نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
در جهانی که نام‌های بزرگان گذشته با شکوه و احترام در حافظه تاریخ جاودانه شده‌اند، این پرسش همچنان ذهن ما را می‌خراشد: آیا عصر ما از زایش اندیشمندان بزرگ ناتوان است، یا چشم‌های ما در میان هیاهوی روزمرگی، بزرگی را نمی‌بیند؟ شاید اسطوره‌ها هنوز زنده‌اند، اما در لباس انسان‌های معمولی کنارمان راه می‌روند.
در کشوری که حقیقت زیر خاکستر سکوت دفن شده، سازوکار تحقیقاتی مستقل، فانوس راه عدالت است. هر سند ثبت‌شده، نه‌تنها ابزار دادخواهی، بلکه سپری در برابر تحریف تاریخ و تطهیر جنایت است. این سازوکار، صدای قربانیان را زنده نگه می‌دارد و جهانیان را به یادآوری مسئولیت‌شان در برابر رنج مردم افغانستان فرا می‌خواند.
فدراسیون بین‌المللی مدافعین حقوق بشر در تبعید، در واکنش به تصویب قطعنامه شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد مبنی بر ایجاد سازوکار مستقل حقیقت‌یاب برای افغانستان، این اقدام را «گامی مهم در مسیر عدالت، پاسخگویی و احقاق حقوق قربانیان» خواند و بر اهمیت آن در شرایط بحرانی کنونی تأکید کرد.
در میان بحران‌های فزاینده آموزشی و اجتماعی در کشور، توقف فعالیت کتابخانه‌های سیار چهارمغز در کابل، نه تنها یک خبر ناراحت‌کننده، بلکه نشانه‌ای از عقب‌نشینی تدریجی امیدهایی است که در دل کودکان این سرزمین جوانه زده بود. این پروژه که از سال ۲۰۱۸ با هدف ترویج تفکر انتقادی، تشویق به مطالعه و فراهم‌سازی دسترسی برابر به منابع آموزشی آغاز شده بود، حالا به‌دلیل «محدودیت‌ها» و «چالش‌های عملیاتی» متوقف شده است؛ تصمیمی که از سوی تیم چهارمغز و فرشته کریم، فعال حقوق کودک، در اطلاعیه‌ای رسمی اعلام شد.
شهرهای افغانستان در حال تجربه فشاری چندجانبه‌اند که از مهاجرت‌های گسترده داخلی، بازگشت میلیونی مهاجران، بحران‌های اقلیمی و ناکارآمدی حکومت طالبان ناشی می‌شود. این عوامل نه‌تنها به‌صورت هم‌زمان بلکه به‌شکل هم‌افزا عمل می‌کنند؛ به‌طوری‌که هر یک، دیگری را تشدید می‌کند. بازگشت اجباری میلیون‌ها مهاجر از ایران و پاکستان، بدون آمادگی زیرساختی یا برنامه‌ریزی، باعث افزایش […]
پیدا شدن جسد گل‌احمد، سرباز پیشین پلیس ملی افغانستان، پس از سه ماه و بیست روز ناپدیدی، بار دیگر پرسش‌هایی جدی را درباره اعتبار «عفو عمومی» طالبان، وضعیت حقوق بشر و عملکرد نهادهای امنیتی این گروه در ولایات افغانستان مطرح کرده است.