نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
یک فعال حقوق زنان و خبرنگار اهل افغانستان در گفت‌وگوی اختصاصی با «آناتولی» در کابل به مشکلات همکارانش در این کشور پرداخت. زلما خروتی، فعال حقوق زنان و خبرنگار اهل افغانستان در گفت‌وگوی اختصاصی با خبرنگار آناتولی در کابل به مشکلات همکارانش در این کشور پرداخت. وی افزود: خود بنده همواره تهدید به مرگ شده‌ام. […]
یک فعال حقوق زنان و خبرنگار اهل افغانستان در گفت‌وگوی اختصاصی با «آناتولی» در کابل به مشکلات همکارانش در این کشور پرداخت.
زلما خروتی، فعال حقوق زنان و خبرنگار اهل افغانستان در گفت‌وگوی اختصاصی با خبرنگار آناتولی در کابل به مشکلات همکارانش در این کشور پرداخت. وی افزود: خود بنده همواره تهدید به مرگ شده‌ام. به همین دلیل مجبور شدم شغلم را کنار بگذارم. او در ادامه مصاحبه همچنین تصریح کرد:
قتل «مینه منگل»، مجری جوان برنامه‌های تلویزیونی در افغانستان دیگر خبرنگاران زن در این کشور را تحت تأثیر شدید قرار داده است. او ماه گذشته در کابل در حمله مسلحانه افراد ناشناس جان باخت.
به دلیل افزایش تهدیدها برای مدت کوتاه افغانستان را ترک کردم اما پس از بازگشت این تهدیدها دوباره شروع شد. بارها با تهدید به مرگ روبه رو شدم و افراد مسلح مرا تعقیب کردند. دیگر نمی‌توانم از خانه بیرون شوم. در افغانستان امنیت جانی ندارم.
زلما خروتی در پاسخ به این سؤال که علل این تهدیدها چیست؟ گفت: چون از حقوق زنان در افغانستان دفاع می‌کنم. هنوز افراد بسیار وجود دارند که می‌خواهند زنان افغانستان مثل برده زندگی کنند.
در روزهای اخیر در افغانستان حمله و فشار به فعالان حقوق زنان و خبرنگاران زن افزایش یافته است. این وضعیت زنان افغانستان را نگران می‌کند.
بر اساس گزارش سال ۲۰۱۸ مرکز حمایت از زنان خبرنگار در افغانستان شمار زنان خبرنگار در این کشور به دلیل ناامنی، تهدید و فشارها توسط خانواده‌ها کاهش یافته است.
بنا به این گزارش بیشتر خبرنگاران زن در ولایت‌های کابل، مزار شریف و هرات کار می‌کنند. اما در ولایت‌های شامل نورستان، کنر، پکتیکا، زابل و ارزگان هیچ خبرنگار زن فعالیت ندارند.
در سراسر افغانستان نیز تعداد خبرنگار و کارمند زن در تلویزیون و رسانه‌ها ۱۶۹۶ نفر است. طی ۷ سال اخیر در افغانستان تعداد زیادی از زنان پلیس، سیاستمدار، معلم، دانشجو و خبرنگار مورد حمله قرار گرفت یا ترور شدند.
برخی از این حملات توسط افرادی که می‌خواهند زنان را از اماکن عمومی دور کنند، صورت گرفت و برخی نیز از سوی نزدیکان قربانیان این حملات انجام شد.
هم‌زمان با فرارسیدن روز جهانی منع خشونت علیه زنان، جنبش فکری افغان‌ها با نشر اعلامیه‌ای از جامعه جهانی و نهادهای مسئول خواست تا به وضعیت زنان افغانستان توجه جدی کنند. این نهاد تأکید کرده که زنان باید از حقوق بنیادین، امنیت، آموزش و مشارکت اجتماعی برخوردار باشند و هرگونه خشونت و تبعیض علیه آنان پایان یابد.
طالبان بار دیگر پوشش اجباری زنان در شفاخانه حوزوی هرات را اعمال کرده‌اند؛ اقدامی که نه تنها ورود کارمندان و بیماران زن را با مشکل مواجه ساخته، بلکه روند ارائه خدمات صحی را مختل کرده است. این تصمیم بخشی از سیاست‌های گسترده طالبان در محدودسازی حضور اجتماعی زنان است و پیامدهای جدی انسانی و حقوقی به‌دنبال دارد.
پیروزی پشتنه درانی، پیروزی تمام زنانی است که زیر سایهٔ طالبان اما با روحی شکست‌ناپذیر، برای حق آموزش، حق کار و حق آزادی تلاش می‌کنند. این جایزه یادآور این حقیقت است که هیچ قدرتی حتی طالبان نمی‌تواند ارادهٔ زنان افغانستان را خاموش کند. آنان در سخت‌ترین شرایط جهان چراغ آموزش را روشن نگه داشته‌اند و ثابت کرده‌اند که حتی اگر ساختمان‌های مدرسه فرو بپاشد، کلاس‌ها در ذهن و ارادهٔ آنان ادامه خواهد یافت.
عفو بین‌الملل اعلام کرد سیاست‌های طالبان، زندگی زنان و دختران افغانستان را به یک «کابوس غیرقابل‌تحمل» تبدیل کرده و حقوق انسانی آنان را سیستماتیک نقض می‌کند. این سازمان سکوت جهانی را «هم‌دستی» خواند و خواستار فشار بین‌المللی برای بازگشت زنان به حیات عمومی، کار و دسترسی به خدمات بهداشتی شد.
دیدگاه بسته شده است.