بهای زن‌ستیزی؛

عفو بین‌الملل، طالبان را مسئول کاهش کمک‌ها به افغانستان دانست

بیانیه عفو بین‌الملل در شرایطی منتشر شده که گزارش‌های محلی از ولایت کنر حاکی از جان باختن حداقل شش زن باردار به دلیل کمبود کادر درمانی زن است. این تراژدی، یادآور فاجعه زلزله هرات در سال گذشته است که در آن نیز قوانین سخت‌گیرانه طالبان، به ویژه «ترس از نبود حجاب و محرم»، منجر به […]

بیانیه عفو بین‌الملل در شرایطی منتشر شده که گزارش‌های محلی از ولایت کنر حاکی از جان باختن حداقل شش زن باردار به دلیل کمبود کادر درمانی زن است.

این تراژدی، یادآور فاجعه زلزله هرات در سال گذشته است که در آن نیز قوانین سخت‌گیرانه طالبان، به ویژه «ترس از نبود حجاب و محرم»، منجر به افزایش چشمگیر تلفات زنان و کودکان شده بود.

آمارهای سازمان ملل در آن زمان نشان داد که بیش از ۹۰ درصد قربانیان، زنان و کودکان بودند. این آمارها به وضوح نشان می‌دهند که سیاست‌های طالبان، آسیب‌پذیری زنان را در برابر بلایای طبیعی دوچندان کرده و آن‌ها را در معرض مرگ‌های قابل پیشگیری قرار داده است.

عفو بین‌الملل می‌گوید که با ممنوعیت کار زنان در سازمان‌های غیردولتی و سازمان ملل، طالبان عملاً فعالیت‌های امدادی و بشردوستانه را مختل کرده‌اند. این تصمیم، زنجیره کمک‌رسانی را به شدت تضعیف می‌کند، زیرا در فرهنگی مانند افغانستان، دسترسی به زنان آسیب‌دیده و ارائه کمک‌های درمانی به آن‌ها بدون حضور کادر درمانی زن، تقریباً غیرممکن است.

این وضعیت، نه تنها از رسیدن کمک‌های حیاتی جلوگیری می‌کند، بلکه اعتماد جامعه محلی به سازمان‌های امدادی را نیز از بین می‌برد. در نتیجه، این سیاست‌ها مستقیماً به کاهش دامنه و اثربخشی کمک‌های بین‌المللی منجر شده است.

در نهایت، بیانیه عفو بین‌الملل تأکید می‌کند که حمایت از حقوق بشر، به ویژه حقوق زنان، باید در مرکز هرگونه پاسخ‌دهی به بحران‌های بشردوستانه قرار گیرد. با این حال، طالبان با پافشاری بر ایدئولوژی زن‌ستیز خود، نه تنها مانع از توسعه و شکوفایی جامعه می‌شوند، بلکه در مواقع حساس، بهای سنگینی را بر مردم بی‌گناه تحمیل می‌کنند.

این وضعیت، افغانستان را در چرخه‌ای از بحران‌های انسانی گرفتار کرده که تنها با تغییر بنیادین در رویکرد طالبان نسبت به حقوق زنان، قابل حل خواهد بود.