پاکستان در آستانه سیاستی تازه؛ از دفاع به حمله

دکتر خالدین ضیائی، رئیس اندیشکده گفتمان تعلیمی ملت افغانستان، با تحلیل‌های ژرف و واقع‌گرایانه خود، به بررسی تحولات اخیر در سیاست داخلی و خارجی پاکستان پرداخته است. او معتقد است تغییرات این کشور پس از حادثه قطار و گروگان‌گیری بلوچ، پیامدهای گسترده‌ای بر امنیت و نظام قدرت در منطقه به‌ویژه در افغانستان خواهد داشت. گفت‌وگوی ما با دکتر ضیائی، فرصت منحصربه‌فردی برای فهم عمیق‌تر این تغییرات فراهم می‌کند.

سوال: شما چگونه ارزیابی می‌کنید که قواعد بازی در پاکستان پس از حادثه قطار و گروگان‌گیری جنبش آزادی‌خواه بلوچ تغییر کرده است؟
پاسخ: سخنگوی ارتش پاکستان به صراحت اعلام کرده است که این کشور در حال تغییر سیاست‌های داخلی و خارجی خود است. این تغییر به معنای انتقال از رویکرد دفاعی و مدارا به سیاست هجومی و پیشگیرانه است. این تحولات نتیجه مستقیم فشارهای داخلی و خارجی بر پاکستان در پی این حوادث هستند.

سوال: این تغییرات چه تأثیری بر سیاست منطقه‌ای پاکستان و امارت طالبان خواهد داشت؟
پاسخ: این تغییرات می‌تواند بر رژیم طالبان در افغانستان تأثیر عمیقی بگذارد. پاکستان از طریق ابزارهای نظامی و دیپلماتیک تلاش می‌کند تا موضع خود را در برابر رژیم طالبان تقویت کند. ارتش پاکستان آماده حملات هوایی و زمینی به خاک افغانستان تحت‌کنترل طالبان است تا گروه‌های مخالف و حامیان آن‌ها را تصفیه کند. این تحولات احتمالاً به تغییرات بزرگ در ساختار قدرت در افغانستان منجر خواهد شد.

سوال: پاکستان در سطح بین‌المللی چگونه اقدام کرده است؟
پاسخ: پاکستان شکایتی رسمی علیه مقامات رژیم طالبان در سازمان ملل و شورای امنیت ثبت کرده است. این اقدام به منظور مشروعیت‌بخشی به حملات نظامی احتمالی در خاک افغانستان و تضمین حمایت بین‌المللی از سیاست‌های پاکستان صورت گرفته است.

سوال: آیا این اقدامات می‌تواند به سقوط رژیم طالبان منجر شود؟
پاسخ: به نظر می‌رسد پاکستان با هماهنگی منطقه‌ای و جهانی تلاش همه‌جانبه‌ای برای سقوط رژیم طالبان در پیش گرفته است. اگر این اقدامات با موفقیت همراه شوند، می‌تواند زمینه‌ساز تغییرات گسترده‌ای در سیاست‌های منطقه‌ای و معادلات قدرت شوند.