نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
صندوق کودکان سازمان ملل (یونیسف) و سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد (یونسکو) در گزارشی تازه، از بحرانی گسترده در نظام آموزشی افغانستان خبر دادهاند و گفتهاند که میلیونها کودک در این کشور «به مکتب میروند، اما یاد نمیگیرند».
گزارش مشترک یونیسف و یونسکو که چهارشنبه، ۸ اکتوبر ۲۰۲۵ منتشر شد، تصویری نگرانکننده از وضعیت آموزش در افغانستان ارائه میدهد. این دو نهاد با استفاده از دادههای میدانی، بررسی مکاتب در ۳۴ ولایت و تحلیل شاخصهای «فقر یادگیری» به این نتیجه رسیدهاند که آموزش در افغانستان دچار بحرانی ساختاری و عمیق است.
بر اساس یافتههای این گزارش، بیش از ۲ میلیون کودک در افغانستان از آموزش رسمی محروماند و بیش از ۹۰ درصد کودکان دهساله توانایی خواندن یک متن ساده را ندارند. یونیسف میگوید: «کودکان به مکتب میروند، اما از مهارتهای پایهای برای یادگیری محروم میمانند.»
یونیسف و یونسکو علت اصلی این وضعیت را مجموعهای از عوامل ساختاری دانستهاند؛ از جمله سیاستهای محدودکننده در آموزش دختران، کمبود شدید آموزگار ـ بهویژه زنان ـ سرمایهگذاری اندک، تغییرات پیدرپی در نصاب درسی، ضعف نظارت آموزشی و نبود زیرساختهای لازم.
در این گزارش آمده است که نزدیک به نیمی از مکاتب افغانستان فاقد آب آشامیدنی سالم، تسهیلات بهداشتی یا سیستم گرمایشیاند و بیش از هزار مکتب بهدلیل تخریب ناشی از جنگ و رویدادهای طبیعی غیرقابل استفادهاند.
یافتههای میدانی همچنین نشان میدهد که کیفیت آموزش در مناطق روستایی بهمراتب پایینتر از شهرهاست و شمار زیادی از کودکان، بهویژه دختران، بهدلیل فاصلهٔ زیاد مکتب از محل زندگی و نبود آموزگار زن، از ادامهٔ تحصیل بازمیمانند.
یونیسف هشدار داده است که در سال ۲۰۲۵ حدود ۸.۹ میلیون کودک، از جمله ۸۸۸ هزار کودک دارای معلولیت، به حمایتهای آموزشی اضطراری نیاز خواهند داشت. علاوه بر این، بازگشت گسترده مهاجران از ایران و پاکستان از سال ۲۰۲۳ تاکنون، فشار تازهای بر نظام آموزشی وارد کرده است؛ بیش از ۲.۷ میلیون نفر به کشور بازگشتهاند که ۶۰ درصد آنها کودک و نوجواناند.
در پایان گزارش، یونیسف و یونسکو از مقامهای طالبان خواستهاند تا ممنوعیت آموزش دختران در مقاطع متوسطه و عالی را فوراً لغو کنند. این دو نهاد هشدار دادهاند که اگر محدودیتهای فعلی ادامه یابد، تا سال ۲۰۳۰ حدود چهار میلیون دختر از آموزش متوسطه بازخواهند ماند و این روند میتواند آسیب جدی به آیندهٔ انسانی و اقتصادی کشور وارد کند.
یونسکو در بخش اقتصادی این گزارش پیشبینی کرده است که ادامهٔ تعلیق آموزش عالی زنان تا سال ۲۰۶۶، میتواند حدود ۹.۶ میلیارد دالر به اقتصاد افغانستان زیان وارد کند؛ رقمی معادل دو سوم تولید ناخالص داخلی کنونی کشور.
یونیسف و یونسکو تأکید کردهاند که بازسازی افغانستان بدون آموزش باکیفیت و برابر برای همهٔ کودکان ممکن نیست. به باور این دو نهاد، بحران کنونی آموزش اگر فوراً رفع نشود، نسل آیندهٔ افغانستان را از مهارت، امید و امکان پیشرفت محروم خواهد کرد.
در جهانی که طالبان دختران را از آموزش محروم کردهاند، تیم رباتیک دختران افغانستان با دانش، خلاقیت و همبستگی، پرچم امید را در پاناما برافراشتند. آنان از دل مهاجرت و محدودیت برخاستند تا ثابت کنند که اراده، مرز نمیشناسد. این حضور، نهفقط رقابت علمی، بلکه اعتراض خاموشی است علیه حذف زنان و سرکوب استعدادها.
در حالی که جاپان نخستوزیر زن انتخاب میکند، میلیونها دختر در افغانستان حتی از حق رفتن به مکتب محروماند. این تضاد، شکاف دردناکی میان پیشرفت و عقبماندگی در آسیا را نشان میدهد. سکوت کشورهای همسایه و بیعملی جهانی، طالبان را جسورتر کرده و زنان کشور را به قربانیان سیاستهای افراطی بدل ساخته است.
یازدهم اکتوبر، روز جهانی دختر است؛ روزی برای تجلیل از امید، آموزش و توانمندی. اما در افغانستان، این روز به نمادی از محرومیت، سکوت و مقاومت بدل شده است. میلیونها دختر پشت درهای بستهی مکاتب و دانشگاهها، از ابتداییترین حقوق انسانی خود محروماند نه بهدلیل جنگ، بلکه بهدلیل سیاستی که از آگاهی میترسد. در سرزمینی […]
در نشست جانبی مجمع عمومی سازمان ملل متحد که روز جمعه ۵ میزان ۱۴۰۴ (۲۷ سپتامبر ۲۰۲۵) در نیویورک برگزار شد، میرویس بلخی، سرپرست پیشین وزارت معارف افغانستان، نسبت به وضعیت آموزش تحت حاکمیت طالبان هشدار داد. او گفت آنچه امروز در افغانستان جریان دارد، «آموزش بد» است و تأکید کرد که گاهی نداشتن آموزش بسیار بهتر از داشتن آموزش بد است. این هشدار در شرایطی مطرح شد که طالبان نظام آموزشی کشور را بهطور بنیادین دگرگون کردهاند.
https://shorturl.fm/DNs9k
https://shorturl.fm/bPXF6
https://shorturl.fm/gyarG