نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
به گزارش شانا به نقل از دویچهوله؛ فعالان مدنی در ولایت غور افغانستان از محروم شدن صدها دانشآموز بهویژه دختران از مکتب خبر میدهند. محمدحسین حکیمی، هماهنگکننده نهادهای مدنی غور، میگوید که ناامنیها و حضور طالبان در مناطق زیادی در ولایت غور وضعیت معارف را بدتر کرده است. یافتههای نهادهای مدنی این ولایت نشان میدهد […]
به گزارش شانا به نقل از دویچهوله؛ فعالان مدنی در ولایت غور افغانستان از محروم شدن صدها دانشآموز بهویژه دختران از مکتب خبر میدهند. محمدحسین حکیمی، هماهنگکننده نهادهای مدنی غور، میگوید که ناامنیها و حضور طالبان در مناطق زیادی در ولایت غور وضعیت معارف را بدتر کرده است. یافتههای نهادهای مدنی این ولایت نشان میدهد که از میان ۱۴۰ هزار دانشآموز، ۸۰ هزار تن از آنان از رفتن به مکتب بازماندهاند که بیشتر آنان دختران هستند.
حضور طالبان، ناامنی، افزایش افراد مسلح غیرمسئول و رسوم و عنعنات اجتماعی سبب شده است که بیشتر دختران نتوانند به مکتب بروند. برخی از دختران تنها میتوانند تا صنف ششم به مکتب بروند.
بر بنیاد یافتههای مجتمع جامعه مدنی این ولایت، از میان ۵۶ هزار دانشآموز دختر در این ولایت، بیشتر از ۴۰۰۰۰ تن از رفتن به مکتب بازماندهاند.
حکیمی افزود که اداره بیشتر بخشهای ولایت غور بهویژه ولسوالی های پساوند، چهار سده، دولینه، تیوره و بخشهای از ولسوالی شهرک و ساغر به دست طالبان است. او گفت: «طالبان در کل در مناطق تحت کنترلشان دستور دادهاند که دختران حق ندارند مکتب بروند.»
غلامناصر خاضع، والی غور نیز تائید میکند که طالبان در بخشهای زیر کنترلشان در این ولایت به دختران اجازه رفتن به مکتب را نمیدهند. خاضع میگوید: «در مناطقی که در غور تحت کنترل مخالفان است، مکاتب دخترانه بسته هستند، به استثنای یک مکتب که با پافشاری مردم باز نگهداشته شده است.»
بر بنیاد معلومات فعالان مدنی غور، از میان ۸۰۰ مکتب در این ولایت حدود ۶۰۰ مکتب یا بستهاند و یا هم درست فعالیت ندارند. به گفته آنان تنها مکاتب ولسوالی لعلوسرجنگل و شهر فیروزکوه به روی دانشآموزان بازند؛ اما والی غور بسته بودن نزدیک به ۶۰۰ مکتب را رد میکند: «اینکه میگویند ۶۰۰ مکتب در غور بستهاند، دور از واقعیت است. تنها در بعضی مناطق جنگی چند مکتب بسته است.»
فعالان جامعه مدنی این ولایت میگویند که در کنار حضور طالبان، ناامنیها و حضور افراد مسلح غیرمسئول، این ولایت با کمبود معلم مواجه است. یافتههای فعالان مدنی ولایت غور نشان میدهد که در برخی از مکاتب معلمان غایباند؛ اما حقوقشان پرداخته میشود؛ ولی مقامهای حکومت محلی در غور این گفتهها را رد میکنند.
در نشست جانبی مجمع عمومی سازمان ملل متحد که روز جمعه ۵ میزان ۱۴۰۴ (۲۷ سپتامبر ۲۰۲۵) در نیویورک برگزار شد، میرویس بلخی، سرپرست پیشین وزارت معارف افغانستان، نسبت به وضعیت آموزش تحت حاکمیت طالبان هشدار داد. او گفت آنچه امروز در افغانستان جریان دارد، «آموزش بد» است و تأکید کرد که گاهی نداشتن آموزش بسیار بهتر از داشتن آموزش بد است. این هشدار در شرایطی مطرح شد که طالبان نظام آموزشی کشور را بهطور بنیادین دگرگون کردهاند.
مقامهای پاکستانی اعلام کردند که مکاتب مهاجران افغانستانی در شهر کویته، مرکز ایالت بلوچستان، بسته شده و معلمان و دانشآموزان این مراکز آموزشی اخراج خواهند شد.
در میان کوچههای خاکی هرات، جایی که بسیاری از دختران افغانستانی با محدودیتهای آموزشی، فرهنگی و اقتصادی روبهرو هستند، داستانی متفاوت در حال شکلگیری بود. فاطمه، دختری جوان با ذهنی کنجکاو و قلبی پر از آرزو، در شرایطی رشد کرد که دسترسی به تکنالوژی برای بسیاری از همسالانش یک رؤیای دور بود.
نتایج یک نظرسنجی تازه از سوی بخش زنان سازمان ملل متحد نشان میدهد که ۹۲ درصد مردم افغانستان، از آموزش دختران حمایت میکنند. این آمار چشمگیر، در تضاد کامل با سیاستهای طالبان در منع تحصیل دختران قرار دارد و بازتابدهنده خواست عمومی برای بازگشت عدالت آموزشی در کشور است.
دیدگاه بسته شده است.