نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
در این گزارش وضعیت زنان در افغانستان بسیار بد و نگرانکننده توصیف شده است. از ۵۲۹ زن شرکتکننده در این بررسی در ۲۲ ولایت افغانستان، ۶۹ درصد اعلام کردهاند که اضطراب، انزوا و افسردگی در زندگیشان افزایش یافته است.
دفتر هیأت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان (UNAMA)، بخش زنان این سازمان (UN WOMEN) و سازمان بین المللی مهاجرت (IOM) سومین گزارش مشترک فصلی خود را در باره وضعیت زنان در افغانستان منتشر کردند.
در این گزارش وضعیت زنان در افغانستان بسیار بد و نگرانکننده توصیف شده است. از ۵۲۹ زن شرکتکننده در این بررسی در ۲۲ ولایت افغانستان، ۶۹ درصد اعلام کردهاند که اضطراب، انزوا و افسردگی در زندگیشان افزایش یافته است. این زنان تأکید دارند که سطح تصمیمگیریشان در خانوادهها بهشدت کاهش یافته و برخی از آنها زندگیشان را مانند زندان توصیف میکنند.
۶۲ درصد از این زنان اعلام کردهاند که احکام طالبان با شدت فزاینده و بدون استثنا بر زنان اجرا میشود. آموزش، تجارت و فعالیتهای اجتماعی از اولویتهای زنان برای بهبود وضعیت خود و جامعهشان است، و آنها فشارهای بیشتری از جامعه جهانی بر طالبان میخواهند تا به حقوق زنان پایبند شوند و ایجاد فضایی برای مشارکت زنان فراهم آید.
این گزارش نشان میدهد که وضعیت زنان در افغانستان بعد از تسلط طالبان بسیار نگرانکننده و بحرانی است. افزایش اضطراب، انزوا و افسردگی در زندگی زنان، نشان میدهد که محدودیتهای فراوانی بر آنها وضع شده است.
این وضعیت نیازمند توجه فوری و مؤثر جامعه جهانی، سازمانهای بینالمللی و اقدامات محکم برای محافظت از حقوق و حیثیت زنان در افغانستان است.
وضعیت بدی زنان در افغانستان نشاندهند این است که برای محافظت از زنان، تأمین امنیت روانی و فزیکی آنها باید زمینه فرصتهای برابر برای مشارکت زنان در تصمیمگیریهای اجتماعی و اقتصادی ایجاد شود.
براساس اظهارات نهادهای بینالمللی حقوق بشری، طالبان زنان را به صورت سیستماتیک و هدفمند از فعالیتهای اجتماعی حذف کردهاند. این نهادها با نشر گزارشیهایی گفتهاند که سیاست طالبان در قبال زنان مصداق جنایت علیه بشریت و آپارتاید جنسیتی است.
در ۷ سنبله ۱۴۰۴، دبیر شورای امنیت روسیه در مقالهای منتشرشده در روزنامه دولتی روسیسکایا گازتا اعلام کرد که اقدامات گروه طالبان در زمینه مبارزه با مواد مخدر بیشتر جنبه تبلیغاتی دارد و تفاوت محسوسی با گذشته نداشته است. او هشدار داد که کاهش تولید تریاک در افغانستان به معنای توقف قاچاق نیست، بلکه […]
پژوهش تازه دانشگاه کمبریج نشان میدهد که طالبان در چهار سال گذشته بیشترین موارد نقض کنوانسیونهای بینالمللی حقوق بشر را مرتکب شدهاند؛ از محدودیتهای شدید بر زنان گرفته تا شکنجه و بازداشت منتقدان.
در کابلِ امروز، جایی که آموزش دختران به تصمیمات سیاسی گره خورده، ثنا (نام مستعار)، دختر ۲۱ سالهای از منطقه خیرخانه، روایت زندگیاش را بازگو میکند؛ داستانی که از یک مسیر تحصیلی روشن آغاز شد و به چالشی روانی و اجتماعی انجامید.
روز یکشنبه، ۲۶ اسد ۱۴۰۴، شماری از باشندهگان ولایت کاپیسا گزارش دادند که طالبان همه معلمان و شاگردان مکاتب را مجبور به شرکت در مراسم چهارسالگی حاکمیتشان کردهاند. این اقدام با تهدید به برکناری و فشار روانی همراه بوده است.
دیدگاه بسته شده است.