نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
در دل بحران‌های سیاسی و اجتماعی افغانستان، قطع اینترنت نه‌تنها ارتباطات را خاموش کرده، بلکه نفس زندگی مدرن را گرفته است. این اختلال گسترده، از آموزش و اشتغال تا سلامت روان و آزادی بیان، همه‌چیز را در سکوت فرو برده و جامعه‌ای زخمی را در انزوای تحمیلی رها کرده است.
در سرزمینی که نبوغ می‌روید اما تحمل اندیشه ریشه نمی‌دواند، مهاجرت فکری بدل به سنتی تاریخی شده است؛ از ابن‌سینا تا صدیق افغان، مسیر اندیشه در افغانستان اغلب از تبعید می‌گذرد، نه از پذیرش.
در جهانی که انسجام ملی رمز بقاست، افغانستان هنوز در جست‌وجوی هویتی مشترک است؛ پیوندی که بتواند اقوام، زبان‌ها و مذاهب گوناگون را زیر پرچمی واحد گرد آورد و آینده‌ای پایدار بسازد.
در اقدامی بی‌سابقه و با پیامدهای گسترده، طالبان عصر روز دوشنبه ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۵، اینترنت فایبر نوری و خدمات مخابراتی را در سراسر افغانستان قطع کرد. این اقدام نه‌تنها زیرساخت‌های ارتباطی کشور را فلج کرده، بلکه موجی از واکنش‌های داخلی، منطقه‌ای و بین‌المللی را به‌همراه داشته است.
در پی قطع گسترده اینترنت در افغانستان توسط طالبان، انجمن هماهنگی زنان فعال افغانستان با انتشار بیانیه‌ای هشدار داده است که این اقدام نه‌تنها ارتباط میلیون‌ها شهروند را با جهان قطع کرده، بلکه آخرین روزنه‌های امید برای آموزش، اطلاع‌رسانی و همبستگی اجتماعی زنان را نیز از میان برده است؛ اقدامی که به باور این نهاد، حمله‌ای مستقیم به کرامت انسانی و حقوق بنیادین مردم افغانستان محسوب می‌شود.
سارا آدامز، مأمور پیشین سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (CIA)، در واکنش به قطع گسترده اینترنت در افغانستان هشدار داده است که طالبان با هدف پنهان‌سازی انتقال جنگ‌جویان خارجی از بگرام به کمپ‌های تروریستی، ارتباطات دیجیتال را مسدود کرده‌اند. او این اقدام را بخشی از معامله پشت‌پرده با واشنگتن دانسته و خواستار نظارت ماهواره‌ای جهانی بر تحرکات طالبان شده است.