نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
عبور از حکومت طالبانی، عملی‌شدن توافق‌نامه دوحه، تأمین حقوق بشر، ادامه کمک‌های بشردوستانه و رعایت حقوق زنان و دختران از جمله محورهای اصلی بحث در باره خراسان / افغانستان بود.
هفتاد و هشتمین نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد درباره “اعتمادسازی و احیای مجدد همبستگی جهان، اهداف توسعه‌پایدار و تغییر اقلیم” در نیویورک برگزار شد. رهبران جهان در این نشست در باره افغانستان نیز اظهار نظر و راهکارهای ممکن را برای حل بحران در این کشور اعلام کردند.
رجب طیب اردوغان، ابراهیم رییسی و امام علی رحمان در این نشست بر ایجاد حکومت فراگیر با حضور تمام اقشار جامعه تاکید ورزیدند.
رجب طیب اردوغان گفت: «مبدل‌شدن حکومت موقت به یک حکومت فراگیر که تمام اقشار جامعه به طور منصفانه در آن نمایندگی داشته باشند، راه پیشرفت افغانستان را هموار می‌کند.»
ابراهیم رییسی گفت: «ایران بر دولت فراگیر و ضرورت رعایت حقوق همه طیف‌ها، قومیت‌ها و مذاهب در افغانستان تاکید دارد.»
رحمان گفت: ایجاد دولت فراگیر با اشتراک نمایندگان همه اقوام، ملیت‌ها و گروه‌های سیاسی و اجتماعی زمینهساز رسیدن به صلح و ثبات پایدار در افغانستان است.
نمایندگان قطر و ازبیکستان در این نشست از اوضاع بشری در افغانستان ابراز نگرانی کردند و خواهان ادامه کمک‌های بشردوستانه به مردم افغانستان شدند.
شیخ تمیم بن حمد آل ثانی، امیر قطر بر عملی‌شدن توافق‌نامه دوحه تأکید کرد.
امیر قطر گفت: «حکومت موقت طالبان باید پابند به توافق‌نامه دوحه باشد؛ از تکرار اشتباهات گذشته جلوگیری کند تا به بحران بشری کنونی پایان داده شود. او تاکید کرد که افغانستان نباید مکان امنی برای هراس‌افگنان باشد.»
شوکت میرضیایوف، رییس‌جمهور ازبیکستان نیز بر ادامه کمک‌های جهانی تآکید کرد و گفت: «کمک‌های بشردوستانه به مردم افغانستان نباید کاهش یابد.»
همچنین حق کار، آموزش و زندگی اجتماعی زنان و دختران یکی از موضوعات مهمی بود که رهبران جهان خواهان واپس‌دادن آن به زنان افغانستان شدند.
هفتاد و هشتمین نشست مجمع عمومی سازمان ملل در حالی برگزار می‌شود که افغانستان برای سومین‌بار متوالی نماینده ندارد. این کشور با ورود طالبان دچار بحران شدید انسانی شده است و نقض حقوق بشر نیز همه روزه رو به افزایش است.
یکی از پرسش‌های مهم در نوسازی و توسعه کشورها این است که «چرا برخی کشورها توسعه می‌یابند و برخی نه؟» و گاهی حتی اگر به‌زور هم کمی به جلو برده شوند، باز به‌راحتی به عقب بازمی‌گردند؟ چه چیزی است که تفاوت کشورها را رقم می‌زند؟ چه چیزی است که کشوری را می‌کند «ژاپن» یا «آلمان» […]
یوناما در نظرسنجی ماه اپریل خود به این نتیجه رسیده است که تنها چهار درصد از مردم افغانستان خواستار به رسمیت‌شناسی رژیم طالبان هستند.
رئیس سازمان پیمان امنیت جمعی گفت تهدید هراسافگنی از افغانستان افزایش یافته است.
یک عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس شورای اسلامی ایران گفته است افغانستان و پاکستان بر مرزهای خود کنترل ندارند و «اشرار و تروریست‌ها» بر مرزهای این دو کشور حاکم‌اند.
دیدگاه بسته شده است.