حرکت فکری افغان‌ها:

چهار سال پس از سقوط جمهوریت، ملت قربانی انحصار و محرومیت است

هم‌زمان با چهارمین سالگرد سقوط نظام جمهوریت در افغانستان، «حرکت فکری افغان‌ها» با انتشار اعلامیه‌ای رسمی، وضعیت کنونی کشور را «تکرار استبداد» و «تداوم انزوا» توصیف کرده و خواستار پایان دادن به محرومیت زنان، بیکاری جوانان، و حذف اقوام و مذاهب از ساختار قدرت شده است. این حرکت از نهادهای بین‌المللی خواسته است صدای ملت […]

هم‌زمان با چهارمین سالگرد سقوط نظام جمهوریت در افغانستان، «حرکت فکری افغان‌ها» با انتشار اعلامیه‌ای رسمی، وضعیت کنونی کشور را «تکرار استبداد» و «تداوم انزوا» توصیف کرده و خواستار پایان دادن به محرومیت زنان، بیکاری جوانان، و حذف اقوام و مذاهب از ساختار قدرت شده است. این حرکت از نهادهای بین‌المللی خواسته است صدای ملت را بشنوند.

در اعلامیه‌ای که روز پنج‌شنبه، ۲۴ اسد ۱۴۰۳ (برابر با ۱۴ اگست ۲۰۲۵) از سوی رهبری «حرکت فکری افغان‌ها» منتشر شده، آمده است: «چهار سال از روزی گذشت که درهای وطن ما دوباره به سوی تاریکی، محرومیت و انزوا گشوده شد. آن روز نه‌تنها نظام سقوط کرد، بلکه تابوت هزاران امید، آرمان، قربانی و اعتماد مردم نیز برداشته شد.»

این حرکت با اشاره به وضعیت زنان پس از سقوط جمهوریت، گفته است که «خواب از چشمان زنان ربوده شد، و به‌جای قلم و کتاب، درهای بسته و زندگی خاموش برایشان باقی ماند.» همچنین در این اعلامیه آمده است که جوانان به‌جای فرصت، با دیوارهای مهاجرت، بیکاری و ناامیدی روبه‌رو شده‌اند و به ملت پیام داده شده که «حق تصمیم ندارید، فقط باید خاموش بمانید.»

رهبری حرکت فکری افغان‌ها این وضعیت را نه‌تنها محکوم کرده، بلکه آن را «تجاوز به عزت، حق، تاریخ و هویت ملت» دانسته و اعلام کرده است: «ما از درد دل فریاد می‌زنیم که دیگر بس است. ملت نباید قربانی سیاست شود، تاریخ نباید استبداد را تکرار کند، و زندگی مردم نباید در آتش انحصار قدرت بسوزد.»

در بخش خواسته‌های این اعلامیه، حرکت فکری افغان‌ها خواستار باز شدن درهای بسته بر روی زنان شده و تأکید کرده است که «علم نخستین فرمان خداوند است، و بستن آن بر روی دختران، خلاف انسانیت، دین و عقل است.» همچنین این حرکت خواستار کار، عزت و فرصت برای جوانان شده و گفته است: «این ملت بر شانه‌های جوانان ایستاده است، نه بر لوله تفنگ.»

از دیگر مطالبات این حرکت، مشارکت همه اقوام، زبان‌ها، مذاهب و مناطق در یک حکومت مشروع، قانونی و فراگیر است. همچنین از نهادهای مسئول خواسته شده تا به درد مهاجران گوش دهند، زیرا «آن‌ها وطن را ترک کرده‌اند، اما هویت، غم و امیدشان را فراموش نکرده‌اند.»

در پایان، حرکت فکری افغان‌ها از سازمان ملل، نهادهای بین‌المللی و مدافعان حقوق بشر خواسته است تا «صدای فریادهای ملت، چشمان آشنا و دل‌های زخمی را بشنوند.» این حرکت تأکید کرده است که مردم افغانستان دیگر تحمل ظلم، انزوا و محرومیت را ندارند و می‌خواهند سرنوشت خود را خودشان تعیین کنند.

در بیانیه آمده است: «ما افغانستانی می‌خواهیم که در آن انسان ارزش داشته باشد، زن بگوید «من شخصیت دارم، نه فقط یک نام، جوان بگوید من فرصت دارم، نه مانع، و ملت بگوید من تصمیم می‌گیرم، نه فقط اطاعت می‌کنم.»

این اعلامیه از سوی رهبری شورای حرکت فکری افغان‌ها منتشر شده و بازتابی از خواست‌های مدنی، عدالت‌خواهانه و مشارکت‌طلبانه بخشی از جامعه افغانستان در شرایط کنونی است.

  • بهاره احمدی؛ خبرگزاری شانا