نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
در این گزارش وضعیت زنان در افغانستان بسیار بد و نگرانکننده توصیف شده است. از ۵۲۹ زن شرکتکننده در این بررسی در ۲۲ ولایت افغانستان، ۶۹ درصد اعلام کردهاند که اضطراب، انزوا و افسردگی در زندگیشان افزایش یافته است.
دفتر هیأت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان (UNAMA)، بخش زنان این سازمان (UN WOMEN) و سازمان بین المللی مهاجرت (IOM) سومین گزارش مشترک فصلی خود را در باره وضعیت زنان در افغانستان منتشر کردند.
در این گزارش وضعیت زنان در افغانستان بسیار بد و نگرانکننده توصیف شده است. از ۵۲۹ زن شرکتکننده در این بررسی در ۲۲ ولایت افغانستان، ۶۹ درصد اعلام کردهاند که اضطراب، انزوا و افسردگی در زندگیشان افزایش یافته است. این زنان تأکید دارند که سطح تصمیمگیریشان در خانوادهها بهشدت کاهش یافته و برخی از آنها زندگیشان را مانند زندان توصیف میکنند.
۶۲ درصد از این زنان اعلام کردهاند که احکام طالبان با شدت فزاینده و بدون استثنا بر زنان اجرا میشود. آموزش، تجارت و فعالیتهای اجتماعی از اولویتهای زنان برای بهبود وضعیت خود و جامعهشان است، و آنها فشارهای بیشتری از جامعه جهانی بر طالبان میخواهند تا به حقوق زنان پایبند شوند و ایجاد فضایی برای مشارکت زنان فراهم آید.
این گزارش نشان میدهد که وضعیت زنان در افغانستان بعد از تسلط طالبان بسیار نگرانکننده و بحرانی است. افزایش اضطراب، انزوا و افسردگی در زندگی زنان، نشان میدهد که محدودیتهای فراوانی بر آنها وضع شده است.
این وضعیت نیازمند توجه فوری و مؤثر جامعه جهانی، سازمانهای بینالمللی و اقدامات محکم برای محافظت از حقوق و حیثیت زنان در افغانستان است.
وضعیت بدی زنان در افغانستان نشاندهند این است که برای محافظت از زنان، تأمین امنیت روانی و فزیکی آنها باید زمینه فرصتهای برابر برای مشارکت زنان در تصمیمگیریهای اجتماعی و اقتصادی ایجاد شود.
براساس اظهارات نهادهای بینالمللی حقوق بشری، طالبان زنان را به صورت سیستماتیک و هدفمند از فعالیتهای اجتماعی حذف کردهاند. این نهادها با نشر گزارشیهایی گفتهاند که سیاست طالبان در قبال زنان مصداق جنایت علیه بشریت و آپارتاید جنسیتی است.
بسته شدن مکاتب دخترانه در افغانستان، هزاران نوجوان را از حق آموزش محروم کرد و آینده آنان را در ابهام فرو برد. «روشنایی در مسیر من» روایت صادقانه مینه حمیدی، نویسنده جوان افغانستانی و شاگرد مکتب آنلاین گوهر شاد بیگم، از تجربه محرومیت آموزشی، مقاومت خاموش دختران و بازگشت دوباره به مسیر یادگیری در شرایط دشوار است.
انجمن ندای نوین زن افغان در روز جهانی حقوق بشر با انتقاد از سکوت جامعه جهانی، محرومیت زنان و دختران افغانستان از آموزش، کار و زندگی آزادانه را برجسته ساخت. این انجمن تأکید کرد که حقوق بشر زمانی معنا دارد که زنان افغانستان نیز انسان شمرده شوند و خواستار اقدام عملی و الزامآور برای حمایت از شهروندان افغانستان شد.
روز جهانی حقوق بشر در افغانستان، زیر سلطه طالبان، بهجای جشن آزادی و کرامت انسانی، یادآور محرومیت زنان از تحصیل، کار و حضور اجتماعی است. قوانین تبعیضآمیز طالبان، میلیونها زن را به زندانیان جنسیتی بدل کرده و آینده کشور را به تاریکی کشانده است؛ آپارتاید جنسیتی آشکار که جهان نباید در برابر آن سکوت کند.
در شرایط دشوار مهاجرت و اخراجهای اجباری در پاکستان، بانو زحل فعال مدنی افغانستان با ایجاد آموزشگاهی کوچک برای کودکان پناهنده، امیدی تازه به آموزش و آینده بخشید. مسئله آموزش مهاجرین افغانستانی در پاکستان یکی از چالشهای جدی و کمتر دیدهشده است. کودکان پناهنده در شرایطی زندگی میکنند که دسترسی به مکتب و امکانات آموزشی […]
دیدگاه بسته شده است.