نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
فوزیه کوفی، عضو مجلس نمایندگان حکومت پیشین گفته است که تبدیل شدن مدرسههای دینی به عنوان جایگزینی برای آموزش رسمی دختران، یک اشتباه تاریخی است.
گفتنی است که در ۲۰ سال گذشته مهاجمان انتحاری نیروهای طالبان با استفاده از لباسهای زنانه در سراسر کشور که قصد حملات انتحاری را داشتند، توسط نیروهای امنیتی حکومت پیشین بازداشت شده بودند.
کوفی میگوید که مدرسه دینی در افغانستان یک ضرورت است؛ اما باید نصاب معیاری داشته باشد و اساسات دین در آن تدریس شود.
خانم کوفی در مورد وضعیت زنان در افغانستان گفته است که به صورت عموم زنان در شرایطِ کاملِ یک زندان زندگی میکنند، تنها با تفاوت این که این زندان سقف ندارد.
به گفتهی خانم کوفی، وضعیتی را که طالبان در افغانستان بهوجود آوردهاند، در هیچ نقطهای از دنیا حتا در کشورهای اسلامی وجود ندارد.
روایت مقدس قربانی، دختر هفدهسالهای از افغانستان، سفری است از دل روزهایی که ترس و ناامنی بر زندگی کودکان سایه انداخته بود. این حکایت، نه صرفاً بازگویی خاطرات یک نوجوان، بلکه تصویری زنده از مقاومت نسل دخترانی است که در میان محدودیتها، رؤیاهایشان را زنده نگه داشتهاند و با امید، راه خود را در تاریکی جستوجو میکنند.
پس از بستهشدن مکاتب و دانشگاهها بر روی دختران افغانستان توسط طالبان، آینده هزاران دختر دانشآموز در تاریکی فرو رفت. در این شرایط، مکاتب آنلاین بهعنوان روزنهای تازه پدیدار شدند. «گوهرشاد بیکم» بههمت فخریه سمندری، بنیانگذار و فعال آموزش، چراغی برای یادگیری و امید شد. روایت «از دل تاریکی تا لبخند امید» نوشتهی اسما احمدی، صنف نهم، است.
نهاد «صدای حق و عدالت» خواستار بازگشایی فوری مکتبها، لیسهها و دانشگاههای دختران افغانستان شد. این مکتبها از ماه سنبله ۱۴۰۰ خورشیدی توسط گروه طالبان بر اساس ملاحظات شرعی و فرهنگی بسته شدند. این نهاد تأکید کرده است که محرومیت دختران از آموزش مانع توسعه فکری، اقتصادی و اجتماعی کشور شده و بازگشایی فوری ضروری است.
انتخاب شکریه بارکزی به عنوان معاون کانگرس جهانی آزادی نشان میدهد زنان افغانستان هنوز صدای مقاومت دارند. در عصری که فعالیت اجتماعی آنان ممنوع است، حضور او در عرصه بینالمللی نماد پایداری، مقابله با حکومتهای خودکامه و امید به آزادی، برابری و عدالت برای نسلهای آینده است.
دیدگاه بسته شده است.