نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
به گزارش شانا به نقل از شیعه نیوز؛ نزدیک یک سال از بازگشت طالبان به صحنه قدرت میگذرد و این در حالیست که در این مدت عقبگرد افغانستان در زمینه حقوق زنان ملموس و سریعتر بوده است. مشاهدات چند ماه اخیر سازمان ملل متحد حاکی از آن است که دغدغههایی چون حقوق زنان افغانستان یا […]
به گزارش شانا به نقل از شیعه نیوز؛ نزدیک یک سال از بازگشت طالبان به صحنه قدرت میگذرد و این در حالیست که در این مدت عقبگرد افغانستان در زمینه حقوق زنان ملموس و سریعتر بوده است. مشاهدات چند ماه اخیر سازمان ملل متحد حاکی از آن است که دغدغههایی چون حقوق زنان افغانستان یا برابری جنسیتی بطور کلی از صحنه سیاسی این کشور رخت بر بسته است.
آلیسون داویدیان، نماینده دفتر زنان سازمان ملل متحد در افغانستان در توئیت اخیر خود نوشت: «افغانستان تنها کشوری در جهان است که دختران اجازه ندارند به مکتب بروند. زنان نمیتوانند در خارج از خانه کار کنند، مگر در بخشهای معدود و برای کارهای خاص. هیچ وزیر زنی وجود ندارد، و حتی وزارتخانهای برای زنان در افغانستان نداریم. عملاً حق زنان برای مشارکت در زندگی سیاسی در نظر گرفته نشده است.»
ماههاست که سازمان ملل از طالبان خواسته است تا مسیر خود را تغییر داده و محدودیتهای رفت و آمد زنان افغانستان را حذف کند، مکاتب متوسطه را برای دختران باز کند و آموزش با کیفیت را بدون تبعیض تضمین کند. طالبان وعده داده بود که در این مسیر گام برخواهد داشت اما در عمل خلاف آن را انجام داده است.
داویدیان در ادامه میافزاید: «طالبان به زنان اجازه نمیدهند که بیشتر از ۷۸ کیلومتر بدون همراهی مردی سفر کنند و هر کسی که این مسئله را رعایت نکند، مورد بازجویی طالبان قرار میگیرد. آنها همچنین باید صورت خود را در ملاء عام بپوشانند. این محدودیتها در مجموع، توانایی زنان را برای کسب درآمد، دسترسی به خدمات بهداشتی و آموزشی و فرار از موقعیتهای خشونت آمیز و استفاده از حقوق خود محدود میکند.»
به گفته سازمان ملل، وضعیت افغانستان در حال حاضر و عدم رعایت حقوق زنان در این کشور باید زنگ خطری برای همه جهان باشد؛ زیرا با روی کار آمدن اسلام گرایان افراطی مساله فراتر از زنان رفته و در صورت ادامه وضعیت نه تنها حقوق زنان بلکه حقوق بشر بهطور کامل نقض خواهد شد.
با گذشت سه سال از صدور فرمان رهبری گروه طالبان مبنی بر ممنوعیت کار زنان در نهادهای غیردولتی و بینالمللی، ابعاد فاجعهبار این تصمیم اکنون در تمام لایههای جامعه افغانستان دهان باز کرده است. این سیاست که با هدف حذف هویتی نیمی از پیکره جامعه اجرا شد، خانوادههای زنسرپرست را با بنبست معیشتی روبرو کرده و بسیاری از نانآوران سابق را به سوی گدایی سوق داده است.
جنبش فانوس آزادی در روز جهانی حقوق بشر هشدار داد که زنان افغانستان زیر سلطه طالبان با شدیدترین محرومیتها روبهرو اند؛ از آموزش و کار محروم شده، استقلال اقتصادیشان تضعیف گردیده و آزادی رفتوآمدشان محدود شده است. این جنبش از جامعه جهانی خواست با فشارهای سیاسی و حقوقی، از کرامت انسانی زنان دفاع کرده و زمینههای حمایت و پناهجویی فراهم سازد.
انجمن ندای نوین زن افغان در روز جهانی حقوق بشر با انتقاد از سکوت جامعه جهانی، محرومیت زنان و دختران افغانستان از آموزش، کار و زندگی آزادانه را برجسته ساخت. این انجمن تأکید کرد که حقوق بشر زمانی معنا دارد که زنان افغانستان نیز انسان شمرده شوند و خواستار اقدام عملی و الزامآور برای حمایت از شهروندان افغانستان شد.
روز جهانی حقوق بشر در افغانستان، زیر سلطه طالبان، بهجای جشن آزادی و کرامت انسانی، یادآور محرومیت زنان از تحصیل، کار و حضور اجتماعی است. قوانین تبعیضآمیز طالبان، میلیونها زن را به زندانیان جنسیتی بدل کرده و آینده کشور را به تاریکی کشانده است؛ آپارتاید جنسیتی آشکار که جهان نباید در برابر آن سکوت کند.
دیدگاه بسته شده است.