشهایی است که افغانستان با آن دست و پنجه نرم میکند. در همین راستا، وزیر اقتصاد طالبان در دیدار با رزا اوتونبایوا، رئیس دفتر سیاسی سازمان ملل متحد در افغانستان (یوناما)، خواستار آن شد که نهادهای بینالمللی در سال جاری میلادی، تلاشهای خود را در راستای عملی کردن پروژههای توسعهای متمرکز کنند. به گفته وی، این امر میتواند به بهبود وضعیت معیشتی مردم افغانستان و کاهش فقر و بیکاری کمک شایانی کند.
این درخواست طالبان در حالی مطرح میشود که بسیاری از کشورهای جهان و نهادهای بینالمللی، کمکهای خود به افغانستان را مشروط به بهبود وضعیت حقوق بشر، به ویژه حقوق زنان، کردهاند. طالبان با اعمال محدودیتهای شدید بر زنان، از جمله منع تحصیل و کار زنان در بسیاری از مشاغل، نگرانیهای جدی را در سطح بینالمللی برانگیخته است.
تاکید بر توسعه زیرساختها در حالی صورت میگیرد که بسیاری از کارشناسان معتقدند حل مشکلات اساسی افغانستان، از جمله فقر و بیکاری، نیازمند توجه جدی به مسائل سیاسی، اجتماعی و حقوق بشری است.
درخواست طالبان برای تمرکز کمکهای بینالمللی بر توسعه زیرساختها، در حالی مطرح شده است که نگرانیها درباره وضعیت حقوق بشر در افغانستان به ویژه حقوق زنان همچنان ادامه دارد. این تناقض، پرسشهای جدی را درباره اولویتهای طالبان و همچنین چگونگی تعامل جامعه بینالمللی با این گروه مطرح میکند.
در حالی که جاپان نخستوزیر زن انتخاب میکند، میلیونها دختر در افغانستان حتی از حق رفتن به مکتب محروماند. این تضاد، شکاف دردناکی میان پیشرفت و عقبماندگی در آسیا را نشان میدهد. سکوت کشورهای همسایه و بیعملی جهانی، طالبان را جسورتر کرده و زنان کشور را به قربانیان سیاستهای افراطی بدل ساخته است.
در کشوری که حقیقت زیر خاکستر سکوت دفن شده، سازوکار تحقیقاتی مستقل، فانوس راه عدالت است. هر سند ثبتشده، نهتنها ابزار دادخواهی، بلکه سپری در برابر تحریف تاریخ و تطهیر جنایت است. این سازوکار، صدای قربانیان را زنده نگه میدارد و جهانیان را به یادآوری مسئولیتشان در برابر رنج مردم افغانستان فرا میخواند.
فدراسیون بینالمللی مدافعین حقوق بشر در تبعید، در واکنش به تصویب قطعنامه شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد مبنی بر ایجاد سازوکار مستقل حقیقتیاب برای افغانستان، این اقدام را «گامی مهم در مسیر عدالت، پاسخگویی و احقاق حقوق قربانیان» خواند و بر اهمیت آن در شرایط بحرانی کنونی تأکید کرد.
شهرهای افغانستان در حال تجربه فشاری چندجانبهاند که از مهاجرتهای گسترده داخلی، بازگشت میلیونی مهاجران، بحرانهای اقلیمی و ناکارآمدی حکومت طالبان ناشی میشود. این عوامل نهتنها بهصورت همزمان بلکه بهشکل همافزا عمل میکنند؛ بهطوریکه هر یک، دیگری را تشدید میکند. بازگشت اجباری میلیونها مهاجر از ایران و پاکستان، بدون آمادگی زیرساختی یا برنامهریزی، باعث افزایش […]
دیدگاه بسته شده است.