حزب‌التحریر؛ تهدیدی در حال رشد در افغانستان

حزب‌التحریر در سال ۱۹۲۵ در اورشلیم تحت کنترل اردن توسط شیخ التقی نباهانی – که به‌شدت طرفدار تشکیل دولت اسلامی یا خلافت بود – تاسیس شد. او عقاید خود را در مقاله‌یی تحت عنوان «دولت اسلامی» نوشت. در این دولت، خلیفه درباره همه جوانب جامعه از جمله امور شخصی، اجتماعی و سیاسی اظهارنظر می‌کند.

این گروه [حزب‌التحریر] همه چیزهایی را که غیراسلامی به نظر می‌رسد مانند دموکراسی و نظام سیاسی کنونی افغانستان را رد می‌کند. این حزب معتقد است که دولت افغانستان، دست‌نشانده است و قانون اساسی آن طبق قوانین کفار تنظیم شده است. از دیدگاه این حزب، مشکلات تا زمان ریشه‌کن شدن حضور آمریکایی‌ها و کشورهای غربی دیگر از افغانستان، ادامه خواهد یافت.

انتشار تبلیغات

حزب‌التحریر با وجود غیررسمی بودن در افغانستان؛ اما از سال ۲۰۰۳ به‌طور غیررسمی در مخالفت با دولت افغانستان فعالیت می‌کند. هدف نهایی این گروه سرنگونی دولت و دست‌یابی به این هدف در مراحل مختلف است. این گروه ابتدا تلاش می‌کند تا با انتشار تبلیغات علیه دولت، مردم را به سمت خود سوق دهد. این کار در قالب کتاب، مجله، بروشور و همچنین از طریق وب‌سایت رسمی این گروه انجام می‌شود.

در مرحله بعدی سعی می‌کند تا از طریق مساجد، دانشگاه‌ها و مدارس مذهبی افغانستان به جامعه نفوذ کند. هدف این گروه در سومین مرحله، سرنگونی دولت از طریق روند سیاسی به‌صورت مسالمت‌آمیز است و سرانجام – اگر هیچ‌کدام از این راه‌ها موثر نبود – قصد دارد از «زور» و «جهاد» برای سرنگونی دولت استفاده کند.

حزب‌التحریر و داعش

حزب‌التحریر معتقد است که خلافت باید مبتنی بر روش و سنت پیامبر اکرم باشد. این حزب معتقد است که داعش به علت تمرکز گسترده بر خشونت و بی‌رحمی، درک مردم را از آنچه باید یک کشور اسلامی درنظر بگیرد، از بین برده است. براساس گفته‌های این حزب، داعش به‌شدت تحت‌تاثیر خارجیان بوده و مبانی فکری آن بی‌اساس است.

بااین‌حال بسیاری از مقامات دولتی معتقدند که عاملان حزب‌التحریر برای انجام ترورهای سیاسی با داعش، القاعده، گروه‌های افراطی در پاکستان و طالبان همکاری می‌کنند. منتقدان این گروه می‌گویند که حزب‌التحریر به‌عنوان بازوی فرهنگی داعش و سایر گروه‌های جهادی فعالیت می‌کند و در افغانستان و سوریه برای داعش نیرو استخدام کرده و به نفع آن می‌جنگد.

در نوامبر ۲۰۱۵، دولت افغانستان توجه بیشتری به حزب‌التحریر را آغاز و این گروه را متهم کرد که با نفوذ در بسیاری از سازمان‌های جوانان به‌عنوان جناح غیرنظامی چندین گروه تروریستی فعالیت می‌کند. اندکی پس از آن، وزارت امور داخله و نیروهای امنیتی افغانستان برخی مقامات حزب‌التحریر را بازداشت کردند و همچنین متوجه حامیان پشت‌پرده و پرقدرت آن شدند.

بااین‌حال دولت تا حدود زیادی در برخورد با حزب‌التحریر رویکرد منفعلانه اتخاذ کرده است، رویکردی که انتقادات گسترده‌یی را در افغانستان برانگیخته است.

نتیجه‌گیری

مقامات افغانستان باید تهدید حزب‌التحریر را جدی بگیرند. باتوجه به نفوذ روزافزون این گروه در مناطق روستایی و شهری با اکثریت جمعیت سنی، این گروه مطمئنا تهدیدی جدی برای دولت خواهد بود و توجه بازیگران خارجی در کشور را نیز به خود جلب خواهد کرد.

 

  • نویسنده: فرزاد رمضانی بونش، پژوهشگر ارشد و تحلیلگر امور بین‌الملل
  • برگردان: اسماعیل هاشمی
  • منبع: https://eeradicalization.com/