نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
بانو لینا روزبه حیدری، خبرنگار، نویسنده و تحلیل‌گر سیاسی افغانستانی، در آستانه چهارمین سالگرد رژیم طالبان، با نگاهی انتقادی و مستند، عملکرد این گروه را در حوزه‌های مختلف بررسی کرده و آن را مجموعه‌ای از ناکامی‌های داخلی، سرکوب اجتماعی و انزوای بین‌المللی توصیف می‌کند. در تحلیل بانو حیدری، حذف زنان از اجتماع یکی از برجسته‌ترین […]
بانو لینا روزبه حیدری، خبرنگار، نویسنده و تحلیل‌گر سیاسی افغانستانی، در آستانه چهارمین سالگرد رژیم طالبان، با نگاهی انتقادی و مستند، عملکرد این گروه را در حوزه‌های مختلف بررسی کرده و آن را مجموعه‌ای از ناکامی‌های داخلی، سرکوب اجتماعی و انزوای بین‌المللی توصیف می‌کند.
در تحلیل بانو حیدری، حذف زنان از اجتماع یکی از برجسته‌ترین نشانه‌های افراط‌گرایی طالبان است. او می‌نویسد که هبت‌الله آخوندزاده بیش از صد فتوا برای حذف مطلق زنان صادر کرده و این اقدام باعث تقبیح جهانی حکومت طالبان شده است. به باور وی، حذف نیمی از نفوس کشور از تحصیل و کار، سکتورهای حیاتی جامعه را فلج کرده است.
او همچنین تأکید دارد که طالبان در احیای اقتصاد افغانستان ناکام بوده‌اند. اقتصاد کشور همچنان وابسته، ضعیف و متزلزل است و بیکاری به شکل گسترده‌ای بیداد می‌کند. به گفته حیدری، تصمیم اخیر طالبان برای اعزام کارگران افغانستانی به امارات متحده عربی، تلاشی برای کاهش نارضایتی عمومی و جلوگیری از قیام مردمی است.
در بخش مهاجرت، حیدری به سکوت طالبان در برابر رفتارهای سخت‌گیرانه ایران و پاکستان با مهاجرین افغانستانی اشاره می‌کند و می‌نویسد که طالبان ظرفیت رسیدگی به مهاجران اخراج‌شده را ندارند.
او معتقد است که رسانه‌ها در افغانستان تحت کنترل کامل طالبان فعالیت می‌کنند و اعتبار خود را در ارائه اخبار موثق از دست داده‌اند. آزادی‌های مدنی، از جمله آزادی بیان و عقیده، به‌شدت محدود شده و منتقدان حکومت با تهدید، زندان و حتی قتل مواجه‌اند.
حیدری هشدار می‌دهد که طالبان هنوز روابط نزدیکی با القاعده و دیگر شبکه‌های تروریستی دارند و این گروه‌ها در حال رشد و گسترش در افغانستان هستند. همچنین، طالبان با ساخت مدارس و مساجد، در حال اجرای برنامه‌ای برای شست‌وشوی مغزی مردم و سوق دادن جامعه به سمت افراط‌گرایی‌اند.
او از انتقال افراد تحت عنوان کوچی‌ها به شمال افغانستان و غصب زمین‌های مردم توسط آنان ابراز نگرانی کرده و این اقدام را زمینه‌ساز تنش‌های قومی و خشونت‌های فرقوی می‌داند. تولید و قاچاق مواد مخدر در ولایات جنوبی نیز به گفته او همچنان جریان دارد.
در تحلیل حیدری، مقامات طالبان در ویدیوهایی که توسط مردم منتشر شده‌اند، به تجاوز، قتل‌های هدفمند، لت‌وکوب و برخوردهای وحشیانه با مردم متهم شده‌اند. او همچنین به واکنش‌های مدنی و بین‌المللی اشاره می‌کند؛ از جمله تقبیح تصمیم روسیه برای به رسمیت شناختن طالبان و کمپین‌های اعتراضی علیه پذیرش دیپلمات‌های طالبان توسط آلمان.
حیدری تأکید می‌کند که مبارزه فعالان زن همچنان با شدت ادامه دارد و ایالات متحده هنوز به حکومت طالبان اعتماد ندارد. تلاش‌های لابی‌گران طالبان در خارج نیز با شکست مواجه شده و در برخی کشورها با واکنش‌های قانونی روبه‌رو شده‌اند.
در تازه‌ترین موج از کوچ‌های اجباری در مناطق هزاره‌نشین افغانستان، ۲۵ خانواده در روستای رشک ولسوالی پنجاب ولایت بامیان با دستور طالبان و حمایت کوچی‌های مسلح از خانه‌های خود بیرون رانده شدند. این اقدام نه‌تنها یادآور تاریخ پرتنش حضور کوچی‌ها در مناطق هزاره‌نشین است، بلکه به‌عنوان نمونه‌ای آشکار از تبعیض ساختاری، نقض حقوق بشر و […]
«جنبش زنان پنجره امید» اعلام کرد که خشونت‌های اخیر علیه مردم هزاره، به‌ویژه در منطقه رشک، بخشی از نسل‌کشی تاریخی است که با مشارکت مستقیم طالبان و همراهی کوچی‌های مسلح در حال اجرا است. جنبش زنان پنجره امید در بیانیه‌ای که روز اول اوت ۲۰۲۵ در اسلام‌آباد منتشر شد، حوادث خشونت‌بار و کوچ اجباری ساکنان […]
در روزگاری که جهان بیش از هر زمان دیگر از حقوق بشر، عدالت اجتماعی و همزیستی مسالمت‌آمیز سخن می‌گوید، افغانستان شاهد یکی از دردناک‌ترین و نظام‌مندترین بی‌عدالتی‌هایی‌ست که در سکوت جامعه جهانی و بی‌تفاوتی نهادهای داخلی در حال گسترش است. خبر کوچاندن اجباری باشندگان قریه «رشک» ولسوالی پنجاب ولایت بامیان توسط گروه طالبان، به نفع […]
سلام به آنان که هنوز در گوشه‌ای از دل‌شان شراره‌ای روشن از انسانیت باقی مانده، و قلب‌شان در این سرزمین زخمی برای عدالت می‌تپد. من یکی از هزاران دختر این کشورم؛ دختری که پشت درهای بسته، با دلی آتشین و چشمی پرسؤال، بی‌صدا مانده‌ام. این خاموشی، انتخاب من نیست؛ نتیجه فضای سرکوب‌گری‌ست که زن را […]