رهبر طالبان: زنان جواز آموزش دینی ندارند

منابع آگاه از داخل کابینه طالبان، در گزارشی که نخستین بار از سوی رسانه‌های بین‌المللی منتشر شد، تأیید کرده‌اند که ملا هبت‌الله آخوندزاده، رهبر طالبان، در نشست کابینه این گروه در قندهار دو هفته پیش اعلام کرده است که زنان نه‌تنها حق آموزش عصری را ندارند، بلکه حضور آنان در مدارس دینی نیز «جواز شرعی» […]

منابع آگاه از داخل کابینه طالبان، در گزارشی که نخستین بار از سوی رسانه‌های بین‌المللی منتشر شد، تأیید کرده‌اند که ملا هبت‌الله آخوندزاده، رهبر طالبان، در نشست کابینه این گروه در قندهار دو هفته پیش اعلام کرده است که زنان نه‌تنها حق آموزش عصری را ندارند، بلکه حضور آنان در مدارس دینی نیز «جواز شرعی» ندارد.

رهبر طالبان در استدلال خود به دوره خلافت عثمان بن عفان، خلیفه مسلمین اشاره کرده و مدعی شده است که «زنان در آن زمان از رفتن به مسجد منع شده بودند».

منابع نزدیک به کابینه می‌گویند که هیچ‌کدام از اعضا تاکنون جرئت نکرده‌اند در برابر سخنان رهبر طالبان مخالفت کنند یا استدلال متفاوتی ارائه دهند.

طالبان از زمان بازگشت به قدرت در ۲۴ اسد ۱۴۰۰ (۱۵ اوت ۲۰۲۱) به‌تدریج آموزش دختران را محدود کرده‌اند. ابتدا مکاتب متوسطه و لیسه تعطیل شد، سپس در دسامبر ۲۰۲۲ دانشگاه‌ها به روی زنان بسته شد و مراکز آموزشی خصوصی نیز با محدودیت‌های گسترده مواجه شدند. اکنون، سخنان تازه ملا هبت‌الله نشان می‌دهد که حتی آموزش علوم دینی برای زنان نیز ممنوع خواهد شد.

در نخستین دوره حاکمیت طالبان (۱۳۷۵–۱۳۸۰ خورشیدی) هرچند محدودیت‌های سختی بر آموزش زنان اعمال شد، اما آموزش ابتدایی دینی برای دختران به‌طور کامل مسدود نشده بود. ناظران معتقدند موضع تازه رهبر طالبان نشانه ورود افغانستان به مرحله‌ای سخت‌تر از ممنوعیت‌هاست.

کارشناسان هشدار می‌دهند که ادامه این روند می‌تواند خشم داخلی و فشارهای بین‌المللی علیه طالبان را افزایش دهد. یکی از مقامات طالبان در یک نشست غیررسمی با لحن انتقادی گفته است: «اگر وضعیت به همین شکل ادامه یابد، افغانستان دوباره به میدان جنگ‌سالاران تبدیل خواهد شد و مسئولیت تاریخی آن بر دوش رهبر طالبان خواهد بود.»

با تصمیم تازه ملا هبت‌الله آخوندزاده، آموزش زنان در افغانستان وارد مرحله‌ای تازه از محدودیت شده است؛ مرحله‌ای که نه‌تنها علوم مدرن، بلکه حتی آموزش دینی را هم هدف قرار داده است. این سیاست می‌تواند جایگاه طالبان را از منظر مشروعیت ملی و بین‌المللی بیش از پیش به چالش بکشد.