زنان افغانستان در تبعید، صدای عدالت را بلند کردند

در حالی‌که زنان افغانستان با شدیدترین محدودیت‌های حقوقی و اجتماعی مواجه‌اند، همایشی با حضور فعالان حقوق بشر، نمایندگان نهادهای بین‌المللی و چهره‌های مدنی در شهر فرانکفورت آلمان برگزار شد تا وضعیت بحرانی آنان بررسی و بر لزوم همبستگی جهانی تأکید شود.

یکشنبه ۱۵ جون ۲۰۲۵، همایش «بررسی وضعیت کنونی زنان افغانستان و چشم‌انداز آینده آنان» به ابتکار مرکز اتحاد جهانی هزاره در سالن بین‌المللی مدیکو در شهر فرانکفورت برگزار شد. این برنامه با اجرای بانو فرشته عسکری (بخش فارسی) و بانو زهرا منتظری (بخش آلمانی) و با حضور نمایندگان نهادهای آلمانی و بین‌المللی همراه بود.

در آغاز، زندگینامه داکتر سیما سمر توسط بانو زینب کریمی به زبان آلمانی ارائه شد. سپس بانو بیترلیش، نماینده سازمان بین‌المللی حقوق بشر و سلامت «مدیکو اینترنشنال»، درباره تجربیات خود در افغانستان و وضعیت زنان سخن گفت. اجرای موسیقی توسط گروه «مادران علیه راست‌گرایی» با ترانه انقلابی «بلا چاو» فضای همایش را با روحیه مقاومت همراه کرد.

داکتر سیما سمر، مهمان ویژه، در سخنرانی خود گفت: «زن بودن در دنیای ما دشوار است. هیچ جامعه‌ای بدون مشارکت زنان نمی‌تواند به توسعه پایدار برسد. حقوق زنان، حقوق همه انسان‌هاست.»

پروفسور میشائل هاس، استاد دانشگاه و فعال حقوق بشر، با تأکید بر برابری انسان‌ها هشدار داد که تحمیل ارزش‌های غربی به دیگر فرهنگ‌ها نباید جایگزین گفت‌وگوی انسانی شود. او گفت: «نادیده گرفتن زنان، نادیده گرفتن عقلانیت و ظرفیت انسانی است.»

بانو بایر، نماینده سازمان «پل هوایی کابل»، وضعیت زنان افغانستان را «آپارتاید جنسیتی» خواند و خواستار توقف اخراج‌های اجباری و حمایت از اقلیت‌ها شد.

داکتر حوریه بیانی، فعال حقوق مهاجرین، گفت: «زنان افغانستان با شعار ‘نان، تحصیل، آزادی’ نشان دادند که حذف‌ناپذیرند. اما زنان هزاره با تبعیض مضاعف مواجه‌اند؛ از خشونت جنسی تا محرومیت کامل از حقوق انسانی.»

بانو مریم واحد، نماینده سازمان «عفو بین‌الملل»، در سخنرانی خود با ارائه آمارهایی تکان‌دهنده، وضعیت بحرانی افغانستان را به تصویر کشید. او گفت که بیش از ۸۵ درصد جمعیت افغانستان زیر خط فقر زندگی می‌کنند و ۲۳ میلیون نفر به کمک‌های انسانی فوری نیاز دارند. همچنین، ۳ میلیون کودک دچار سوءتغذیه شدید هستند و تنها ۱۰ درصد زنان به خدمات پزشکی اولیه دسترسی دارند.

به گفته بانو واحد، ۸۰ درصد موارد خودکشی در کشور مربوط به زنان است که نشان‌دهنده فشار روانی و اجتماعی شدید بر آنان است. بانو واحد تأکید کرد که زنان هزاره به‌طور سیستماتیک هدف نسل‌کشی قرار گرفته‌اند؛ از حملات تروریستی به مدارس و مساجد گرفته تا محرومیت کامل از آموزش، اشتغال و امنیت. او خواستار به رسمیت شناختن آپارتاید جنسیتی به‌عنوان جنایت علیه بشریت و اقدام فوری جامعه جهانی برای حمایت از زنان و اقلیت‌های افغانستان شد.

او تأکید کرد که افغانستان در بحران عمیق حقوق بشر به سر می‌برد و جامعه جهانی باید آپارتاید جنسیتی را به‌عنوان جنایت علیه بشریت به رسمیت بشناسد.

بانو لیدا حضرت، ماستر روان‌شناسی، افغانستان را کشوری چندقومیتی با ساختار مردسالارانه توصیف کرد که هرگز وحدت واقعی نداشته است. او گفت: «زنان هزاره و اقلیت‌های دینی مانند سیک‌ها و هندوها بیشترین آسیب را دیده‌اند. طالبان با تصاحب زمین، اخراج خشونت‌آمیز و ممنوعیت کامل، زنان را از همه حقوق انسانی محروم کرده‌اند.»

دختران مرحوم سلطان محمد باتوری، بانو نجمه باتوری و بانو نجلا باتوری، به زبان‌های فارسی و آلمانی از خدمات پدرشان در مرکز اتحاد جهانی هزاره یاد کردند. پیام آموزشی برای دختران افغانستان از سوی نهاد «پل آموزش برای افغانستان» به تهیه داکتر شکردخت جعفری نیز منتشر شد.

آقای مصطفی احمدی، رئیس مرکز اتحاد جهانی هزاره، از حضور نهادهای همکار، نمایندگان سازمان‌ها، احزاب، فعالان مدنی و مهمانان گرامی قدردانی کرد و از سازمان «مدیکو اینترنشنال» بابت حمایت‌شان در برگزاری این برنامه سپاسگزاری نمود. لوح سپاس به خانواده مرحوم باتوری توسط داکتر سیما سمر اهدا شد و حاضران با یک دقیقه سکوت به احترام آن مرحوم ادای احترام کردند