نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
سازمان ملل متحد هشدار داده است که تا سال ۲۰۳۰، چهار میلیون دختر افغانستانی از حق آموزش محروم خواهند شد. این بحران آموزشی ناشی از محدودیتهای طالبان و بسته بودن مدارس برای دختران بالاتر از صنف ششم است. سخنگوی سازمان ملل متحد اعلام کرده است که اگر محدودیتهای آموزشی طالبان ادامه یابد، تا سال ۲۰۳۰ […]
سازمان ملل متحد هشدار داده است که تا سال ۲۰۳۰، چهار میلیون دختر افغانستانی از حق آموزش محروم خواهند شد. این بحران آموزشی ناشی از محدودیتهای طالبان و بسته بودن مدارس برای دختران بالاتر از صنف ششم است.
سخنگوی سازمان ملل متحد اعلام کرده است که اگر محدودیتهای آموزشی طالبان ادامه یابد، تا سال ۲۰۳۰ چهار میلیون دختر افغانستانی از حق آموزش محروم خواهند شد. یونیسف نیز گزارش داده که تعداد دختران محروم از آموزش به ۲.۲ میلیون نفر رسیده است. این محدودیتها نه تنها آینده دختران را تحت تأثیر قرار میدهد، بلکه پیامدهای گستردهای برای توسعه اجتماعی و اقتصادی افغانستان خواهد داشت.
سازمانهای بینالمللی خواستار فشار بیشتر بر طالبان برای رفع این محدودیتها و تضمین حق آموزش برای همه دختران شدهاند. این بحران آموزشی میتواند نسلهای آینده را از فرصتهای پیشرفت محروم کند و تأثیرات منفی بر سلامت، اقتصاد و جامعه افغانستان داشته باشد.
بسته شدن مکاتب دخترانه در افغانستان، هزاران نوجوان را از حق آموزش محروم کرد و آینده آنان را در ابهام فرو برد. «روشنایی در مسیر من» روایت صادقانه مینه حمیدی، نویسنده جوان افغانستانی و شاگرد مکتب آنلاین گوهر شاد بیگم، از تجربه محرومیت آموزشی، مقاومت خاموش دختران و بازگشت دوباره به مسیر یادگیری در شرایط دشوار است.
بانو فروغ، دانشجوی خبرنگاری خبرگزاری شانا، در روایت خود از قطع اینترنت، تجربهای شخصی را به یک درد جمعی پیوند میزند. او نشان میدهد که خاموشی ناگهانی شبکهها برای دختران افغانستانی تنها یک مشکل فنی نیست، بلکه بازتاب همان زخم بسته شدن مکاتب و دانشگاههاست؛ زخمی که امید آموزش و آینده روشن شهروندان افغانستان را در تاریکی فرو میبرد.
انجمن ندای نوین زن افغان در روز جهانی حقوق بشر با انتقاد از سکوت جامعه جهانی، محرومیت زنان و دختران افغانستان از آموزش، کار و زندگی آزادانه را برجسته ساخت. این انجمن تأکید کرد که حقوق بشر زمانی معنا دارد که زنان افغانستان نیز انسان شمرده شوند و خواستار اقدام عملی و الزامآور برای حمایت از شهروندان افغانستان شد.
روز جهانی حقوق بشر در افغانستان، زیر سلطه طالبان، بهجای جشن آزادی و کرامت انسانی، یادآور محرومیت زنان از تحصیل، کار و حضور اجتماعی است. قوانین تبعیضآمیز طالبان، میلیونها زن را به زندانیان جنسیتی بدل کرده و آینده کشور را به تاریکی کشانده است؛ آپارتاید جنسیتی آشکار که جهان نباید در برابر آن سکوت کند.
دیدگاه بسته شده است.