نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
به گزارش خبرگزاری شانا، این بانو عزیزه نام دارد. عزیزه از اتباع کشور ایران است؛ اما از حدود ۲۰ روز بدینسو پس ازدواج با یکی از شهروندان شهر میمنه، مرکز ولایت فاریاب به این شهر آمده است. عزیزه میگوید که امروز برای نخستین بار در یکی از جادههای شهر میمنه برای کمک به مصارف زندگی […]
به گزارش خبرگزاری شانا، این بانو عزیزه نام دارد. عزیزه از اتباع کشور ایران است؛ اما از حدود ۲۰ روز بدینسو پس ازدواج با یکی از شهروندان شهر میمنه، مرکز ولایت فاریاب به این شهر آمده است.
عزیزه میگوید که امروز برای نخستین بار در یکی از جادههای شهر میمنه برای کمک به مصارف زندگی و خانوادهاش اقدام به دستفروشی کرده است.
وی میگوید که مردم بیش از اینکه از وی خرید کنند، از او پرسشهای گوناگونی را مطرح میکنند.
بانو عزیزه میگوید که شوهرش یک همسر دیگر نیز دارد؛ اما با همسر اول شوهرش کاملاً راحت است و هیچ برخوردی میانشان صورت نگرفته است.
عزیزه میگوید که وضعیت امنیتی در شهر میمنه قناعتبخش است و من بدون هرگونه چالش امنیتی به کار خود ادامه میدهم؛ اما خواست من از شهروندان میمنه این است که اگر خرید نمیکنند ایجاد مزاحمت نیز نکنند و بگذارند تا به کارم ادامه دهم و در کنار همسرم برای بهبود وضعیت اقتصادی خانوادهام تلاش کنم.
این بانو که یکی از اتباع کشور ایران است، میگوید: پیام من به طالبان این است که با دولت صلح کنند تا مردم افغانستان زندگی آرام داشته باشند.
⭕️ما را در تلگرام، تویتر و فیسبوک دنبال کنید. ⭕️نظر خود را درباره این مطلب بنویسید.
طالبان بار دیگر پوشش اجباری زنان در شفاخانه حوزوی هرات را اعمال کردهاند؛ اقدامی که نه تنها ورود کارمندان و بیماران زن را با مشکل مواجه ساخته، بلکه روند ارائه خدمات صحی را مختل کرده است. این تصمیم بخشی از سیاستهای گسترده طالبان در محدودسازی حضور اجتماعی زنان است و پیامدهای جدی انسانی و حقوقی بهدنبال دارد.
پیروزی پشتنه درانی، پیروزی تمام زنانی است که زیر سایهٔ طالبان اما با روحی شکستناپذیر، برای حق آموزش، حق کار و حق آزادی تلاش میکنند. این جایزه یادآور این حقیقت است که هیچ قدرتی حتی طالبان نمیتواند ارادهٔ زنان افغانستان را خاموش کند. آنان در سختترین شرایط جهان چراغ آموزش را روشن نگه داشتهاند و ثابت کردهاند که حتی اگر ساختمانهای مدرسه فرو بپاشد، کلاسها در ذهن و ارادهٔ آنان ادامه خواهد یافت.
عفو بینالملل اعلام کرد سیاستهای طالبان، زندگی زنان و دختران افغانستان را به یک «کابوس غیرقابلتحمل» تبدیل کرده و حقوق انسانی آنان را سیستماتیک نقض میکند. این سازمان سکوت جهانی را «همدستی» خواند و خواستار فشار بینالمللی برای بازگشت زنان به حیات عمومی، کار و دسترسی به خدمات بهداشتی شد.
با بازگشت طالبان و سکوت جهانی، زنان افغانستان از آموزش، اشتغال، درمان و حضور اجتماعی محروم شدند. اجباری شدن برقع در هرات، نماد تازهای از حذف نظاممند زنان است. در حکومت پیشین، زنان در سیاست، دادگستری و رسانه نقش فعال داشتند؛ اکنون قربانیان خاموش معاملههای سیاسی بیپاسخاند.
دیدگاه بسته شده است.