نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
سکولاریسم نه اصلی خنثی، بلکه دگردیسی هوشمندانه مسیحیت تاریخی برای تداوم سلطه در پوششی مدرن است. این پدیده با پنهان کردن ریشههای الهیاتی خود در ساختارهای حقوقی، قضایی و زمانی، معیاری تمدنی ساخته که فرهنگهای دیگر را به حاشیه میراند. در واقع، جهان امروز نه با حذف دین، بلکه با مسیحیتِ سکولارشدهای روبهروست که خود را حقیقتی جهانشمول و طبیعی جلوه میدهد.
سعید موسوی در این یادداشت انتقادی، ظهور رژیم طالبان را نه یک حادثه، بلکه واکنش ناگزیر جامعه به دههها آزادی نمایشي و فساد ساختاری جمهوریت قلمداد میکند. وی معتقد است وقتی مفاهیم مدرن بدون ریشههای فرهنگی و اخلاقی تحمیل شوند، استبداد به پناهگاهی برای خستگان بدل میشود. این متن دعوتی است به فراتر رفتن از دوگانههای کاذب برای یافتن راهی اصیل.
بازتولید رسانهای قصه نوح و روایتهای تکراری آخرالزمانی در فضای مجازی، فراتر از یک شایعه ساده، نشانگر سلطه تصویر بر معنا در عصر بحرانهای بیپایان است. استاد سعید موسوی، تحلیلگر رسانه، در این نوشتار به کالبدشکافی این پدیده پرداخته و بررسی میکند که چگونه مدیای مدرن با ابزار هیجان و انحراف توجه، ذهن نسل جوان را از واقعیتهای عمیق بهسوی سرگرمیهای ترسناک سوق میدهد.
در این نوشتار تحلیلی، استاد موسوی با نگاهی ژرف به سیر تکامل ابزار از تبر سنگی تا هوش مصنوعی، به این پرسش بنیادین پاسخ میدهند که آیا پیشرفت تکنولوژی به معنای تکامل انسان است؟ ایشان با هشدار نسبت به واگذاری «مسئولیت» به ماشین، راه سومی را پیش پای انسان معاصر میگذارند: نه انکار و نه پرستش، بلکه مالکیت آگاهانه.
این نوشتار با واکاوی مفهوم «حدّ وسط» در کلام حضرت علی، میانهروی را نه یک الگوی ثابت، بلکه واکنشی عقلانی به دو لبه افراط و تفریط در جامعه میداند. نویسنده معتقد است تشخیص تعادل در عمل اجتماعی، مستلزم نقد مداوم باورها، پذیرش مسئولیت و پرهیز از حذفگرایی است تا کرامت انسانی و امکان همزیستی در سایه عقلانیت فراهم گردد.
ائتلاف تازه به رهبری حنیف اتمر، با حضور چهرههای آزموده و ناکام جمهوری، در همان آغاز با انشعاب صلاحالدین ربانی متزلزل شد. رهبران پیشین که در بیست سال گذشته فرصت اصلاح داشتند، اکنون در خارج با زندگی مرفه و برجستهسازی فرزندانشان، دوباره مدعی رهبریاند؛ چرخهای بسته که مردم را از مشارکت واقعی دور نگه میدارد.