نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
در پی ممنوعیت آموزش دختران بالاتر از صنف ششم توسط طالبان در تاریخ ۲۷ سنبله ۱۴۰۰، میلیونها دختر افغانستانی از حق آموزش محروم شدند. این ممنوعیت، موجب خاموشی رؤیاهای آموزشی دختران، سرکوب امید و بیانگیزگی در جامعه شد. در چنین شرایطی، شماری از زنان فعال در عرصههای اجتماعی و آموزشی، تلاشهایی را برای پاسداری از […]
در پی ممنوعیت آموزش دختران بالاتر از صنف ششم توسط طالبان در تاریخ ۲۷ سنبله ۱۴۰۰، میلیونها دختر افغانستانی از حق آموزش محروم شدند. این ممنوعیت، موجب خاموشی رؤیاهای آموزشی دختران، سرکوب امید و بیانگیزگی در جامعه شد.
در چنین شرایطی، شماری از زنان فعال در عرصههای اجتماعی و آموزشی، تلاشهایی را برای پاسداری از حق آموزش دختران آغاز کردند. یکی از برجستهترین این تلاشها، «مکتب آنلاین گوهرشاد بیگم» است که توسط بانو فخریه سمندری بنیانگذاری شد.
بانو سمندری، با پیشینهای از تدریس، فعالیت اجتماعی، و تجربه مادری، این مکتب را بهعنوان یک نهاد غیررسمی اما مؤثر پایهگذاری کرد.
هدف اصلی این مکتب، ارائه آموزش رایگان به دخترانی است که دیگر اجازه حضور در مکاتب رسمی را ندارند. این نهاد آموزشی، از ساختمانهای فیزیکی بینیاز است و تمام فعالیتهایش در فضای دیجیتال و از طریق پلتفرمهایی چون گوگلمیت، زوم، واتساپ و تلگرام انجام میشود.
دروس ارائهشده مطابق با نصاب آموزشی دوره جمهوریت بوده و توسط بیش از ۵۰ آموزگار زن بهصورت داوطلبانه تدریس میشود. بیش از ۵۵۰ دانشآموز دختر در این مکتب ثبتنام کردهاند و فعالانه به آموزش خود ادامه میدهند.
در کنار این تلاش آموزشی، بانو سمندری «بنیاد توانمندسازی زنان» را نیز راهاندازی کرده است؛ نهادی که خدمات مشاورهای، روانی، آموزش مهارتهای زندگی، و پشتیبانی مالی و حقوقی به زنان آسیبدیده ارائه میکند. این بنیاد، به پناهگاهی امن برای زنانی بدل شده که در فضای سرکوبگر و تبعیضآمیز طالبان زندگی میکنند.
بانو سمندری از جامعه جهانی خواسته است تا از این تلاشها حمایت کند. او بر این نکته تأکید دارد که دختر افغانستانی نیز حق آموزش دارند؛ حقی که در قرن بیستویکم، نباید به جرم زن بودن، از کسی دریغ شود.
بانو سمندری صدای دخترانی شده که پشت درهای بسته مکتب ماندهاند؛ دخترانی که کتاب را با اشک ورق میزنند و در تاریکی به نور علم پناه میبرند. دخترانی که لبخندشان خاموش شده اما قلبشان هنوز برای آیندهای بهتر میتپد.
بانو سمندری میگوید: «ما نمیخواهیم قربانی باقی بمانیم. ما ایستادهایم، آموزش میدهیم، میآموزیم، و فردا را میسازیم. آنچه میخواهیم، فرصت است؛ احترام به حق آموزش و زیستن در کرامت. امروز، در کنار ما بایستید. نه تنها برای افغانستان، بلکه برای انسانیت.»
در جهانی که بسیاری ترجیح میدهند سکوت کنند، صدای فخریه سمندری و دخترانی که برای حق آموزش مبارزه میکنند، پژواکیست از انسانیت، امید و مقاومت.
در میان کوچههای خاکی هرات، جایی که بسیاری از دختران افغانستانی با محدودیتهای آموزشی، فرهنگی و اقتصادی روبهرو هستند، داستانی متفاوت در حال شکلگیری بود. فاطمه، دختری جوان با ذهنی کنجکاو و قلبی پر از آرزو، در شرایطی رشد کرد که دسترسی به تکنالوژی برای بسیاری از همسالانش یک رؤیای دور بود.
پژوهش تازه دانشگاه کمبریج نشان میدهد که طالبان در چهار سال گذشته بیشترین موارد نقض کنوانسیونهای بینالمللی حقوق بشر را مرتکب شدهاند؛ از محدودیتهای شدید بر زنان گرفته تا شکنجه و بازداشت منتقدان.
در کابلِ امروز، جایی که آموزش دختران به تصمیمات سیاسی گره خورده، ثنا (نام مستعار)، دختر ۲۱ سالهای از منطقه خیرخانه، روایت زندگیاش را بازگو میکند؛ داستانی که از یک مسیر تحصیلی روشن آغاز شد و به چالشی روانی و اجتماعی انجامید.
فخریه سمندری، فعال حقوق زنان و مؤسس مکتب آنلاین گوهرشاد بیگم، در یادداشتی به مناسبت ۲۸ اسد، از این روز به عنوان نقطهعطفی در تاریخ استقلال افغانستان یاد کرده و بر اهمیت بازخوانی آن برای نسلهای امروز تأکید میورزد. «۲۸ اسد، روزی است که در صفحات تاریخ افغانستان با خطی از شجاعت، مقاومت و ارادهٔ […]
https://shorturl.fm/lzVXO
https://shorturl.fm/LTAHK
https://shorturl.fm/cab1K
https://shorturl.fm/Oc3NS
https://shorturl.fm/HePCi
https://shorturl.fm/Ii6q2
https://shorturl.fm/u2mR6
https://shorturl.fm/568UB