نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
ایمان، نه زادهٔ استدلال‌های خشک عقل، بلکه ثمرهٔ اعتماد به حقیقتی فراتر از فهم انسانی است. وقتی عقل در برابر ذات بی‌کران خداوند ناتوان می‌ماند، دل به وحی، معصومین و تجربهٔ معنوی پناه می‌برد. ایمان از لحظه‌ای آغاز می‌شود که انسان محدودیت عقل را می‌پذیرد و به نور اعتماد دل می‌سپارد.
پس از درگیری‌های مرزی خونین در اکتبر ۲۰۲۵، پاکستان با متهم‌کردن طالبان افغانستان به حمایت از تروریسم، این گروه را «رژیم غیرمشروع» خواند و خواستار تغییر ساختار قدرت در کابل شد—تحولی که نشان‌دهنده پایان اتحاد استراتژیک اسلام‌آباد با طالبان و آغاز فصلی جدید از تقابل منطقه‌ای است.
در جهانی که نام‌های بزرگان گذشته با شکوه و احترام در حافظه تاریخ جاودانه شده‌اند، این پرسش همچنان ذهن ما را می‌خراشد: آیا عصر ما از زایش اندیشمندان بزرگ ناتوان است، یا چشم‌های ما در میان هیاهوی روزمرگی، بزرگی را نمی‌بیند؟ شاید اسطوره‌ها هنوز زنده‌اند، اما در لباس انسان‌های معمولی کنارمان راه می‌روند.
در منطق نوین حکمرانی، خانه دیگر فقط محل زندگی نیست؛ بلکه استعاره‌ای از قلمرو قدرت است. دکتر سید محمدتقی حسینی، استاد دانشگاه و روزنامه‌نگار صاحب‌نظر، در تحلیل خود نشان می‌دهد چگونه سیاست‌های خرد خانوادگی به سطح کلان حکمرانی سرایت می‌کنند و پنهان‌کاری به ابزار مدیریت قدرت بدل می‌شود.
شهرهای افغانستان در حال تجربه فشاری چندجانبه‌اند که از مهاجرت‌های گسترده داخلی، بازگشت میلیونی مهاجران، بحران‌های اقلیمی و ناکارآمدی حکومت طالبان ناشی می‌شود. این عوامل نه‌تنها به‌صورت هم‌زمان بلکه به‌شکل هم‌افزا عمل می‌کنند؛ به‌طوری‌که هر یک، دیگری را تشدید می‌کند. بازگشت اجباری میلیون‌ها مهاجر از ایران و پاکستان، بدون آمادگی زیرساختی یا برنامه‌ریزی، باعث افزایش […]
در چشم‌انداز پرآشوب خاورمیانه، دو گروه اسلام‌گرای مسلح با پیشینه‌ای مشابه اما مسیرهایی متفاوت، به دو روایت متضاد از افراط‌گرایی بدل شده‌اند: تحریرالشام در سوریه و طالبان در افغانستان. هر دو از دل بحران‌های داخلی و خلأ قدرت سر برآوردند، اما یکی در تلاش برای تعامل با جهان و نهادسازی است، و دیگری در مسیر تثبیت ایدئولوژی سنتی و انزوا. این مقاله با رویکرد تطبیقی، به بررسی ساختار، رفتار سیاسی، روابط منطقه‌ای و پیامدهای داخلی این دو گروه می‌پردازد تا نشان دهد افراط‌گرایی اسلامی دیگر یکپارچه نیست، بلکه چندوجهی و متغیر است.