در سالهای پایانی دهه ۶۰ برای کشورهای جنوبشرقی آسیا مشخص شده بود که بدون همکاریهای متقابل قادر به رشد اقتصادی نخواهند بود. آنها همچنین این موضوع را نیز درک کرده بودند که بدون همکاری امنیت خود را نیز- به خصوص در حضور قدرت نوظهوری مانند چین- از دست خواهند داد. اتفاقات تحولآفرین منطقه و جهان نقش برابر و هماندازهای در شکلگیری آسهآن داشتند.