نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
جنبش «زنان مقتدر افغانستان» با برگزاری حرکت اعتراضی نمادین در کابل، پیام مخالفت خود را با سیاست‌های سرکوب‌گرانه طالبان و بسته‌بودن مکتب‌ها و دانشگاه‌ها اعلام کردند. هم‌زمان با فرارسیدن نوروز، جنبش «زنان مقتدر افغانستان» در واکنش به سیاست‌های سرکوب‌گرانه طالبان، با برگزاری یک حرکت اعتراضی نمادین در کابل، بر ایستادگی در برابر «آپارتاید جنسیتی» تأکید […]
جنبش «زنان مقتدر افغانستان» با برگزاری حرکت اعتراضی نمادین در کابل، پیام مخالفت خود را با سیاست‌های سرکوب‌گرانه طالبان و بسته‌بودن مکتب‌ها و دانشگاه‌ها اعلام کردند.
هم‌زمان با فرارسیدن نوروز، جنبش «زنان مقتدر افغانستان» در واکنش به سیاست‌های سرکوب‌گرانه طالبان، با برگزاری یک حرکت اعتراضی نمادین در کابل، بر ایستادگی در برابر «آپارتاید جنسیتی» تأکید کردند. این زنان اعلام کردند که طالبان با سرکوب و اجبار نمی‌توانند صدای زنان افغانستان را خاموش کنند.
اعضای این جنبش با تعهد به دفاع از حقوق انسانی‌شان، بر پاسداری از ارزش‌های فرهنگی و اجتماعی حتی در شرایط دشوار تأکید کردند. آنان از جامعه جهانی خواستند که سکوت در برابر آپارتاید جنسیتی جاری در افغانستان را پایان دهد و در کنار مردم افغانستان بایستد. این زنان هشدار دادند که تداوم بی‌تفاوتی، به معنای همراهی با جنایات طالبان تلقی می‌شود.
این حرکت اعتراضی، نمادی از مقاومت فرهنگی و اجتماعی زنان افغانستان در برابر محدودیت‌ها و سرکوب‌های طالبان است و پیام روشنی از امید و ایستادگی به جامعه جهانی ارسال می‌کند.
با آغاز کمپاین جهانی ۱۶ روزه مبارزه برای محو خشونت علیه زنان، جنبش بانوان کابل خراسان نوین خشونت و تبعیض علیه بانوان را محکوم کرد و بر ضرورت حضور آزاد، مصون و توانمند زنان در جامعه تأکید کرد. این جنبش یادآور شد که محدودیت‌ها و قوانین موجود فعالیت زنان را با چالش مواجه می‌کند و همه شهروندان باید در برابر بی‌عدالتی بایستند.
با بازگشت طالبان و سکوت جهانی، زنان افغانستان از آموزش، اشتغال، درمان و حضور اجتماعی محروم شدند. اجباری شدن برقع در هرات، نماد تازه‌ای از حذف نظام‌مند زنان است. در حکومت پیشین، زنان در سیاست، دادگستری و رسانه نقش فعال داشتند؛ اکنون قربانیان خاموش معامله‌های سیاسی بی‌پاسخ‌اند.
خیابان‌های کابل، پس از چهار سال سلطه طالبان و سرکوب مداوم زنان، شاهد یک «انقلاب شادمانی» بود. هزاران زن و مرد در استقبال از قهرمانان فوتسال، قوانین سخت‌گیرانه تفکیک جنسیتی را به چالش کشیدند و با حضور مختلط و پایکوبی، اراده جمعی برای آزادی‌های سلب‌شده را فریاد زدند.
در حالی که جاپان نخست‌وزیر زن انتخاب می‌کند، میلیون‌ها دختر در افغانستان حتی از حق رفتن به مکتب محروم‌اند. این تضاد، شکاف دردناکی میان پیشرفت و عقب‌ماندگی در آسیا را نشان می‌دهد. سکوت کشورهای همسایه و بی‌عملی جهانی، طالبان را جسورتر کرده و زنان کشور را به قربانیان سیاست‌های افراطی بدل ساخته است.
دیدگاه بسته شده است.