جنبش شنبه‌های ارغوانی؛

هشدار علیه آپارتاید جنسیتی و همدستی سیاسی با طالبان

«جنبش شنبه‌های ارغوانی» که از حرکت‌های برجسته‌ مدنی برای مقابله با آپارتاید جنسیتی در افغانستان است، در آستانه چهارمین سالگرد تسلط طالبان با انتشار بیانیه‌ای هشدار داده است که شماری از کشورها در حال تقویت روابط پنهان و آشکار خود با رژیم طالبان هستند؛ روابطی که به گفته این جنبش، معادل چشم‌پوشی آگاهانه از جنایت […]

«جنبش شنبه‌های ارغوانی» که از حرکت‌های برجسته‌ مدنی برای مقابله با آپارتاید جنسیتی در افغانستان است، در آستانه چهارمین سالگرد تسلط طالبان با انتشار بیانیه‌ای هشدار داده است که شماری از کشورها در حال تقویت روابط پنهان و آشکار خود با رژیم طالبان هستند؛ روابطی که به گفته این جنبش، معادل چشم‌پوشی آگاهانه از جنایت علیه بشریت و تسهیل ساختاری نقض حقوق زنان و گروه‌های آسیب‌پذیر در افغانستان است.

این جنبش مدنی در بیانیه‌اش تأکید کرده که اقدامات اخیر برخی کشورها، به‌ویژه در اروپا، در زمینه اخراج شهروندان افغانستان تحت عنوان «مجرمان افغانستانی»، نه‌تنها موجب نگرانی‌های جدی حقوقی و انسانی شده، بلکه روند مبارزات زنان افغانستان علیه طالبان را عملاً دور زده و تضعیف کرده است. جنبش شنبه‌های ارغوانی این اقدامات را بخشی از سیاست بی‌اعتنایی ساختاری به واقعیت‌های حاکم بر افغانستان دانسته که می‌تواند به مشروعیت‌بخشی غیرمستقیم به طالبان منجر شود.

با اشاره به غیرقانونی بودن حاکمیت طالبان و ماهیت آپارتاید جنسیتی این گروه، جنبش شنبه‌های ارغوانی از دولت‌ها – به‌ویژه آلمان – خواسته است تا از هرگونه تعامل رسمی یا غیررسمی با این گروه خودداری کنند و به‌جای آن، راهکارهای جایگزین برای رسیدگی به پرونده‌های بازگشت مجرمان را بررسی نمایند؛ بدون آن‌که رژیم طالبان را در هیچ سطحی به رسمیت بشناسند.

در بخش دیگری از این بیانیه، جنبش شنبه‌های ارغوانی به مناسبت پانزدهم اگوست – سالروز بازگشت طالبان به قدرت – از سازمان ملل، یوناما و کشورهای دخیل خواسته است تا به‌صورت روشن و شفاف پاسخ دهند که طی چهار سال گذشته چه اقداماتی در برابر نقض فزاینده حقوق زنان، اقوام آسیب‌پذیر و اقلیت‌های مذهبی توسط طالبان انجام داده‌اند و این اقدامات چه دستاوردهایی در پی داشته است.

این جنبش تأکید می‌کند که پانزدهم اگوست تنها یک روز تاریک سیاسی نیست، بلکه نقطه‌عطفی در بحران جهانی حقوق بشر است که مستلزم پاسخگویی و اقدام جمعی جامعه جهانی است.

در پایان، جنبش شنبه‌های ارغوانی از همه کشورهای جهان دعوت کرده است تا در این روز، توافق‌نامه دوحه را که زمینه‌ساز بازگشت طالبان شد، به‌طور رسمی محکوم کرده و با مردم افغانستان – به‌ویژه زنان – اعلام همبستگی کنند. این جنبش تصریح کرده است که سکوت در برابر آپارتاید جنسیتی، همدستی با آن محسوب می‌شود و باید قویاً اعلام شود که رژیم طالبان به هیچ وجه مشروعیت ندارد.