نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
رحمتالله نبیل، رئیس امنیت ملی پیشین افغانستان، گفته است که هرگونه تلاش برای تقسیم کردن طالبان به تندرو و میانهرو و یا امید بستن به تغییر تفکر طالبانی، باطل است.
به گزارش شانا به نقل از رسانهها؛ نبیل روز پنجشنبه، ۸ جدی، با انتشار توییتی گفته است که توقع تغییر طالبان تکرار توهمی است که در زمان امضای قرارداد دوحه با این گروه ایجاد شده بود.
رحمتالله نبیل افزوده است که در نظام طالبان هرم قدرت به سه لایه راس هرم، لایه وسطی و قاعده هرم تقسیم شده است. به گفته وی گروه تصمیمگیری در راس هرم قدرت طالبان قرار دارد که از دیوبندیهای دارای افکار افراطی به شمول ملا هبتالله تشکیل شده است.
نبیل لایه وسطی را دربرگیرنده برخی از وزیران و معینهای طالبان دانسته و گفته است که اینها تلاش میکنند تا راهی برای تعامل با جامعه بینالمللی باز کنند.
در دستهبندی نبیل جنگجویان عادی که ماشین جنگی طالبان را تشکیل میدهند، شامل قاعده هرم قدرت طالبان میشوند.
رئیس امنیت ملی پیشین افغانستان گفته است که این جنگجویان «برای مدت ۲۰ سال در ضدیت با تمدن و پیشرفت شستوشوی مغزی شدهاند» و «اتکای طالبان منحیث یک گروه نظامی و تروریستی بر ماشین جنگی یا قاعده هرم است که کاملاً در اختیار راس هرم قرار دارد.»
نبیل همچنین افزوده است که طالبان هرگز تغییر نخواهند کرد، بلکه آنها در پی تغییر افغانستان به یک سیاهچاله غیرقابلبرگشت هستند؛ سیاهچالهای که به گفته او، منافع دیگران در آن تامین شود.
او در ادامه گفته است که گروه طالبان به همین منظور در «ملک خداداد» به قدرت رسانیده شدهاند.
این در حالی است که چند روز پیش ندامحمد ندیم، وزیر تحصیلات عالی طالبان، گفته است که اگر این گروه آبادی و تمدن میخواست، اسامه بن لادن را به امریکا تحویل میداد.
روز یکشنبه، ۲۶ اسد ۱۴۰۴، شماری از باشندهگان ولایت کاپیسا گزارش دادند که طالبان همه معلمان و شاگردان مکاتب را مجبور به شرکت در مراسم چهارسالگی حاکمیتشان کردهاند. این اقدام با تهدید به برکناری و فشار روانی همراه بوده است.
امروز پنجشنبه، ۱۴ آگست ۲۰۲۵، صدها نفر در پایتخت کانادا، اتاوا، در اعتراض به چهارمین سالگرد آپارتاید جنسیتی رژیم طالبان و در حمایت از حق آموزش زنان و دختران افغانستان، راهپیمایی گستردهای برگزار کردند.
بر اساس یافتههای اداره سیگار، طالبان از کمکهای خارجی نه تنها برای تأمین نیازهای حکومتی، بلکه بهعنوان منبعی برای کسب درآمد از مجاری رسمی و غیررسمی بهرهبرداری میکند.
مقدمه در ۱۷ اسد ۱۳۷۷، مزارشریف نهتنها به خاک و خون کشیده شد، بلکه به نماد مظلومیت، مقاومت و بیعدالتی در تاریخ افغانستان بدل گشت. جنایتی که با قتلعام هزاران غیرنظامی، تجاوز، شکنجه، ناپدیدسازی و حمله به دیپلماتهای ایرانی رقم خورد، نهتنها مشروعیت طالبان را از منظر حقوق بینالملل زیر سؤال برد، بلکه زخمهایی عمیق […]
دیدگاه بسته شده است.