نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
مرکز خبرنگاران افغانستان در گزارش سالانه خود از افزایش ۲۴ درصدی موارد نقض حقوق رسانهها و خبرنگاران در سال ۱۴۰۳ خبر داده است. این گزارش از بازداشت ۵۰ خبرنگار و بستهشدن ۲۲ رسانه توسط طالبان حکایت دارد، در حالی که محدودیتهای گسترده همچنان ادامه دارد. مرکز خبرنگاران افغانستان امروز (یکشنبه، ۲۶ حوت) و در روز […]
مرکز خبرنگاران افغانستان در گزارش سالانه خود از افزایش ۲۴ درصدی موارد نقض حقوق رسانهها و خبرنگاران در سال ۱۴۰۳ خبر داده است. این گزارش از بازداشت ۵۰ خبرنگار و بستهشدن ۲۲ رسانه توسط طالبان حکایت دارد، در حالی که محدودیتهای گسترده همچنان ادامه دارد.
مرکز خبرنگاران افغانستان امروز (یکشنبه، ۲۶ حوت) و در روز ملی خبرنگار، گزارش سالانه خود را در مورد وضعیت آزادی رسانهها و خبرنگاران منتشر کرد. این مرکز اعلام کرد که در سال ۱۴۰۳ خورشیدی، ۱۷۲ رویداد نقض حقوق رسانهها و خبرنگاران ثبت شده است که نسبت به سال گذشته، ۲۴ درصد افزایش داشته است.
طبق این گزارش، ۱۲۲ مورد تهدید و دستکم ۵۰ مورد بازداشت خبرنگاران و کارمندان رسانهها به ثبت رسیده است. از جمله خبرنگاران بازداشتشده، ۱۰ نفر همچنان در زندان بهسر میبرند و چهار نفر به حبس دو تا سه سال محکوم شدهاند.
این گزارش همچنین بیان میکند که دستکم ۲۲ رسانه از سوی طالبان ممنوع یا تعطیل شدهاند که از این میان، ۱۵ رسانه هنوز اجازه بازگشایی نیافتهاند و فعالیت آنها متوقف است.
مرکز خبرنگاران افغانستان افزود که با اجراییشدن قانون امر به معروف و نهی از منکر طالبان، اختیارات گستردهای به محتسبان این گروه داده شده است. این محتسبان، علاوه بر نظارت بر کارکرد رسانهها، به همراهی اداره استخبارات طالبان هر زمان که بخواهند علیه رسانهها و خبرنگاران اقدام میکنند.
در سال جاری خورشیدی، طالبان حداقل پنج دستورالعمل جدید به رسانهها ابلاغ کردهاند که نشان از تداوم محدودیتها دارد. سال گذشته نیز مرکز خبرنگاران افغانستان ۱۳۹ رویداد نقض حقوق خبرنگاران، شامل ۸۰ مورد تهدید و ۵۹ مورد بازداشت را ثبت کرده بود.
طالبان از زمان بازگشت به قدرت، محدودیتهای گستردهای را بر فعالیت رسانهها و خبرنگاران تحمیل کردهاند که این امر نگرانیهای فزایندهای در زمینه آزادی بیان و حقوق بشر در افغانستان ایجاد کرده است.
با گذشت سه سال از صدور فرمان رهبری گروه طالبان مبنی بر ممنوعیت کار زنان در نهادهای غیردولتی و بینالمللی، ابعاد فاجعهبار این تصمیم اکنون در تمام لایههای جامعه افغانستان دهان باز کرده است. این سیاست که با هدف حذف هویتی نیمی از پیکره جامعه اجرا شد، خانوادههای زنسرپرست را با بنبست معیشتی روبرو کرده و بسیاری از نانآوران سابق را به سوی گدایی سوق داده است.
خبرنگاران افغانستان در پاریس گردهم آمدند تا علیه تهدیدهای جانی، بلاتکلیفی پروندههای پناهجویی و اخراجهای اجباری اعتراض کنند. آنان میگویند انتظار طولانی، فشارهای اقتصادی و خطر بازداشت، زندگیشان را به مرز فروپاشی رسانده است. برگزارکنندگان خواستار رسیدگی فوری، حمایت بشردوستانه و تأمین امنیت خانوادههای خبرنگاران شدند.
پژوهش تازه در بریتانیا نشان داد زنستیزی خشونت خانگی را به افراطگرایی پیوند میدهد. در افغانستان تحت طالبان، این چرخه به سیاست رسمی بدل شده؛ زنان از آموزش، کار و حقوق اساسی محروماند و خشونت سیستماتیک زندگیشان را رقتبار ساخته است.
با روز جهانی محو خشونت علیه زنان، این پرسش مطرح است: آیا میتوان پدیدهای را محو کرد که تعریفی واحد ندارد؟ خشونت فراتر از عمل فیزیکی، شامل ساختارهای ناعادلانه بینالمللی و فرهنگی است. در جوامعی مانند افغانستان، خشونت ثواب شمرده میشود. محو آن نیازمند ادبیاتسازی عمیق و تعریف مشترک مصادیق است.
دیدگاه بسته شده است.