طالبان؛ تهدید جهانی با تقویت تروریسم بین‌المللی

جنبش شنبه‌های ارغوانی در بیانیه‌ای جدید اعلام کرد که طالبان، با حمایت سیستماتیک از گروه‌های تروریستی، به‌عنوان باج‌گیران در نظام بین‌الملل عمل می‌کنند و با تهدید و ارعاب به دنبال امتیازات سیاسی و دیپلماتیک هستند. پس از تسلط مجدد طالبان بر افغانستان، این گروه نه‌تنها روابط خود را با گروه‌های تروریستی قطع نکرده‌اند، بلکه با […]

جنبش شنبه‌های ارغوانی در بیانیه‌ای جدید اعلام کرد که طالبان، با حمایت سیستماتیک از گروه‌های تروریستی، به‌عنوان باج‌گیران در نظام بین‌الملل عمل می‌کنند و با تهدید و ارعاب به دنبال امتیازات سیاسی و دیپلماتیک هستند.

پس از تسلط مجدد طالبان بر افغانستان، این گروه نه‌تنها روابط خود را با گروه‌های تروریستی قطع نکرده‌اند، بلکه با تأمین مالی، تسلیحاتی و نیروی انسانی، آن‌ها را تقویت نموده‌اند. این امر افغانستان را به کانون تروریسم فراملی تبدیل کرده است و عضویت هم‌زمان در گروه‌های تروریستی مختلف به یک پدیده سیستماتیک تبدیل شده است.

جنبش شنبه‌های ارغوانی تأکید کرد که طالبان از وجوه مالی تخصیص‌یافته به مبارزه با تروریسم و کنترل قاچاق مواد مخدر برای تأمین زیرساخت‌های تروریستی بهره می‌برند. این گروه با این اقدامات باج‌گیری ژئوپلیتیکی، تهدید امنیت بین‌المللی و تحمیل مشروعیت از طریق ارعاب را دنبال می‌کند. ادامه تعامل تاکتیکی با طالبان تنها بحران مشروعیت سیاسی و حکمرانی را عمیق‌تر می‌کند و افغانستان را به منبع تهدیدات امنیتی فراملی و بحران بین‌المللی تبدیل کرده است.

این جنبش اعلام کرد که فقدان یک جایگزین سیاسی فراگیر برای حکومت غیرمشروع طالبان، عامل تداوم بحران افغانستان است. تمرکز نیروهای مخالف بر اشخاص به‌جای ایجاد یک ساختار نظام‌مند و کارآمد، مانع از شکل‌گیری یک آلترناتیو سیاسی منسجم و اجماع‌محور شده است و ظرفیت ایجاد یک جبهه متحد و قدرتمند برای احیای حاکمیت مشروع و مردمی را تضعیف کرده است.

جنبش شنبه‌های ارغوانی از تمامی جریان‌های سیاسی مخالف طالبان، نخبگان، روشنفکران، کنشگران فرهنگی و رهبران فکری دعوت کرد تا با هم‌گرایی در چارچوب یک نظام سیاسی مشترک، اعتماد عمومی را احیا کرده و مسیر خروج از بحران کنونی را هموار سازند.

این جنبش تأکید کرد که تنها راهکار مشروع و پایدار برای عبور از بحران افغانستان، تحکیم یک نظام سیاسی غیرمتمرکز (فدرالیسم) مبتنی بر دموکراسی، حقوق شهروندی و عدالت اجتماعی، همراه با برگزاری انتخابات آزاد، شفاف و عادلانه تحت نظارت نهادهای بی‌طرف بین‌المللی است. جامعه جهانی و سازمان ملل باید از این مسیر مردم‌محور حمایت کنند و از هرگونه اقدام که منتج به مشروعیت‌بخشی به حکومت طالبان شود، اجتناب نمایند.