نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
خیابان‌های کابل، پس از چهار سال سلطه طالبان و سرکوب مداوم زنان، شاهد یک «انقلاب شادمانی» بود. هزاران زن و مرد در استقبال از قهرمانان فوتسال، قوانین سخت‌گیرانه تفکیک جنسیتی را به چالش کشیدند و با حضور مختلط و پایکوبی، اراده جمعی برای آزادی‌های سلب‌شده را فریاد زدند.
منیژه باختری، سفیر افغانستان در اتریش، با رد مشروعیت طالبان و حفظ استقلال دیپلماتیک، به نماد مقاومت مدنی تبدیل شده است. او همراه با شماری از دیپلمات‌های زن و مرد، سفارت‌ها را به سنگر دفاع از حقوق مردم بدل کرده‌اند. در برابر واگذاری نمایندگی‌ها به طالبان، ایستادگی آنان مسئولیتی حقوقی، اخلاقی و تاریخی است.
تنش میان طالبان و پاکستان، حاصل افزایش حملات تحریک طالبان پاکستان پس از قدرت‌گیری طالبان در کابل است؛ بحرانی امنیتی با ابعاد منطقه‌ای، سیاسی و ایدئولوژیک. درخواست ده میلیارد روپیه از سوی طالبان برای انتقال اعضای تی‌تی‌پی، نشانه‌ای از معامله‌گری امنیتی آنان است. این بحران، بیش از یک مناقشه مرزی، بخشی از بازی قدرت‌های جهانی است.
درگیری طالبان و پاکستان بیش از آن‌که جنگی واقعی باشد، نمایشی برای مشروعیت‌بخشی به طالبان در قامت دولت ملی است. این تنش‌ها با هدف بازسازی موازنه قدرت منطقه‌ای طراحی شده‌اند و رسانه‌ها با برجسته‌سازی شعارهای وطن‌پرستانه، طالبان را از یک گروه افراطی به چهره‌ای قابل مذاکره در سطح بین‌المللی بدل می‌سازند.
مذاکرات چهارروزه طالبان و پاکستان در استانبول، با میانجی‌گری ترکیه و قطر، بدون هیچ نتیجه‌ای پایان یافت؛ گفت‌وگوهایی که قرار بود آتش‌بس دوحه را به توافقی پایدار بدل کند، اما به بن‌بست کشیده شد. اسلام‌آباد طالبان را به حمایت از گروه‌های تروریستی ضدپاکستانی متهم کرده و هشدار داده است که «صبرش تمام شده». در حالی‌که کارشناسان منطقه‌ای و بین‌المللی شکست این مذاکرات را نشانه‌ای از آغاز فصل تازه‌ای از تنش در مرزهای جنوب آسیا می‌دانند، بیم آن می‌رود که تحولات پیش‌رو، افغانستان را وارد مرحله‌ای از بی‌ثباتی و درگیری‌های تازه کند.
توافق آتش‌بس میان طالبان و پاکستان در دوحه، با حضور وزیر دفاع طالبان و خواجه آصف، وزیر دفاع پاکستان، امضا شد. در این توافق، اسلام‌آباد با تأکید بر «احترام به تمامیت ارضی»، تلاش کرد خط دیورند را تثبیت کند. سکوت طالبان درباره این خط، عقب‌نشینی معناداری تلقی می‌شود. مردم افغانستان، بی‌دفاع در برابر پیامدهای این توافق، بار دیگر قربانی بازی‌های سیاسی شدند.