جنبش شنبه‌های ارغوانی؛ فراخوانی برای پایان کودک‌مادری در افغانستان

جنبش شنبه‌های ارغوانی، با هدف مقابله با کودک‌همسری و کودک‌مادری در افغانستان، بار دیگر صدای اعتراض خود را بلند کرده است. در سایه‌ حاکمیت طالبان، میلیون‌ها دختر خردسال، بدون هیچ‌گونه آمادگی جسمی و روانی، مجبور به ازدواج و مادر شدن می‌شوند. جنبش شنبه‌های ارغوانی این فاجعه را غیرقابل قبول دانسته و خواستار اقدام فوری جامعه […]

جنبش شنبه‌های ارغوانی، با هدف مقابله با کودک‌همسری و کودک‌مادری در افغانستان، بار دیگر صدای اعتراض خود را بلند کرده است. در سایه‌ حاکمیت طالبان، میلیون‌ها دختر خردسال، بدون هیچ‌گونه آمادگی جسمی و روانی، مجبور به ازدواج و مادر شدن می‌شوند. جنبش شنبه‌های ارغوانی این فاجعه را غیرقابل قبول دانسته و خواستار اقدام فوری جامعه جهانی است.

کودک‌مادری؛ وقتی هنوز کودک هستم، چگونه می‌توانم مادر باشم؟

این پرسش، نه‌تنها دغدغه‌ی میلیون‌ها دختر افغانستانی، بلکه محور اصلی بیانیه‌ جنبش شنبه‌های ارغوانی است که علیه کودک‌همسری و کودک‌مادری مبارزه می‌کند. جنبش شنبه‌های ارغوانی هشدار می‌دهد که با افزایش ازدواج‌های اجباری، دختران خردسال به اجبار وارد مرحله‌ مادری می‌شوند، بدون آنکه فرصت رشد، آموزش و حق انتخاب داشته باشند.

در افغانستان تحت سلطه‌ طالبان، که سیستم آپارتاید جنسیتی را نهادینه کرده، دختران کم‌سن مجبور به ازدواج‌های نابرابر می‌شوند و در شرایطی غیرانسانی، مادر می‌شوند. جنبش شنبه‌های ارغوانی تاکید دارد که این «کودک‌مادران» نه‌تنها از حقوق اولیه‌ خود محروم می‌شوند، بلکه با پیامدهایی چون زایمان زودرس، فقر شدید، خشونت خانوادگی و انزوای اجتماعی روبه‌رو هستند.

با وجود هشدارهای مستمر فعالان حقوق بشر، جامعه‌ جهانی تاکنون هیچ اقدام قاطعی برای توقف این بحران انسانی انجام نداده است. جنبش شنبه‌های ارغوانی با محکوم کردن سیاست‌های پروژه‌محور، خواستار فشار حداکثری بر نهادهای بین‌المللی برای پایان دادن به این فاجعه است.

این جنبش بار دیگر اعلام می‌کند که سکوت در برابر کودک‌مادری، به معنای پذیرش نظام جنسیتی سرکوبگر طالبان است. پیام زنان افغانستان روشن است: «ما را تنها نگذارید، طالبان را حمایت نکنید!»