یونیسف: میلیون‌ها کودک در افغانستان به مکتب می‌روند اما یاد نمی‌گیرند

یونیسف و یونسکو در گزارشی تازه هشدار داده‌اند که میلیون‌ها کودک افغانستانی با وجود حضور در مکتب، مهارت‌های پایه‌ای خواندن و نوشتن را یاد نمی‌گیرند. این بحران آموزشی، ناشی از کمبود آموزگار، ضعف زیرساخت‌ها و محدودیت‌های آموزشی است و نسل آینده افغانستان را با خطر محرومیت از تحصیل و فرصت‌های شغلی روبه‌رو کرده است. کارشناسان آن را یک «فقر یادگیری» گسترده می‌دانند.

صندوق کودکان سازمان ملل (یونیسف) و سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد (یونسکو) در گزارشی تازه، از بحرانی گسترده در نظام آموزشی افغانستان خبر داده‌اند و گفته‌اند که میلیون‌ها کودک در این کشور «به مکتب می‌روند، اما یاد نمی‌گیرند».

گزارش مشترک یونیسف و یونسکو که چهارشنبه، ۸ اکتوبر ۲۰۲۵ منتشر شد، تصویری نگران‌کننده از وضعیت آموزش در افغانستان ارائه می‌دهد. این دو نهاد با استفاده از داده‌های میدانی، بررسی‌ مکاتب در ۳۴ ولایت و تحلیل شاخص‌های «فقر یادگیری» به این نتیجه رسیده‌اند که آموزش در افغانستان دچار بحرانی ساختاری و عمیق است.

بر اساس یافته‌های این گزارش، بیش از ۲ میلیون کودک در افغانستان از آموزش رسمی محروم‌اند و بیش از ۹۰ درصد کودکان ده‌ساله توانایی خواندن یک متن ساده را ندارند. یونیسف می‌گوید: «کودکان به مکتب می‌روند، اما از مهارت‌های پایه‌ای برای یادگیری محروم می‌مانند.»

یونیسف و یونسکو علت اصلی این وضعیت را مجموعه‌ای از عوامل ساختاری دانسته‌اند؛ از جمله سیاست‌های محدودکننده در آموزش دختران، کمبود شدید آموزگار ـ به‌ویژه زنان ـ سرمایه‌گذاری اندک، تغییرات پی‌درپی در نصاب درسی، ضعف نظارت آموزشی و نبود زیرساخت‌های لازم.

در این گزارش آمده است که نزدیک به نیمی از مکاتب افغانستان فاقد آب آشامیدنی سالم، تسهیلات بهداشتی یا سیستم گرمایشی‌اند و بیش از هزار مکتب به‌دلیل تخریب ناشی از جنگ و رویدادهای طبیعی غیرقابل استفاده‌اند.

یافته‌های میدانی همچنین نشان می‌دهد که کیفیت آموزش در مناطق روستایی به‌مراتب پایین‌تر از شهرهاست و شمار زیادی از کودکان، به‌ویژه دختران، به‌دلیل فاصلهٔ زیاد مکتب از محل زندگی و نبود آموزگار زن، از ادامهٔ تحصیل بازمی‌مانند.

یونیسف هشدار داده است که در سال ۲۰۲۵ حدود ۸.۹ میلیون کودک، از جمله ۸۸۸ هزار کودک دارای معلولیت، به حمایت‌های آموزشی اضطراری نیاز خواهند داشت. علاوه بر این، بازگشت گسترده مهاجران از ایران و پاکستان از سال ۲۰۲۳ تاکنون، فشار تازه‌ای بر نظام آموزشی وارد کرده است؛ بیش از ۲.۷ میلیون نفر به کشور بازگشته‌اند که ۶۰ درصد آن‌ها کودک و نوجوان‌اند.

در پایان گزارش، یونیسف و یونسکو از مقام‌های طالبان خواسته‌اند تا ممنوعیت آموزش دختران در مقاطع متوسطه و عالی را فوراً لغو کنند. این دو نهاد هشدار داده‌اند که اگر محدودیت‌های فعلی ادامه یابد، تا سال ۲۰۳۰ حدود چهار میلیون دختر از آموزش متوسطه بازخواهند ماند و این روند می‌تواند آسیب جدی به آیندهٔ انسانی و اقتصادی کشور وارد کند.

یونسکو در بخش اقتصادی این گزارش پیش‌بینی کرده است که ادامهٔ تعلیق آموزش عالی زنان تا سال ۲۰۶۶، می‌تواند حدود ۹.۶ میلیارد دالر به اقتصاد افغانستان زیان وارد کند؛ رقمی معادل دو سوم تولید ناخالص داخلی کنونی کشور.

یونیسف و یونسکو تأکید کرده‌اند که بازسازی افغانستان بدون آموزش باکیفیت و برابر برای همهٔ کودکان ممکن نیست. به باور این دو نهاد، بحران کنونی آموزش اگر فوراً رفع نشود، نسل آیندهٔ افغانستان را از مهارت، امید و امکان پیشرفت محروم خواهد کرد.