نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
«جنس دوم» اثر سیمون دوبوار، نه تنها یک کتاب فمینیستی کلاسیک، بلکه اثری است که می‌تواند به درک عمیق‌تر وضعیت زنان در جوامع مختلف، از جمله افغانستان، کمک کند. «زن بودن» یا «زن شدن»؟ دوبوار در این کتاب به صراحت بیان می‌کند که «هیچ کس زن به دنیا نمی‌آید، بلکه زن می‌شود.» این جمله کلیدی، […]
«جنس دوم» اثر سیمون دوبوار، نه تنها یک کتاب فمینیستی کلاسیک، بلکه اثری است که می‌تواند به درک عمیق‌تر وضعیت زنان در جوامع مختلف، از جمله افغانستان، کمک کند.
«زن بودن» یا «زن شدن»؟
دوبوار در این کتاب به صراحت بیان می‌کند که «هیچ کس زن به دنیا نمی‌آید، بلکه زن می‌شود.»
این جمله کلیدی، به ما نشان می‌دهد که چگونه جامعه با ساختارهای فرهنگی، تاریخی و مذهبی خود، نقش «زن» را به افراد تحمیل می‌کند. در افغانستان نیز، این نقش با محدودیت‌های بسیاری همراه است. زن، نه به عنوان یک فرد مستقل با حقوق و آزادی‌های برابر، بلکه به عنوان موجودی وابسته به مردان، تعریف می‌شود.
«دیگری» بودن
یکی از مفاهیم مهمی که دوبوار در کتابش مطرح می‌کند، مفهوم «دیگری» بودن زن است. در جامعه مردسالار، زن به عنوان «دیگری» مرد، تعریف می‌شود. یعنی، هویت زن نه بر اساس خودش، بلکه بر اساس مردان و در رابطه با آنها شکل می‌گیرد.
این مسئله، استقلال و فردیت زن را از بین می‌برد و او را به موجودی منفعل و وابسته تبدیل می‌کند.
بندهای تاریخی
زن افغانستانی، علاوه بر محدودیت‌های اجتماعی و فرهنگی، در بند تاریخ و سنت‌های پدرسالارانه نیز گرفتار است. این بندها، نه تنها آزادی عمل و انتخاب را از او می‌گیرند، بلکه حتی نحوه تفکر و نگرش او را نیز تحت تاثیر قرار می‌دهند.
زن، به جای آنکه خودش را به عنوان یک فرد مستقل و توانا ببیند، از طریق چشم مردان و با معیارهای آنها، خود را می‌سنجد و ارزیابی می‌کند.
آینده زنان افغانستان
برای تغییر وضعیت زنان در افغانستان، لازم است که این بندها گسسته شوند. زنان باید بتوانند خود را از نقش‌های کلیشه‌ای و تحمیلی رها کنند و به جای «زن بودن» به معنای جامعه، «خود» را به عنوان یک فرد مستقل و آزاد تعریف کنند.
این امر، نیازمند تغییر در نگرش جامعه و مردان نیز هست. مردان باید بپذیرند که زنان نیز انسانند و حقوق برابر با آنها دارند.
«جنس دوم» و زنان افغانستان
کتاب «جنس دوم» می‌تواند راهنمایی برای زنان افغانستان در مسیر خودشناسی و آزادی باشد. این کتاب به آنها کمک می‌کند تا ساختارهای پدرسالارانه را که آنها را محدود کرده است، بشناسند و برای تغییر آن تلاش کنند. زنان افغانستان، با الهام از اندیشه‌های دوبوار، می‌توانند برای رسیدن به حقوق و آزادی‌های خود، مبارزه کنند و آینده‌ای روشن‌تر برای خود و نسل‌های آینده بسازند.
سازمان ملل متحد در تازه‌ترین گزارش خود هشدار داد که زنان و دختران افغانستانی به‌طور نامتناسبی از زلزله در شرق کشور آسیب دیده‌اند و نیازهای فوری آنها باید در برنامه‌های امدادی مدنظر قرار گیرد. این گزارش که نخستین هشدار جنسیتی پس از زلزله است، نشان می‌دهد که بحران انسانی موجود، همراه با کمبود منابع و محدودیت دسترسی به خدمات، وضعیت زنان و دختران را بیش از دیگر گروه‌ها بحرانی کرده است.
در حالی‌که زنان افغانستان از ابتدایی‌ترین حقوق انسانی خود محروم‌اند، ورود مریم بنت علی بن ناصر المسند، وزیر دولت قطر در امور همکاری‌های بین‌المللی، به کابل در رأس هیئتی شامل سه زن، تصویری متناقض از تعامل دیپلماتیک با طالبان را به نمایش گذاشت. این سفر، پرسش‌هایی جدی درباره مشروعیت‌بخشی به حکومتی مطرح می‌کند که زنان را از آموزش، کار، و مشارکت اجتماعی محروم کرده است.
بیانیه عفو بین‌الملل در شرایطی منتشر شده که گزارش‌های محلی از ولایت کنر حاکی از جان باختن حداقل شش زن باردار به دلیل کمبود کادر درمانی زن است. این تراژدی، یادآور فاجعه زلزله هرات در سال گذشته است که در آن نیز قوانین سخت‌گیرانه طالبان، به ویژه «ترس از نبود حجاب و محرم»، منجر به […]
نتایج یک نظرسنجی تازه از سوی بخش زنان سازمان ملل متحد نشان می‌دهد که ۹۲ درصد مردم افغانستان، از آموزش دختران حمایت می‌کنند. این آمار چشم‌گیر، در تضاد کامل با سیاست‌های طالبان در منع تحصیل دختران قرار دارد و بازتاب‌دهنده خواست عمومی برای بازگشت عدالت آموزشی در کشور است.
دیدگاه بسته شده است.