نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
مهرالله بادینی، معاون کمیشنر کویته، روز پنج‌شنبه ۱۵ سنبله اعلام کرد که تعدادی از مکاتب فعال در این شهر تعطیل شده‌اند. به گفته او، این مراکز آموزشی توسط مهاجران افغانستانی فاقد مدرک اقامت قانونی اداره می‌شدند و دولت پاکستان تصمیم گرفته آن‌ها را پلمب کند.
بادینی افزود که این اقدام بخشی از برنامه گسترده دولت برای نظارت و کنترل فعالیت مهاجران افغانستانی است. او تأکید کرد که مقامات پاکستانی پیش از تعطیلی مکاتب، از تمامی این مراکز بازدید کرده و جزئیات مربوط به شمار معلمان و دانش‌آموزان، شیوه تدریس و امکانات آموزشی را ثبت کرده‌اند. با این حال، تاکنون هیچ آمار رسمی درباره تعداد مکاتب بسته‌شده یا تعداد دانش‌آموزان منتشر نشده است.
به گفته معاون کمیشنر کویته، اکثر این مکاتب در محله‌های هزاره‌تاون، پشتون‌آباد، علمدار رود، کرانی و قمبرانی واقع بودند؛ مناطقی که جمعیت مهاجر افغانستانی بالایی دارند. این محله‌ها طی سالهای اخیر به مراکز اصلی زندگی مهاجران بدل شده و خانواده‌های بسیاری فرزندان خود را در همین مکاتب ثبت‌نام کرده بودند.
منابع محلی به رسانه‌ها گفتند که دست‌کم ۱۹ مکتب مهاجران افغانستانی در کویته لاک و مهر شده است. تصاویر ارسال‌شده توسط مهاجران، مهر و لاک با نشان دولتی پاکستان بر دروازه مکاتب را نشان می‌دهد. مهاجران تأکید کرده‌اند که پس از ممنوعیت آموزش دختران بالاتر از صنف شش در افغانستان، این مکاتب تنها امید آن‌ها برای ادامه تحصیل فرزندان‌شان بود.
همزمان، نمایندگی وزارت معارف طالبان در کویته در نامه‌ای به کابل موضوع بسته شدن این مکاتب را اطلاع داده و خواهان اقدام شده است. بر اساس این نامه، دولت پاکستان دستور داده بود که مکاتب تا ۱۷ سنبله تعطیل شوند و در صورت سرپیچی، مسئولان آن‌ها بازداشت خواهند شد.
حبیب‌الله آغا، وزیر معارف طالبان، این نامه و پیشنهاد تعطیلی موقت ده‌روزه را امضا و تأیید کرده است. منابع محلی تأکید کرده‌اند که این مکاتب فارسی‌زبان، با جواز رسمی وزارت معارف افغانستان و با هماهنگی دولت پاکستان فعالیت می‌کردند.
دولت پاکستان پیش‌تر به مهاجران افغانستانی فاقد مدرک تا پایان ماه اسد فرصت داده بود تا خاک این کشور را ترک کنند. با پایان این مهلت، روند بازداشت و اخراج مهاجران شدت گرفته و تعطیلی مکاتب آنان نیز بخشی از فشارهای تازه دولت پاکستان بر مهاجران به‌شمار می‌رود.
این اقدام می‌تواند پیامدهای گسترده‌ای بر آموزش کودکان مهاجر افغانستانی داشته باشد و باعث توقف تحصیل هزاران دانش‌آموز در کویته شود، به‌ویژه آنکه بسیاری از خانواده‌ها دیگر راه جایگزینی برای تحصیل فرزندان خود ندارند.
در میان کوچه‌های خاکی هرات، جایی که بسیاری از دختران افغانستانی با محدودیت‌های آموزشی، فرهنگی و اقتصادی روبه‌رو هستند، داستانی متفاوت در حال شکل‌گیری بود. فاطمه، دختری جوان با ذهنی کنجکاو و قلبی پر از آرزو، در شرایطی رشد کرد که دسترسی به تکنالوژی برای بسیاری از هم‌سالانش یک رؤیای دور بود.
نتایج یک نظرسنجی تازه از سوی بخش زنان سازمان ملل متحد نشان می‌دهد که ۹۲ درصد مردم افغانستان، از آموزش دختران حمایت می‌کنند. این آمار چشم‌گیر، در تضاد کامل با سیاست‌های طالبان در منع تحصیل دختران قرار دارد و بازتاب‌دهنده خواست عمومی برای بازگشت عدالت آموزشی در کشور است.
پژوهش تازه دانشگاه کمبریج نشان می‌دهد که طالبان در چهار سال گذشته بیشترین موارد نقض کنوانسیون‌های بین‌المللی حقوق بشر را مرتکب شده‌اند؛ از محدودیت‌های شدید بر زنان گرفته تا شکنجه و بازداشت منتقدان.
در کابلِ امروز، جایی که آموزش دختران به تصمیمات سیاسی گره خورده، ثنا (نام مستعار)، دختر ۲۱ سالهای از منطقه خیرخانه، روایت زندگی‌اش را بازگو می‌کند؛ داستانی که از یک مسیر تحصیلی روشن آغاز شد و به چالشی روانی و اجتماعی انجامید.