نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
به گزارش شانا به نقل از شیعه نیوز؛ نزدیک یک سال از بازگشت طالبان به صحنه قدرت میگذرد و این در حالیست که در این مدت عقبگرد افغانستان در زمینه حقوق زنان ملموس و سریعتر بوده است. مشاهدات چند ماه اخیر سازمان ملل متحد حاکی از آن است که دغدغههایی چون حقوق زنان افغانستان یا […]
به گزارش شانا به نقل از شیعه نیوز؛ نزدیک یک سال از بازگشت طالبان به صحنه قدرت میگذرد و این در حالیست که در این مدت عقبگرد افغانستان در زمینه حقوق زنان ملموس و سریعتر بوده است. مشاهدات چند ماه اخیر سازمان ملل متحد حاکی از آن است که دغدغههایی چون حقوق زنان افغانستان یا برابری جنسیتی بطور کلی از صحنه سیاسی این کشور رخت بر بسته است.
آلیسون داویدیان، نماینده دفتر زنان سازمان ملل متحد در افغانستان در توئیت اخیر خود نوشت: «افغانستان تنها کشوری در جهان است که دختران اجازه ندارند به مکتب بروند. زنان نمیتوانند در خارج از خانه کار کنند، مگر در بخشهای معدود و برای کارهای خاص. هیچ وزیر زنی وجود ندارد، و حتی وزارتخانهای برای زنان در افغانستان نداریم. عملاً حق زنان برای مشارکت در زندگی سیاسی در نظر گرفته نشده است.»
ماههاست که سازمان ملل از طالبان خواسته است تا مسیر خود را تغییر داده و محدودیتهای رفت و آمد زنان افغانستان را حذف کند، مکاتب متوسطه را برای دختران باز کند و آموزش با کیفیت را بدون تبعیض تضمین کند. طالبان وعده داده بود که در این مسیر گام برخواهد داشت اما در عمل خلاف آن را انجام داده است.
داویدیان در ادامه میافزاید: «طالبان به زنان اجازه نمیدهند که بیشتر از ۷۸ کیلومتر بدون همراهی مردی سفر کنند و هر کسی که این مسئله را رعایت نکند، مورد بازجویی طالبان قرار میگیرد. آنها همچنین باید صورت خود را در ملاء عام بپوشانند. این محدودیتها در مجموع، توانایی زنان را برای کسب درآمد، دسترسی به خدمات بهداشتی و آموزشی و فرار از موقعیتهای خشونت آمیز و استفاده از حقوق خود محدود میکند.»
به گفته سازمان ملل، وضعیت افغانستان در حال حاضر و عدم رعایت حقوق زنان در این کشور باید زنگ خطری برای همه جهان باشد؛ زیرا با روی کار آمدن اسلام گرایان افراطی مساله فراتر از زنان رفته و در صورت ادامه وضعیت نه تنها حقوق زنان بلکه حقوق بشر بهطور کامل نقض خواهد شد.
بر اساس یافتههای اداره سیگار، طالبان از کمکهای خارجی نه تنها برای تأمین نیازهای حکومتی، بلکه بهعنوان منبعی برای کسب درآمد از مجاری رسمی و غیررسمی بهرهبرداری میکند.
زن با کرامت انسانی زاده میشود، اما در بسیاری از جوامع، این کرامت از او سلب میشود. از زندهبهگور کردن دختران در جاهلیت تا سلطه طالبان امروز، خشونت علیه زنان همچنان ادامه دارد. این جنایت نه فرهنگی است، نه سنتی؛ بلکه نقض آشکار حقوق بشر است. آیا زمان آن نرسیده که سکوت را بشکنیم؟ زن […]
در آستانه چهارمین سالگرد تسلط طالبان بر افغانستان، «انجمن هماهنگی زنان فعال افغانستان» (AWACB) با انتشار بیانیهای، روز ۱۵ اگست را «روز تاریک» در تاریخ کشور خواند و از برگزاری اعتراض نمادین در ۱۹ کشور و ۳۰ ولایت افغانستان خبر داد. این اعتراض، برخلاف سالهای گذشته، نه با شعار و فریاد، بلکه با سکوتی ۱۵ […]
مقدمه در ۱۷ اسد ۱۳۷۷، مزارشریف نهتنها به خاک و خون کشیده شد، بلکه به نماد مظلومیت، مقاومت و بیعدالتی در تاریخ افغانستان بدل گشت. جنایتی که با قتلعام هزاران غیرنظامی، تجاوز، شکنجه، ناپدیدسازی و حمله به دیپلماتهای ایرانی رقم خورد، نهتنها مشروعیت طالبان را از منظر حقوق بینالملل زیر سؤال برد، بلکه زخمهایی عمیق […]
دیدگاه بسته شده است.