نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
ممنوعیت تحصیل زنان در افغانستان؛ افراد ناشناس یک مکتب دخترانه را به آتش کشیدند.
به گفته منابع محلی، این رویداد شب ۲۲ دلو در روستای شوخک ولسوالی شهر صفای زابل رخ داده است.
گفته میشود که در پی به آتش کشیده شدن ساختمان این مکتب، تمام اسناد اداری و کتابهای موجود در آن نیز در آتش سوخته است.
هنوز معلوم نیست که ساختمان این مکتب به چه دلیل و توسط چه کسانی آتش زده شده است. طالبان در زابل تاکنون در این مورد چیزی نگفتهاند.
آتش زدن مکتبهای دخترانه در افغانستان بیپیشینه نیست. ده روز پیش نیز ساختمان یک منکتب در ولسوالی اندخوی ولایت فاریاب توسط افراد ناشناس آتش زده شد.
با واگذاری قدرت به طالبان، دختران از رفتن به مکتب و ادامه تحصیل منع شدهاند، علیرغم خواست جامعه جهانی و شهروندان افغانستان، این گروه تاکنون اقدام به بازگشایی مکتبها و دانشگاهها بر روی دختران نکرده است.
مقامهای پاکستانی اعلام کردند که مکاتب مهاجران افغانستانی در شهر کویته، مرکز ایالت بلوچستان، بسته شده و معلمان و دانشآموزان این مراکز آموزشی اخراج خواهند شد.
در میان کوچههای خاکی هرات، جایی که بسیاری از دختران افغانستانی با محدودیتهای آموزشی، فرهنگی و اقتصادی روبهرو هستند، داستانی متفاوت در حال شکلگیری بود. فاطمه، دختری جوان با ذهنی کنجکاو و قلبی پر از آرزو، در شرایطی رشد کرد که دسترسی به تکنالوژی برای بسیاری از همسالانش یک رؤیای دور بود.
نتایج یک نظرسنجی تازه از سوی بخش زنان سازمان ملل متحد نشان میدهد که ۹۲ درصد مردم افغانستان، از آموزش دختران حمایت میکنند. این آمار چشمگیر، در تضاد کامل با سیاستهای طالبان در منع تحصیل دختران قرار دارد و بازتابدهنده خواست عمومی برای بازگشت عدالت آموزشی در کشور است.
در روزهایی که آموزش برای دختران افغانستانی به رؤیایی ممنوع و دوردست بدل شده، بنیاد جوانان افغانستان با هدایت استاد سالار، استاد دانشگاه، پژوهشگر علوم اجتماعی و فعال فرهنگی، به یکی از معدود پناهگاههای یادگیری و رشد تبدیل شده است. این بنیاد مستقل و غیرانتفاعی که از سال ۲۰۱۷ فعالیت خود را آغاز نموده، با برگزاری دورههای آموزشی آنلاین، در دل بحرانهای اجتماعی و سیاسی بستری برای بازسازی امید، توانمندسازی نسل جوان و ارتقای مهارتهای فردی فراهم کرده است. استاد سالار، بنیانگذار بنیاد، با نگاهی انسانی و تحولگرا، آموزش را از یک ساختار خشک به تجربهای زنده و معنادار بدل کرده و میگوید: «دخترانی که در این مسیر با ما همراه شدند، نه فقط درس خواندند، بلکه خودشان را شناختند، با چالشها روبهرو شدند و ایستادگی کردند.» این بنیاد اکنون با بیش از ده هزار دانشجو از سراسر افغانستان، ایران، پاکستان، آلمان و بریتانیا، به نماد نوآوری آموزشی و مقاومت فرهنگی در برابر محرومیت بدل گشته است.
دیدگاه بسته شده است.