فرمانده پیشین ارتش:

سیاست‌های قومی طالبان افغانستان را به آستانه فروپاشی کشانده است

جنرال فرید احمدی، فرمانده نیروهای ویژه ارتش پیشین، در سالروز سقوط جمهوریت با انتقاد شدید از طالبان هشدار داد که کوچ اجباری اقوام، غصب زمین‌ها و جابه‌جایی افراد بیگانه به نام «کوچی» در شمال و غرب کشور، تنش‌های قومی را تشدید کرده و افغانستان را در مسیر تجزیه و بحران اجتماعی قرار داده است. در […]

جنرال فرید احمدی، فرمانده نیروهای ویژه ارتش پیشین، در سالروز سقوط جمهوریت با انتقاد شدید از طالبان هشدار داد که کوچ اجباری اقوام، غصب زمین‌ها و جابه‌جایی افراد بیگانه به نام «کوچی» در شمال و غرب کشور، تنش‌های قومی را تشدید کرده و افغانستان را در مسیر تجزیه و بحران اجتماعی قرار داده است.

در یادداشتی منتشرشده به مناسبت سالروز سقوط نظام جمهوری، جنرال فرید احمدی با لحنی تند از عملکرد طالبان انتقاد کرده و این گروه را «غیرمسئول‌ترین» نیروی تاریخ افغانستان خوانده است. او می‌گوید طالبان نه‌تنها ساختارهای سیاسی و دستاوردهای دو دهه گذشته را نابود کرده‌اند، بلکه با سیاست‌های قومی و قبیله‌ای، بذر دشمنی‌های فرقه‌ای را در سراسر کشور پاشیده‌اند.

به گفته احمدی، طالبان با کوچاندن اجباری اقوام، غضب زمین‌های مردم و انتقال افراد بیگانه تحت عنوان «کوچی» به مناطق شمالی و غربی، وحدت ملی را تهدید کرده و زمینه‌ساز جنگ‌های داخلی شده‌اند.

او همچنین به انحصار قدرت توسط طالبان، حذف نخبگان سیاسی، تحمیل قرائت افراطی از دین و بی‌توجهی به ساختارهای ملی اشاره کرده و گفته است که این اقدامات، مشروعیت داخلی طالبان را از بین برده و افغانستان را در سطح بین‌المللی به انزوا کشانده است.

جنرال احمدی هشدار داده که ادامه این روند، کشور را به سمت تجزیه سوق خواهد داد و زمینه را برای رشد تروریسم، فقر، مهاجرت گسترده و ناامیدی نسل جوان فراهم می‌سازد.

او وضعیت اقتصادی کشور را «ضعیف و وابسته» توصیف کرده و از گسترش فساد مالی و اداری، بیکاری و نارضایتی عمومی در جامعه خبر داده است. همچنین طالبان را متهم به کشتار خودسرانه، تجاوز، غضب دارایی‌ها و گسترش تولید و قاچاق مواد مخدر کرده است.

احمدی می‌گوید روابط طالبان با شبکه‌های تروریستی مانند القاعده مستحکم‌تر شده و هزاران مدرسه افراطی بدون نظارت در حال شست‌وشوی مغزی نسل جوان هستند.

جنرال احمدی در پایان یادداشت خود تأکید کرده است که تنها راه نجات افغانستان، بازگشت به ساختار سیاسی فراگیر، احترام به حقوق همه اقوام و کنار گذاشتن سیاست‌های انحصاری است. در غیر این صورت، کشور بار دیگر با بحران‌های خونین و درازمدت مواجه خواهد شد؛ بحرانی که ممکن است این‌بار، راه بازگشت نداشته باشد.