نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
در حالی که سازمان پیمان امنیت جمعی بار دیگر نگرانی خود را از وضعیت افغانستان و تأثیر آن بر امنیت کشورهای عضو ابراز داشته، طرح تقویت مرز تاجیکستان با این کشور در نشست آستانه مطرح شده است. این اقدام، ضمن نشان دادن نگرانی‌های جدی این سازمان، سوالاتی را درباره ماهیت واقعی این طرح و اهداف […]
در حالی که سازمان پیمان امنیت جمعی بار دیگر نگرانی خود را از وضعیت افغانستان و تأثیر آن بر امنیت کشورهای عضو ابراز داشته، طرح تقویت مرز تاجیکستان با این کشور در نشست آستانه مطرح شده است. این اقدام، ضمن نشان دادن نگرانی‌های جدی این سازمان، سوالاتی را درباره ماهیت واقعی این طرح و اهداف پنهان آن به ویژه در شرایط کنونی منطقه، مطرح می‌کند. آیا این طرح صرفاً برای تقویت امنیت مرزی است یا ابزاری برای افزایش نفوذ برخی از اعضای این سازمان در منطقه؟
سازمان پیمان امنیت جمعی، به ریاست روسیه، بار دیگر زنگ خطر را به صدا درآورده و افغانستان را کانون تهدیدات برای کشورهای عضو خود، به ویژه تاجیکستان، دانسته است. طرح پیشنهادی تقویت مرز تاجیکستان با افغانستان، که در نشست اخیر آستانه مورد بررسی قرار گرفت، نشان از نگرانی جدی این سازمان از اوضاع پیچیده و متغیر افغانستان دارد.
اما پرسش اساسی این است که آیا این طرح صرفاً برای تقویت امنیت مرزی و مقابله با تهدیدات احتمالی از سوی افغانستان طراحی شده است یا اهداف دیگری نیز در پس آن نهفته است؟ برخی تحلیلگران بر این باورند که این طرح می‌تواند ابزاری برای افزایش نفوذ برخی از اعضای این سازمان، به ویژه روسیه، در منطقه باشد. تقویت حضور نظامی و امنیتی در مرزهای تاجیکستان، می‌تواند به روسیه این امکان را بدهد تا کنترل بیشتری بر اوضاع در آسیای مرکزی داشته باشد و از نفوذ رقبا جلوگیری کند.
از سوی دیگر، برخی دیگر معتقدند که این طرح صرفاً واکنشی به نگرانی‌های واقعی و موجود در منطقه است. افزایش فعالیت گروه‌های تروریستی و قاچاقچیان مواد مخدر در مناطق مرزی افغانستان و تاجیکستان، تهدیدی جدی برای امنیت و ثبات در منطقه محسوب می‌شود. در این شرایط، تقویت همکاری‌های امنیتی بین کشورهای عضو پیمان امنیت جمعی امری ضروری به نظر می‌رسد.
با این حال، باید توجه داشت که اجرای این طرح می‌تواند پیامدهای ناخواسته‌ای نیز داشته باشد. افزایش حضور نظامی در مرزها ممکن است به تشدید تنش‌ها و بی‌اعتمادی بین طالبان و کشورهای همسایه منجر شود و فرصت‌های همکاری و تعامل سازنده را محدود کند.
در نهایت، موفقیت یا شکست این طرح به عوامل متعددی از جمله میزان همکاری بین کشورهای عضو پیمان امنیت جمعی، واکنش افغانستان به این طرح و تحولات کلی در منطقه بستگی دارد.
سازمان همکاری شانگهای (SCO) به عنوان یکی از نهادهای کلیدی در تحولات سیاسی و اقتصادی منطقه آسیا، از زمان تأسیس خود در سال ۲۰۰۱ به‌تدریج به مرکز توجه در عرصه بین‌المللی تبدیل شده است. این سازمان به‌عنوان یک نهاد چندجانبه، به همکاری‌های امنیتی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی بین کشورهای عضو پرداخته و تأثیرات عمیقی بر […]
انجمن هماهنگی زنان فعال افغانستان (AWACB) در بیانیه‌ای رسمی، به تصمیم اخیر فدراسیون روسیه مبنی بر خارج‌کردن طالبان از فهرست سازمان‌های ممنوعه واکنش نشان داد. به باور این انجمن، چنین اقدامی می‌تواند پیامدهای جدی در حوزه حقوق بشر، به‌ویژه وضعیت زنان افغانستانی، به‌همراه داشته باشد. AWACB که نمایندگی طیف گسترده‌ای از زنان، دختران، مادران، معلمان، […]
به‌رسمیت‌شناسی طالبان توسط روسیه، آن‌گونه که رسانه‌های وابسته به این گروه تبلیغ می‌کنند، در ظاهر یک دستاورد دیپلماتیک و گامی به‌سوی مشروعیت بین‌المللی تلقی می‌شود؛ اما در واقع، این اقدام بیش از آن‌که تأییدی بر مشروعیت سیاسی طالبان باشد، بازتابی از منافع ژئوپلیتیک روسیه و تداوم یک الگوی تاریخی از مداخلات خارجی در افغانستان است. […]
«جنبش شنبه‌های ارغوانی»، یک حرکت اعتراضی که برای دفاع از حقوق زنان، اقوام آسیب‌پذیر و قربانیان خشونت در افغانستان شکل گرفته است، اقدام روسیه را یک «بازنویسی خطرناک عدالت» و عادی‌سازی تروریسم توصیف کرده است. این جنبش تأکید دارد که تصمیم دادگاه عالی روسیه، نه از تغییرات واقعی در رفتار طالبان، بلکه بر اساس منافع […]
دیدگاه بسته شده است.