نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
دکتر ثریا قیومی که اکنون در شفاخانه ولایتی شهر شبرغان به عنوان مسئول سرویس نسایی-ولادی ایفای وظیفه می‌کند، می‌گوید: بیماری پدرم در دوران کودکیم باعث شد تا پزشکی را برگزینم. او می‌گوید: کودکی بیش نبودم که پدرم به بیماری قلب مبتلا شد و ما نیز به علت مشکلات اقتصادی نتوانستیم او را برای تداوی به […]
دکتر ثریا قیومی که اکنون در شفاخانه ولایتی شهر شبرغان به عنوان مسئول سرویس نسایی-ولادی ایفای وظیفه می‌کند، می‌گوید: بیماری پدرم در دوران کودکیم باعث شد تا پزشکی را برگزینم.
او می‌گوید: کودکی بیش نبودم که پدرم به بیماری قلب مبتلا شد و ما نیز به علت مشکلات اقتصادی نتوانستیم او را برای تداوی به کابل منتقل کنیم؛ زندگی دشوار خانوادگی، مرگ پدر و خاطرات تلخ آن زمان باعث شد تا پزشکی را برگزینم.
دکتر قیومی می‌افزاید: پس از فراغت از انستیتوت پزشکی کابل در سال ۱۳۷۰ در بخش تداوی امراض داخله صحت عامه ولایت جوزجان مصورف کار شدم؛ولی پس از مشاهده انبوهی از مشکلات صحی زنان، مدتی بعد به سرویس ولادی-نسایی منتقل شدم.
وی می‌گوید: پیش از فعالیت من در این بخش، ۲۰ بستر در بخش تداوی امراض نسایی-ولادی در شفاخانه ولایتی وجود داشت؛ ولی پس از آنکه در این بخش گماشته شدم تعداد بسترها از بیست به ۶۰بستر افزایش یافت.
خانم قومی می‌افزدید: از ابتدای آغاز به فعالیت تاکنون به عنوان پزشک در صحت عامه ولایت جوزجان، بیش از ۷۰ هزار زن را ولادت داده‌ام.
وی در ادامه می‌افزاید: افزون بر آنکه بیش از ۲۰ هزار عملیات را در این بخش عملی کرده‌ام؛ خاطرات شیرین و تلخ بسیاری در ذهن دارم.
قیومی می‌گوید: سخنان حُزن‌انگیز زنان تهی‌دستی که به این شفاخانه آورده می‌شوند هنوز هم در گوشم است؛ زنانی که برای سلامتی خود پیش اعضای خانواده و پزشکان تضرع می‌کردند.
خانم دکتر قیومی می‌افزاید: زحمات زیادی را برای نجات زنان بی‌بضاعت انجام داده‌ام؛ حتی دو عملیات پشت‌سرهم را نیز برای نجات‌شان انجام داده‌ام. مرگ برخی از این زنان بی‌بضاعت باعث شده است تا عزم من برای تداوی خانم‌های نیازمند و مستمند کشور بیشتر شود.
او می‌گوید که افزون بر امور رسمی، بسیاری از زنان بی‌بضاعت را خارج از شفاخانه به صورت رایگان تداوی می‌کند و حتی داروهای آنان را به صورت رایگان در اختیارشان می‌گذارد.
خانم دکتر قیومی می‌گوید که بسیاری از مریضان از ولایت‌های سرپل و فاریاب به وی مراجعه می‌کنند.
دکتر قیومی می‌گوید که زنان باید مراقب سلامتی خود باشند؛ زیرا به گفته وی زمانی جامعه سالم و مرفه می‌توانیم داشته باشیم که مادران سالم داشته باشیم.
دکتر ثریا قیومی متولد ۱۳۴۸ است. وی در خانواده‌ای روشنفکر در قزانچی شهر شبرغان دیده به جهان گشوده است. او مکتب را در لیسه خدیجه به پایان رسانده است و در سال ۱۳۶۵ پساز امتحان کانکور شامل انستیتوت پزشکی/ طب کال شده است و در سال ۱۳۷۰ از این نهاد سند فراغت به دست آورده است.
او اکنون به عنوان پزشک در صحت عامه ولایت جوزجان مصروف کار است.
عفو بین‌الملل اعلام کرد سیاست‌های طالبان، زندگی زنان و دختران افغانستان را به یک «کابوس غیرقابل‌تحمل» تبدیل کرده و حقوق انسانی آنان را سیستماتیک نقض می‌کند. این سازمان سکوت جهانی را «هم‌دستی» خواند و خواستار فشار بین‌المللی برای بازگشت زنان به حیات عمومی، کار و دسترسی به خدمات بهداشتی شد.
با بازگشت طالبان و سکوت جهانی، زنان افغانستان از آموزش، اشتغال، درمان و حضور اجتماعی محروم شدند. اجباری شدن برقع در هرات، نماد تازه‌ای از حذف نظام‌مند زنان است. در حکومت پیشین، زنان در سیاست، دادگستری و رسانه نقش فعال داشتند؛ اکنون قربانیان خاموش معامله‌های سیاسی بی‌پاسخ‌اند.
خیابان‌های کابل، پس از چهار سال سلطه طالبان و سرکوب مداوم زنان، شاهد یک «انقلاب شادمانی» بود. هزاران زن و مرد در استقبال از قهرمانان فوتسال، قوانین سخت‌گیرانه تفکیک جنسیتی را به چالش کشیدند و با حضور مختلط و پایکوبی، اراده جمعی برای آزادی‌های سلب‌شده را فریاد زدند.
در حالی که جاپان نخست‌وزیر زن انتخاب می‌کند، میلیون‌ها دختر در افغانستان حتی از حق رفتن به مکتب محروم‌اند. این تضاد، شکاف دردناکی میان پیشرفت و عقب‌ماندگی در آسیا را نشان می‌دهد. سکوت کشورهای همسایه و بی‌عملی جهانی، طالبان را جسورتر کرده و زنان کشور را به قربانیان سیاست‌های افراطی بدل ساخته است.
دیدگاه بسته شده است.