نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
ماندانا تیشهبار، استادیار دانشگاه علامه طباطبایی، در اظهاراتی نگرانکننده از مهاجرت نخبگان افغانستانی که پس از تحولات اخیر در این کشور به ایران پناه آوردهاند، ابراز نگرانی کرد. وی این افراد را سرمایههای انسانی ارزشمندی دانست و مهاجرت آنها به کشورهای غربی را به زیان ایران توصیف کرد. تیشهبار با اشاره به اینکه بسیاری از […]
ماندانا تیشهبار، استادیار دانشگاه علامه طباطبایی، در اظهاراتی نگرانکننده از مهاجرت نخبگان افغانستانی که پس از تحولات اخیر در این کشور به ایران پناه آوردهاند، ابراز نگرانی کرد. وی این افراد را سرمایههای انسانی ارزشمندی دانست و مهاجرت آنها به کشورهای غربی را به زیان ایران توصیف کرد.
تیشهبار با اشاره به اینکه بسیاری از این نخبگان پس از مدتی به دلایل مختلفی مانند نبود فرصتهای مناسب و عدم حمایت کافی، ایران را ترک کرده و به کشورهایی مانند آمریکا و استرالیا مهاجرت میکنند، بر ضرورت تلاش بیشتر برای حفظ این سرمایههای انسانی در ایران تاکید کرد. وی معتقد است که مهاجرت این گروه از افغانستانیها نه تنها به نفع ایران نیست بلکه در بلندمدت نیز به ضرر کشور تمام خواهد شد.
استادیار دانشگاه علامه طباطبایی همچنین بر ظرفیتهای بالای نخبگان افغانستانی در حل چالشهای مختلف ایران از جمله قاچاق، امنیت، مبارزه با تروریسم، محیط زیست، تغییرات اقلیمی و بحران آب تاکید کرد و اظهار داشت که این افراد میتوانند نقش مؤثری در پیشرفت و توسعه کشور ایفا کنند.
۲۰ کشور اروپایی خواستار اخراج مهاجران افغانستانی فاقد اقامت شدهاند؛ اقدامی که با مذاکرات محرمانه آلمان و طالبان همراه شده است. این تصمیم در حالی اتخاذ میشود که افغانستان تحت حاکمیت طالبان با بحرانهای امنیتی و انسانی روبهروست. بازگرداندن مهاجران بدون تضمینهای حقوقی، نهتنها جان آنان را تهدید میکند، بلکه اعتبار سیاستهای مهاجرتی اروپا را نیز زیر سؤال میبرد.
شهرهای افغانستان در حال تجربه فشاری چندجانبهاند که از مهاجرتهای گسترده داخلی، بازگشت میلیونی مهاجران، بحرانهای اقلیمی و ناکارآمدی حکومت طالبان ناشی میشود. این عوامل نهتنها بهصورت همزمان بلکه بهشکل همافزا عمل میکنند؛ بهطوریکه هر یک، دیگری را تشدید میکند. بازگشت اجباری میلیونها مهاجر از ایران و پاکستان، بدون آمادگی زیرساختی یا برنامهریزی، باعث افزایش […]
در سرزمینی که نبوغ میروید اما تحمل اندیشه ریشه نمیدواند، مهاجرت فکری بدل به سنتی تاریخی شده است؛ از ابنسینا تا صدیق افغان، مسیر اندیشه در افغانستان اغلب از تبعید میگذرد، نه از پذیرش.
در کنفرانس سالانه اداره مهاجرت، کلیسا و نهادهای خیریه آلمان، بانو مولوده توانا با انتقاد از تصویرسازی سطحی از افغانستان، خواستار توجه جدیتر به وضعیت مهاجران افغانستانی و زنان تحت ستم شد. او گفت: «افغانستان را نمیتوان با چند تصویر یوتیوبی جمعبندی کرد؛ آنچه دیده نمیشود، درد واقعی زنان است.»
دیدگاه بسته شده است.